Συχνά στις συζητήσεις που αφορούν το 2ο κύμα του Αμερικάνικου thrash προς τα τέλη των 80’s ξεχνάμε να αναφερθούμε στους Sadus. ΚΑΚΩΣ (ναι ρε με κεφαλαία), γιατί οι Καλιφορνέζοι αποτελούν μία από τις μπάντες που προκάλεσαν αρκετό θόρυβο γύρω από το όνομά τους εκείνη την εποχή. Διευρύνοντας τα όρια του thrash ως προς την τεχνική του και πατώντας παράλληλα μέσα στα χωράφια του death metal, οι Sadus κυκλοφόρησαν τρεις κατά σειρά εκπληκτικούς δίσκους – “Illusions” (1988), “Swallowed In Black” (1990) και “A Vision of Misery” (1992) – πριν ακολουθήσει το πρώτο κενό χρονικά στη δισκογραφία τους.
Το “Elements of Anger” του 1997, αν και πιο πειραματικό διατήρησε το συνθετικό DNA της μπάντας σε υψηλά επίπεδα, παραμένοντας υπό την “καθοδήγηση” του μπάσου του Steve DiGiorgio. Το “Out for Blood” του 2006 όμως δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες του κόσμου και σε καμία περίπτωση δε μπόρεσε να σταθεί δίπλα στο ένδοξο παρελθόν. Η ενασχόληση του DiGiorgio με διάφορα projects αλλά και η αφοσίωσή του στους Testament δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει με τους επί χρόνια συνοδοιπόρους του, Darren Travis (κιθάρα / φωνητικά) και Jon Allen (ντραμς) με αποτέλεσμα τη διάλυση της μπάντας το 2015. Μόλις 2 χρόνια αργότερα έρχεται το αναπόφευκτο reunion των Travis / Allen και η άτυπη υπόσχεση ενός νέου album εκπληρώνεται ύστερα από 17 ολόκληρα χρόνια με την κυκλοφορία του 6ου τους δίσκου με τίτλο “The Shadow Inside”.
Τι μπορεί να περιμένει κανείς πλέον από τους Sadus το 2023; Αυτό που θα πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι πως τα “γέρικα σκυλιά” ξέρουν πότε και με ποιο τρόπο θα δαγκώσουν και το δάγκωμά τους είναι πιο αποτελεσματικό. Αυτό ακριβώς κάνει το δίδυμο των πολύπειρων μουσικών. Μια προσπάθεια “αναβίωσης” εκείνων των στοιχείων που έκαναν τους Sadus άκρως “κοφτερούς” περασμένα μέσα από το μύλο μιας σύγχρονης παραγωγής. Με το εξώφυλλο να έχει ομοιότητες με εκείνο του “Swallowed In Black”, βυθίζεσαι στη χαλαρή εισαγωγή του “First Blood” μέχρι να σε πάρει ο διάολος με το “δρεπανοφόρο” riff που εξαπολύει ο Darren Travis. Χρειάζονται 7 λεπτά για να χυθεί το πρώτο αίμα μετά από πολύ καιρό αλλά πίστεψέ με αξίζει την κάθε στιγμή.
Τα απομεινάρια που άφησε πίσω του το εναρκτήριο κομμάτι έρχεται να “συγυρίσει” το groovy “Scorched and Burnt”, με έναν Travis να γρυλίζει με αυτή τη χαρακτηριστική, σχεδόν τσιριχτή φωνή που παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο, και την οποία ή θα αγαπήσεις ή που θα νομίζεις ότι σου ξύνει τον εγκέφαλο με τρίφτη. Μεταξύ των δύο, επιλέγω ξεκάθαρα το (α) και προχωράω στο βουτηγμένο στα “αναβολικά” και συνάμα “αρρωστημένο” κομμάτι, “It’s the Sickness” (το πρώτο single του δίσκου). Οι δυο τους συνεργάζονται άψογα αναδεικνύοντας ο ένας τον άλλο με την ευκολία που τους παρέχει η πολυετής συνεργασία τους και εξακολουθούν να “τραμπουκίζουν” τα αυτιά σου με τραγούδια όπως το “Ride the Knife” ή με την ολομέτωπη επίθεση του τρίλεπτου “Anarchy”.
Τα ταχύτερα με τα mid – tempo κομμάτια εναλλάσσονται διαδοχικά, με το groove του “The Devil In Me” να προσπαθεί να κατεβάσει τους παλμούς σε φυσιολογικά επίπεδα. Αυτό επιτυγχάνεται ακόμη καλύτερα με το “κολλητάρι” του “Pain” το οποίο ρίχνει ακόμη περισσότερο το ρυθμό. Πλησιάζοντας προς το τέλος, ακούγεται το ποικιλόμορφο “No Peace” με τις μελωδικές “πινελιές” της κιθάρας να δίνουν ένα ξεχωριστό χρώμα στην όλη σύνθεση. Το instrumental ιντερλούδιο “New Beginnings”, το οποίο μου θύμισε κάτι από το “Cratch” του “Elements of Anger”, λειτουργεί ως εισαγωγή για τον επίλογο με το “αναδυόμενο τέρας” του ομώνυμου τραγουδιού. Ένα κομμάτι του οποίου η ανάπτυξη μεταλλάσσεται διαρκώς μέχρι το επικό του τέλος.
Για όσους μέχρι πρότινος δεν είχαν καμία επαφή με τους Sadus, το “The Shadow Inside” θεωρείται ο ιδανικός τρόπος γνωριμίας. Ίσως ο σημερινός 17χρονος, ο οποίος γεννήθηκε όταν κυκλοφόρησε το “Out for Blood” να είναι ένας απ’ αυτούς. Για τους υπόλοιπους από εμάς που ταξιδέψαμε με την “υπερταχεία” του ήχου των Αμερικανών, το album αυτό έρχεται την κατάλληλη στιγμή και αποτελεί μια ηδονική επιβεβαίωση πως οι Sadus επέστρεψαν για να προσθέσουν ακόμη μία “σιδερογροθιά” στη δισκογραφία τους και να δείξουν πως γίνεται η δουλειά. Αυτή τη φορά έστω και χωρίς τα “μαγικά” δάχτυλα του DiGiorgio.
Είδος: Thrash metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 17 Νοεμβρίου 2023
Facebook
Instagram
Twitter
