Και εξαπίνης, εγένετο «μουσικό σοκ», υπό το όνομα The Last Internationale. Όχι αναίτια, καθώς ελάχιστοι πιθανότατα γνώριζαν ή παρακολουθούσαν την διαδρομή της παρέας των Delila Paz και Edgey Pires, είτε στουντιακά είτε δια ζώσης, και η οποία εκκινεί δισκογραφικά κάπου στο 2014. «Άσημη» προτέρα «φύση», εν πολλοίς, σχετιζόμενη, αλλά και ελέω της «απουσίας» δισκογραφικής και manager, όπως μας επικοινώνησαν τόσο κατά την καθηλωτική εμφάνιση της 22ας Ιουλίου, «ανοίγοντας» για την παρέα του Slash, αλλά και κατά τη διάρκεια της απολαυστικής και ιδιαίτερα ευχάριστης κουβέντας που είχαμε, πρόσφατα, για το Soundcheck.
Θα ήταν επομένως εξαιρετικό ατόπημα και πραγματική παράλειψη, έστω και κάπως ετεροχρονισμένα, να μην ενσκήπταμε στα «ενδόμυχα» του “Running for a Dream”, τελευταίου δημιουργήματός τους, και εν αναμονή ενός live δίσκου, ο οποίος βρίσκεται σε διαδικασία ολοκλήρωσης, όπως μας μετέφεραν στην συνέντευξη, αλλά μπορεί και να διαπιστώσει κάποιος ανατρέχοντας στα ΜΚΔ τους.
Το “Running for a Dream”, τρίτο πόνημα, έρχεται να διαδεχθεί τα “We Will Reign” (2014) και “Soul on Fire” (2019). «Ξετυλίγεται», εν μέσω εννέα συνθέσεων και μίας εισαγωγικής, με βάση δύο κυριαρχικά στοιχεία, την Delila ως οντότητα καλλιτεχνική αλλά και ανθρώπινη, καθώς και την θεμελιώδη και αδιαπραγμάτευτη, για τους ίδιους, κοινωνική και πολιτική έκφραση.
Και δεν είναι καθόλου ασεβές για την υπόλοιπη παρέα, αφού ουσιαστικά το επιβεβαίωσε ο ιθύνων νους Edgey Pires, πέραν οιασδήποτε αμφιβολίας, και στο διάλογό μας, ότι ο παράγοντας Delila με όλο της το background, παραμένει, ες αεί, ο «ακρογωνιαίος λίθος» και η «πηγή γέννησης και ζωής» στη «μουσική πραγμάτωσή» τους.
H Delila Paz είναι μαθηματικά και συμπαντικά βέβαιο ότι γεννήθηκε για να μιλάει και να τραγουδάει (ειλικρινά κατά την άποψή μου) για υψηλές αξίες όπως η ελευθερία και η αγάπη, αλλά και ο μη διχασμός, όπως, πολύ σημαντικά, μας είπε. Τα «ηχοχρώματα» της φωνής της το πιστοποιούν αδιαπραγμάτευτα, με το “Running for a Dream” να μην αποτελεί εξαίρεση.
Το καταλαβαίνεις, χωρίς να έχεις υπάρξει στην πρόσφατη εμφάνισή τους, από την άρθρωση των λέξεων αλλά και τις πρώτες αναπνοές της στο εισακτήριο “When They Come (They Bring Guns)”, φυσικά και στο διαδοχικό “1984”, που θυμόμαστε ακόμα με την ιαχή της, “freedom”, εκείνο το ζεστό βράδυ στο Μαρούσι. Μαζί με την εκμυστηρευθείσα, βιωματική ερμηνεία της έννοιας, όπως αφτιασίδωτα μεταφέρθηκε στο διάλογο μαζί τους. Είναι, η τελευταία αναφερθείσα, και η σύνθεση που «προδίδει» την «σύνδεση» και αλληλοεκτίμηση με τον Tom Morello και την παρέα του.
Μουσικά η βάση είναι το rock, μαζί με διάφορες εκφάνσεις του, χωρίς να διστάζουν να ταιριάξουν την pop rock αισθητική με τις καταβολές τους, όπως στο “Ghettoway Driver” ή και το “Running for a Dream”, που μαζί με το “You Gotta Fight for Love”, αποτελούν δύο από τα πιο αισθαντικά και συναισθηματικά κομμάτια που έχουν φτάσει μέχρι τους «ακουστικούς αισθητήρες» του γράφοντα, παρέα με εκείνα του Alder, μέχρι τώρα στο τρέχον έτος.
Ο δίσκος φιλοξενεί επίσης, δύο σπουδαίους μουσικούς, τον Joey Castillo, άλλοτε μέλος των Queens of the Stone Age, αλλά και τον (“human drum machine”) Eloy Casagrande (Sepultura), που προσθέτει (έστω και σε χαμηλότερους ρυθμούς) τις δικές του «ηχητικές πινελιές» στο «δυνατό» “Hoka Hey!”.
Η «σιδηρά» (συν)επιλογή του Edgey Pires, να πορευτούν πάνω σε διαφορετικά μουσικά μοτίβα μέχρι το πέρας του “Running for a Dream”, γνώριζε ότι δεν θα μειώσει ουδόλως την πηγαία «καταγγελτική» φύση τους {σταθερά υπερασπίζεται (-ονται) τον Leonard Peltier και τον Julian Assange}, αφού άλλωστε έχουν τρόπο ώστε να τα συνταιριάζουν χωρίς πάντοτε την αρωγή του rock «δρόμου».
Η «παλέτα» των δυνατοτήτων της εκτείνεται ευρέως και μπορεί να αγγίξει με ευκολία το blues υπόβαθρο του “Unchain My Heart”, ενώ τα φαλσσέτα της στο “You Gotta Fight for Love”, και όχι μόνο, δεν μπορούν να αφήσουν αδιάφορο τον ακροατή. Είναι μόνο ένα μέρος της «σφραγίδας» της στο δίσκο, που απλώνεται μέχρι το εξώφυλλο που φιλοτέχνησε η ίδια, σε ιδέα βασιζόμενη στο έργο “Man at the Crossroads”, του Diego Rivera.
Το “Running for a Dream” έφτασε με ευκολία σε «εσωτερικές οδούς», άγγιξε, εξέγειρε συναισθήματα και ανάγκασε «μουσικές χορδές» να πάλλονται. Θα «κονταροχτυπηθεί», με ισχυρές (το ίδιο) δυνάμεις, στην ιεράρχηση των προσωπικών αγαπημένων, όσο κοντοζυγώνουμε στο τέλος του 2023. Αιτία, η ειλικρινής και ουσιαστική, πηγαία καλλιτεχνική φύση, ο τρόπος δημιουργίας συναισθημάτων και εικόνων, που μάλλον ευκολότερα και πιο ευοίωνα μπορείς να ελπίζεις ότι θα βρεις σε λιγότερο….«φανταχτερά περιτυλίγματα».
Tracklist:
When They Come (They Bring Guns) – Intro (00:48)
1984 (04:29)
Ghettoway Driver (04:46)
Running for a Dream (04:17)
Hoka Hey! (04:51)
You Gotta Fight for Love (05:45)
Unchain My Heart (03:03)
Know Better (04:23)
Hero (03:52)
Edith Groove (04:52)
Είδος: Rock / Hard Rock / Blues / Punk Rock
Εταιρεία: Ανεξάρτητη Κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 31 Μαρτίου 2023
Οι The Last Internationale στο διαδίκτυο:
Official Page
Facebook
Instagram
Twitter
YouTube Channel
