THE DARKNESS: Κυκλοφόρησαν το νέο video single “I Hate Myself”

ΝΕΑ

Μετά την πρεμιέρα του με τον Jo Whiley στο BBC Radio 2 χθες το βράδυ, οι The Darkness κυκλοφόρησαν σήμερα (10 Δεκεμβρίου) το εκρηκτικό νέο τους single “I Hate Myself”. Είναι το δεύτερο κομμάτι που προέρχεται από το επερχόμενο όγδοο στούντιο άλμπουμ τους “Dreams On Toast” που θα κυκλοφορήσει στις 28 Μαρτίου από την Cooking Vinyl.

Το punk rock glam stomp του “I Hate Myself” χαρακτηρίζει τον Justin Hawkins σε κατάσταση αυτοκαταδυνάστευσης, καθώς εξιστορεί την κατάρρευση μιας σχέσης ενώ δείχνει με το δάχτυλο τον εαυτό του. Το φαλσέτο εκτινάσσεται στα ύψη, τα riff αιωρούνται, στα ρεφρέν συμπράττει η τρομπέτα και τα σόλο αναφλέγονται σαν να έχετε μπει σε ένα πάρτι στο τέλος της χρονιάς όπου οι Status Quo, οι Slade, οι Cheap Trick και οι Motorhead έχουν μπει στο τζουκ μποξ… ταυτόχρονα! Είναι απλά υπέροχο.

Σχετικά με το single ο Justin Hawkins λέει: “Επιτέλους, μια χαρούμενη, θορυβώδης γιορτή της απέχθειας του εαυτού. Νομίζω ότι χωρίς τύψεις μπορούμε να μάθουμε κάτι από τις εμπειρίες μας – το να τις αρνούμαστε και να τις διαχωρίζουμε σημαίνει να αρνούμαστε στον εαυτό μας μια ευκαιρία να αναπτυχθούμε.

Ήρθε λοιπόν η ώρα να τραγουδήσουμε αυτή τη συγκινητική ωδή στις τύψεις με την ελπίδα να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη και η ιστορία να μην επαναληφθεί”.

Δείτε το video:

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1188 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.