Εντάξει, δε λέω, είναι απολύτως φυσιολογική η εξέλιξη της μουσικής βιομηχανίας από τη στιγμή που η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας βοήθησε προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά ρε παιδιά εμείς οι 40+ δε νοιώθουμε ένα ιδιαίτερο δέος όταν ακούμε album γεμάτα ‘80ίλα ή είναι μόνο δικιά μου αίσθηση; Έχοντας μεγαλώσει με μπάντες που υπήρξαν “πατέρες” του σκληρού ήχου, δεν τρέφουμε μια υπέρμετρη αγάπη για τα κατορθώματά τους και όταν τις βλέπουμε να επιστρέφουν τις αντιμετωπίζουμε ως μία “όαση” μπροστά στις μετριότητες της εποχής μας; Οι Βρετανοί NWOBHM/heavy metallers Trespass, δείχνουν να επιστρέφουν με άγριες διαθέσεις και το νέο τους album “Wolf At The Door” έρχεται να ξυπνήσει τις καλύτερες μουσικές μνήμες των ‘80s καταρχήν σε αυτούς που τις έζησαν ιδίοις όμασι και κατά δεύτερον να δείξει στους νέους οπαδούς πως πραγματικά παίζεται το αγνό heavy metal. Οι Trespass φαντάζουν ως ο “λύκος” που περιμένει την κατάλληλη στιγμή έξω από την “πόρτα” σου για να χτυπήσει και αυτή η στιγμή φαίνεται ότι είναι τώρα.
Μπορεί οι Trespass να άργησαν να κυκλοφορήσουν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά (σχεδόν 15 χρόνια μετά την δημιουργία τους), όμως οι εμπειρίες τους από τα ‘80s υπήρξαν η βάση του ήχου τους που ακολουθούν ακόμη και σήμερα, μισό αιώνα μετά την χρυσή δεκαετία του σκληρού ήχου. Από την ατμόσφαιρα μέχρι και την παραγωγή, οι Βρετανοί heavy metallers κατορθώνουν να παγιδέψουν στον ήχο τους όλη εκείνη την επαναστατικότητα, την νεανική “οργή”, το πάθος για μια καινούργια μουσική ιδέα και την αφοσίωση σε ένα μουσικό κίνημα που έδειχνε να ανταποκρίνεται στα θέλω των νέων της εποχής. Το “Wolf At The Door” δείχνει ότι το άσβεστο heavy metal πάθος των Trespass και όλων των group των ‘80s, συνεχίζει να σιγοκαίει τα σωθικά τους ψάχνοντας εκείνη τη μοναδική στιγμή, την αμυδρή χαραμάδα ώστε να ξεπηδήσει και πάλι στο φως της δημοσιότητας, μέσα από ένα νέο δίσκο.
Αυτό που είναι άξιο θαυμασμού σε μπάντες όπως οι Trespass, είναι ότι καταφέρνουν να διατηρούν τον συνθετικό τους οίστρο ακόμη και μετά από μισό αιώνα παρουσίας. Συνεχίζουν να είναι το ίδιο cult, το ίδιο κλασικοί, όσο και αν αλλάζουν όλα γύρω τους, ακόμη και όταν πλέον μοιάζει να υπερισχύει το σύγχρονο metal μοτίβο. Οι Βρετανοί φαίνεται ότι δεν χάνουν την ‘80s έμπνευση τους, δεν ξελογιάζονται από τις σύγχρονες ηχητικές σειρήνες και παραθέτουν κομμάτια που ξεχωρίζουν για την διαχρονικότητά τους, για την ποιότητά τους, για τον heavy metal χαρακτήρα τους. Τα εισαγωγικά riff των “Blackthorn” και “Ghost Pilot”, μοιάζουν βγαλμένα από την καλύτερη περίοδο του heavy metal και αποδεικνύουν περίτρανα ότι οι παλιοκαραβάνες του σκληρού ήχου έχουν πολλά ακόμη να προσφέρουν στο metal γενικότερα, παρά έχουν γεράσει και πρέπει να αποσυρθούν. Το “Wolf At The Door”, είναι ένα album που μπορεί να αφυπνίσει τους old school οπαδούς και από την άλλη να προσφέρει την μαγεία των ‘80s στην νέα γενιά. Είναι ένας δίσκος, που έχει δημιουργηθεί με τα στάνταρ της χρυσής δεκαετίας του heavy metal, για αυτό και τόσο η ατμόσφαιρα όσο και η κατανομή των τραγουδιών ακολουθεί τους κανόνες εκείνης της εποχής όπου η αλληλουχία εκρηκτικών heavy metal κομματιών, μελωδικών μπαλαντών και απολαυστικών mid tempo τραγουδιών είναι αριστοτεχνική. Τα εκρηκτικά “Blackthorn” και “Ghost Pilot” με τα κοφτερά solo, ακολουθούν οι μελωδικές μπαλάντες “Force Of Nature” και “Stranger In Paradise” και αυτές διαδέχονται τα απολαυστικά mid tempo “Other Worlds” και “Back To The Woods”. Από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου, αποτελεί και η goth/heavy metal σύνθεση “Crooked Cross”, σαν αυτές που έκαναν γνωστές μπάντες όπως οι Unto Others και ανέδειξαν την γοητεία μιας τέτοιας μουσικής σύμπραξης.
Θα ήθελα να σταθώ όμως και στο γεγονός ότι οι Βρετανοί metallers δεν δείχνουν διατεθειμένοι να αλλάξουν την ‘80s ατμόσφαιρα που ντύνουν τα album τους και φυσικά την παραγωγή που τους έχει δώσει έναν cult χαρακτήρα πλέον. Οι σύγχρονες πιο γεμάτες παραγωγές, όπως και οι συγκεκριμένου metal μοτίβου ατμόσφαιρες, μοιάζουν να μην αγγίζουν την μπάντα και τα μουσικά της θέλω, με αποτέλεσμα να καταλήγουν σε αυτά που ξέρουν και έχουν αποδεχθεί πλέον ότι ανταποκρίνονται στον κλασικό ήχο τους. Δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις που έχουν “ξεμείνει” στην εποχή δράσης τους, αλλά μπορείς να τους χειροκροτήσεις που αυτό που έχουν καταφέρει μοιάζει να κερδίζει το κοινό με την απλότητα και την αμεσότητα του. Το “Wolf At The Door”, φαίνεται να κερδίζει το στοίχημα ενός παραδοσιακού, ποιοτικού heavy metal δίσκου, που σκοπός του είναι να αγγίξει εκείνες τις “ρομαντικές” ψυχές που ζουν ανάμεσά μας.
Τι μπορεί να σου προσφέρει το “Wolf At The Door”; Μα φυσικά ‘80s συνθετική ποιότητα και “ποσότητα”, μία “ρομαντική” μουσικά εποχή και ένα άσβεστο heavy metal-ικό πάθος που συνεχίζει να σιγοκαίει μέσα σου. Μπορεί ακόμη να σου ξυπνήσει μνήμες και εμπειρίες από τα εφηβικά σου χρόνια και να σου υπενθυμίσει ότι το ένστικτο σου δεν γίνεται να λάθεψε όταν ξεκίνησες να ακούς αυτήν την μουσική και κάτι σου έκανε κλικ και δέθηκες με αυτή. Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα συνεχίσει να είναι το heavy metal και καλό θα είναι να το αποδεχτείς. Εννοείται ότι πρόκειται για μία εξαιρετική κυκλοφορία, που προφανώς θα κάνει τους old school οπαδούς να κλάψουν από χαρά. Οι υπόλοιποι, πολύ απλά θα μάθετε πως παίζεται το αγνό το heavy metal. Απλά, χαρείτε το.
Είδος: NWOBHM/Heavy Metal
Δισκογραφική: From The Vaults
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 26 Μαΐου 2023
Facebook: https://www.facebook.com/trespassnwobhm
Official Page: https://www.trespassband.co.uk/
