Οι Καναδοί pop rockers Theory Of A Deadman είναι, αν μη τι άλλο, εξαιρετικά συνεπείς στο δισκογραφικό τους ραντεβού, μιας και από το 2002 και το ομότιτλο ντεμπούτο τους (που έκανε τεράστια αίσθηση στο αμερικανικό κοινό), κυκλοφορούν ανά τρία χρόνια ανελλιπώς νέο album. Έφτασε λοιπόν, η ώρα για την 7η δουλειά τους, υπό τον τίτλο “Dinosaur” και διατυμπανίζουν ότι επανέρχονται βρυχώντας, ως άλλοι δεινόσαυροι, από τα studio της Atlantis στη Σουηδία (όπου μεσουράνησαν οι ABBA) με παραγωγό τον πολυβραβευμένο Martin Terefe (Grammy, Brit και Juno awards στο παλμαρέ του). Επομένως, μας προδιαθέτουν για μεγάλα πράγματα.
Κατά τη δική μου αντίληψη, η μέχρι τώρα πορεία του σχήματος χωρίζεται σε δυο σχετικά ευδιάκριτες περιόδους. Η πρώτη τους φάση, είναι αυτή της ευρύτερης αποδοχής και της άμεσης καταξίωσης τους, κι αφορά την κυκλοφορία των τριών πρώτων album τους που έκαναν πάταγο κερδίζοντας την αποδοχή του κοινού, των κριτικών και πλασάροντάς τους σε περίοπτη θέση στη μουσική βιομηχανία, με εξαιρετικές διακρίσεις και βραβεία. Θα πω εδώ και την προσωπική μου «αμαρτία», μιας και οι Theory αποτελούσαν μια κρυφή αδυναμία μου, ως αντίβαρο στην υπερ-έκθεση στους Nickelback.
Η δεύτερη περίοδος της μπάντας, από το “The Truth Is…” (2011) και έπειτα, χαρακτηρίζεται από κυκλοφορίες ομοίου ύφους, δηλαδή δυναμικού / ραδιοφωνικού / εμπορικού alternative pop – rock, δίχως όμως να συνοδεύεται από την έμπνευση, την ποιότητα και γενικότερα το υλικό που θα τους εκτοξεύσει. Απλά διατήρησαν τις δάφνες τους και συντήρησαν το brand που έχτισαν την προηγούμενη δεκαετία, δίχως να εξελιχθούν σε κανένα επίπεδο κι ήταν κοινή παραδοχή πως η δυναμική τους ήταν σε φθίνουσα πορεία, παρά τα καλά πλασαρίσματά τους στα charts.
Τι ακούσαμε, λοιπόν, από το νεότευκτο “Dinosaur”; Η πικρή αλήθεια, είναι πως η πολυπόθητη επάνοδος, δεν ήρθε σε καμία περίπτωση. Φαίνεται πως προσπαθούν με κάθε μέσο «να βγάλουν από την μύγα ξύγκι», εκβιάζουν με κάθε ευκαιρία να παρουσιάσουν κάτι που θα τραβήξει το ενδιαφέρον, εντούτοις οι συνθέσεις είναι το λιγότερο αδιάφορες, έως αναιμικές για το είδος, επ’ ουδενί δεν ελλοχεύει κάποιο κομμάτι «κράχτης», και συνοψίζοντας, θα έλεγα, με το χέρι στην καρδιά, πως ο “Δεινόσαυρος”, αποδεικνύεται σαμιαμίδι.
Το album δε χαίρει πολλών ακροάσεων και πραγματικά ζορίστηκα να το ακούσω περισσότερες από 2-3 φορές. Γίνεται εύκολα κατανοητό, πως αν στη δισκογραφική δουλειά ενός καταξιωμένου σχήματος το πιο διασκεδαστικό μέρος του είναι το “Two Of Us (Stuck)”, δηλαδή το πειραγμένο και παραλλαγμένο “Just the Two of Us” (των Bill Withers, William Salter, Ralph MacDonald, και ηχογραφημένο από τον Grover Washington Jr.), τότε το ποτάμι της έμπνευσης δείχνει να στερεύει.
Είδος: Alternative Rock, Pop Rock
Δισκογραφική: Roadrunner Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 17 Μαρτίου 2023
Facebook: https://www.facebook.com/theorymusic/
Official Page: https://www.theoryofficial.com/
TikTok: https://www.tiktok.com/@theoryofadeadmanofficial
Youtube Channel: https://www.youtube.com/@theoryofficial
Twitter: https://twitter.com/TheoryMusic
Instagram: https://www.instagram.com/theorymusic/
