SCALLER: “Noises & Clarity”

ALBUM

Οι Scaller είναι ένα δίδυμο που μας «έρχεται» από την Τζακάρτα της Ινδονησίας και αποτελείται από τους Reney Karamoy και Stella Gareth. Έχουν κυκλοφορήσει ένα EP με τίτλο “1991” (Ιούνιος 2013) και ένα full-length, το ντεμπούτο τους, εν ονόματι “Senses” (2017).

Το δεύτερο εγχείρημά τους, μπορεί να αντιπροσωπεύει τις αρχές, τα στοιχεία και τα χαρακτηριστικά που η μπάντα ισχυρίζεται ότι διαθέτει, σε μία ειλικρινή, αγγίζουσα τον ακροατή προσέγγιση, πηγάζουσα από την καλλιτεχνική τους φύση. Δεν μπορεί να χωρέσει στις αναγκαίες μα «δυσάρεστες» «ταμπέλες», περιέχουσα ετερόκλητα αλλά αρκούντως, αν όχι εξόχως, ταιριαστά συγκερασμένα ηχητικά «ρεύματα και συνιστώσες».

Κι αν ενδεχομένως το εναλλακτικό ροκ θα χαρακτηριζόταν ως βάση, το δίδυμο θαρρείς διαθέτει το χάρισμα να σε συνοδεύσει και περιοδεύσει ευχάριστα και αγόγγυστα στον περίπλου που έχουν, πηγαία, διαγράψει στο νου τους.

Από το εναρκτήριο “What Do You Want”, αλλά και το «διάδοχό» του “Born & Die” που στοχεύει στο νου και στον ψυχισμό, το σώμα ως αγωγός των ανωτέρω, εκκινεί σε έναν εξαιρετικά ατμοσφαιρικό, σχεδόν ψυχεδελικό ρου, όπου σε ταξιδεύουν έξω από αυτό καθεαυτό. Δε θα μπορούσα να το περιγράψω διαφορετικά, από ένα δίαυλο προς επίκτηση εσωτερικής γαλήνης και ηρεμίας. Το “What Do You Want” δε, άγγιξε το γράφοντα, φέρνοντας, εύστοχα ή μη δεν έχει σημασία πραγματικά, τους αγαπημένους Led Zeppelin στη σκέψη, θαρρείς και τα «εγγόνια» τους με ψυχή περίσσεια και σεβάσμια, και ουχί όπως σε άλλες περιπτώσεις «κοπιαρίζουσα», ακολούθησαν με «δεμένα μάτια» τα χνάρια τους, και αναμενόμενα, λόγω συμπάθειας προς την μπάντα, έφεραν το προσωπικό, εξέχον δημιούργημα εγγύτερα στην καρδιά μου.

Το πιο uptempo “Concrete & Plastic” μοιάζει σαν μία εισακτήρια οδό σε μία τριλογία που συμπληρώνεται από το “Inside my head” με την 80’s «αισθητική» του και το οπτικοποιημένο “Music All We Have”, πρωτίστως αλλά και συνολικά μία απότιση φόρου τιμής στο μεγαλείο αυτής της τέχνης, με ακρογωνιαίο λίθο εδράζοντα στη «ζέστη», την αμεσότητα και ευθύτητα που εντοπίζεται στη βάση των φωνητικών χορδών της Stella Gareth.

Το “What tomorrow holds” μοιάζει ένας ιδανικός, «τραχύτερα» ατμοσφαιρικός δρόμος προς το «κλείσιμο», σε ένα «καλοστημένο», εμπνευσμένο ταξίδι, με αινιγματική ομοιογένεια τηρουμένων των αναλογιών, έντονο συναίσθημα, συγκεκριμένο όραμα και «γλυκό συνοδοιπόρο» την ταξιδιάρικη φωνή της Stella Gareth.

Το οποίο «κλείσιμο», εύστοχα σφραγίζεται με τα “Chaos & Order” και “Timeless” και την προσδίδουσα, κυριαρχική «pop ambient πινελιά» θα έλεγα, για να επιβεβαιώσει ότι το ταξίδι άξιζε για την πορεία έως τον προορισμό, αφού όπως λένε και οι ίδιοι, οι «θόρυβοι» συνυπάρχουν με τη «διαύγεια», σε μία εύστοχη, μάλλον διαχρονική διαπίστωση, που βρίσκει έρεισμα και στον σύγχρονο κόσμο.

Δεν μπορώ να ξέρω αν κάποιος θα έμενε απαθής ή θα κουραζόταν από την πρόταση του διδύμου από την Ινδονησία. Θεωρώ αξίζει ακροάσεων και αναζήτησης προσωπικών ερεισμάτων για τους σχετικούς με τους ήχους που περιλαμβάνει, αλλά και τους έχοντες «ανοικτά ώτα» και «οφθαλμούς» προς παρόμοιες «κατευθύνσεις» μουσικών «αποχρώσεων».

Εύκολα soundtrack πολυαναμενόμενου road trip, με συντροφιά λευκού κρασιού, δύναται, μεταξύ άλλων δυνατοτήτων, να ηρεμήσει και τα πιο εξαγριωμένα πνεύματα, στο «χείλος» μιας ακόμα εξαντλητικής ή και εξοργιστικής ημέρας.

Tracklist:
What Do You Want
Born & Die
Concrete & Plastic
Inside My Head
Music All We Have
What Tomorrow Holds
Chaos & Order
Timeless

SCALLER:
Reney Karamoy – Κιθάρες
Stella Gareth – Φωνητικά, πλήκτρα

Είδος: Alternative rock / Indie rock
Εταιρεία: Archangel Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 23 Σεπτεμβρίου 2022

Facebook: https://www.facebook.com/ScallerBand
Twitter: https://twitter.com/SCALLER_ID
Spotify: https://open.spotify.com/artist/6IjWOreXe5zdIiRpDD4stM
Linktree: https://lnk.to/MusicAllWeHave

Stream/buy ‘Noises And Clarity’: https://ampl.ink/SCALLER
https://www.archangel-records.com/artists/scaller

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 576 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».