Το “South of Heaven” είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού thrash metal συγκροτήματος Slayer, που κυκλοφόρησε στις 5 Ιουλίου 1988 από την Def Jam Recordings. Το άλμπουμ ήταν η δεύτερη συνεργασία του συγκροτήματος με τον παραγωγό Rick Rubin, του οποίου οι παραγωγικές ικανότητες στο προηγούμενο άλμπουμ τους, “Reign in Blood” (1986) είχαν βοηθήσει να εξελιχθεί ο ήχος τους. Με δεδομένο τον ξέφρενο ρυθμό του “Reign in Blood”, οι Slayer δεν έκαναν καμία προσπάθεια να το επαναλάβουν στο “South of Heaven”. Αντίθετα, το συγκρότημα επιβράδυνε σκόπιμα το ρυθμό στο νέο άλμπουμ, ενώ χρησιμοποίησε κιθάρες χωρίς παραμόρφωση και πιο ήπια φωνητικά.
Το South of Heaven ήταν το τελευταίο άλμπουμ του συγκροτήματος που κυκλοφόρησε από την Def Jam, αν και τα δικαιώματα μεταφέρθηκαν στη νέα δισκογραφική του Rubin, Def American Recordings, αφού ο Rubin έληξε τη συνεργασία του με τον Russell Simmons. Το άλμπουμ ήταν ένας από τους δύο μόνο τίτλους της Def Jam που διανεμήθηκαν από την Geffen Records μέσω της Warner Bros., καθώς ο τότε διανομέας της Def Jam, η Columbia, αρνήθηκε να κυκλοφορήσει τη δουλειά του συγκροτήματος.
Το “South of Heaven” έγινε το δεύτερο άλμπουμ των Slayer που μπήκε στο Billboard 200, φτάνοντας στο νούμερο 57. Ενώ ορισμένοι κριτικοί επαίνεσαν την αλλαγή στον ήχο του συγκροτήματος, άλλοι που ήταν πιο συνηθισμένοι στο στυλ των προηγούμενων προσπαθειών τους απογοητεύτηκαν. Παρόλα αυτά, τα τραγούδια “Mandatory Suicide” και το ομώνυμο κομμάτι είχαν γίνει από τότε μόνιμα στο live setlist τους.
Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, και ο κιθαρίστας Jeff Hanneman έχει πει από τότε ότι το “South of Heaven” ήταν το μόνο άλμπουμ που συζήτησαν τα μέλη του συγκροτήματος πριν γράψουν τη μουσική. Έχοντας επίγνωση ότι δεν μπορούσαν να πάνε πιο ακραία από το Reign in Blood και πως ότι και αν ηχογραφούσαν θα ήταν σε σύγκριση με αυτό το άλμπουμ, πίστευε ότι έπρεπε να επιβραδύνουν, κάτι που οι Slayer δεν είχαν κάνει ποτέ σε άλμπουμ πριν ή μετά. Ο Kerry King είχε αναφέρει την ανάγκη να κρατήσουν τους ανθρώπους να μαντεύουν, να μην τους έχουν δεδομένους, σαν έναν άλλο λόγο για τη μουσική αλλαγή.
1983– Το “Suicidal Tendencies” είναι το ομότιτλο ντεμπούτο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού hardcore punk συγκροτήματος Suicidal Tendencies, που κυκλοφόρησε μέσω της Frontier Records. Θεωρούμενο ως ένα από τα πιο επιτυχημένα punk rock άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις, το “Suicidal Tendencies” έτυχε θετικής υποδοχής τόσο από τους ακροατές όσο και από κριτικούς, και η μεγάλη μετάδοση του μοναδικού single του “Institutionalized” (το οποίο ήταν ένα από τα πρώτα hardcore punk βίντεο που παίχτηκε στο MTV) έφεραν στο συγκρότημα σημαντική δημοτικότητα. Το άλμπουμ άσκησε σημαντική επιρροή στο τότε ανερχόμενο είδος του thrash metal, και ιδιαίτερα στο crossover.
Το εξώφυλλο του “Suicidal Tendencies” έχει μια εικόνα των μελών του συγκροτήματος κρεμασμένα ανάποδα, που τραβήχτηκε από τον Glen E. Friedman, ο οποίος έκανε την παραγωγή στο άλμπουμ Το φόντο τόσο στο μπροστινό όσο και στο οπισθόφυλλο απεικονίζει διάφορα χειροποίητα μπλουζάκια Suicidal Tendencies.
Το “I Shot the Devil” είχε αρχικά τον τίτλο “I Shot Reagan”. Φημολογείται ότι το FBI προσέγγισε το συγκρότημα για να αλλάξει το όνομα του τραγουδιού. Το γκρουπ χρησιμοποίησε τελικά τον αρχικό τίτλο του τραγουδιού στο εσώφυλλο με τους στίχους.
1984– Το “Signs of Life” είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του Αμερικανού μουσικού Billy Squier. Ήταν συμπαραγωγή με τον διάσημο συνθέτη του Meat Loaf, Jim Steinman, αντικαθιστώντας τον Reinhold Mack, ο οποίος είχε την παραγωγή των δύο προηγούμενων πετυχημένων δίσκων του Squier, “Don’t Say No” (1981) και “Emotions in Motion” (1982), καθώς και των Queen το “The Game” (1980).
Το πιο γνωστό τραγούδι του άλμπουμ, “Rock Me Tonite”, ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του στα charts και το δεύτερο Νο 1 σινγκλ στα Mainstream Rock charts (κατείχε την πρώτη θέση για δύο εβδομάδες.
1988– Το “Under the Influence” είναι το τρίτο στούντιο άλμπουμ του thrash metal συγκροτήματος Overkill, που κυκλοφόρησε μέσω της Megaforce Records και της Atlantic Records. Αυτό ήταν το πρώτο άλμπουμ του γκρουπ στο οποίο συμμετείχε ο ντράμερ Sid Falck, ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Rat Skates όταν ο τελευταίος άφησε το συγκρότημα το 1987 κατά τη διάρκεια της περιοδείας για το άλμπουμ “Taking Over”.
Ο Overkill περιόδευσαν για έξι μήνες για να προωθήσουν το άλμπουμ, μαζί με τους thrashers Nuclear Assault, M.O.D., Destruction και Testament. Από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 1988, το συγκρότημα περιόδευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Slayer και τους Motörhead και ακολούθησε μια ευρωπαϊκή περιοδεία με τους Slayer και τους Nuclear Assault, που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 1989.
1993– Το “Zooropa” είναι το όγδοο στούντιο άλμπουμ του ιρλανδικού rock συγκροτήματος U2. Με παραγωγή από τους Flood, Brian Eno και The Edge, κυκλοφόρησε από την Island Records. Εμπνευσμένο από τις εμπειρίες του συγκροτήματος στην περιοδεία Zoo TV Tour, το Zooropa επεκτάθηκε σε πολλά από τα θέματα της περιοδείας, την τεχνολογία και τον υπερκορεσμό των μέσων ενημέρωσης. Ο δίσκος ήταν μια συνέχεια του πειραματισμού του γκρουπ με εναλλακτική ροκ, ηλεκτρονική χορευτική μουσική και ηλεκτρονικά ηχητικά εφέ που ξεκίνησαν με το προηγούμενο άλμπουμ τους, “Achtung Baby”, το 1991.
Οι U2 άρχισαν να γράφουν και να ηχογραφούν το “Zooropa” στο Δουβλίνο τον Φεβρουάριο του 1993, κατά τη διάρκεια ενός εξάμηνου διαλείμματος μεταξύ των εμφανίσεων του Zoo TV Tour.
