SACRED REICH: Μπαίνουν στο στούντιο τον Απρίλιο του 2024

NEWS

Οι βετεράνοι του thrash metal από την Arizona, Sacred Reich, σχεδιάζουν να μπουν στο στούντιο τον Απρίλιο του 2024, για να ξεκινήσουν την ηχογράφηση της συνέχειας του “Awakening” του 2019. Τα πλάνα των ηχογραφήσεων του συγκροτήματος αποκαλύφθηκαν την Πέμπτη, 23 Νοεμβρίου σε μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την Ημέρα των Ευχαριστιών από τον μπασίστα/τραγουδιστή του γκρουπ, Phil Rind, όπου ανακοίνωσε το τέλος του κύκλου των περιοδειών για το “Awakening”.

Τον περασμένο Ιούνιο, ο κιθαρίστας των Sacred Reich, Wiley Arnett, μίλησε στο The Meista – Brews & Tunes για την εξέλιξη στις πρόβες της σύνθεσης των τραγουδιών για τη συνέχεια του “Awakening”. Είπε: “Ήταν μια καταπληκτική διαδικασία. Δεν κάναμε δίσκο για μεγάλο χρονικό διάστημα για πολλούς λόγους, αλλά ένας από τους κυριότερους ήταν ότι το πηγάδι είχε στεγνώσει. Στηριζόμαστε κατά πολύ στον Phil για πολλά από τη σύνθεση — εκατό τοις εκατό των στίχων και σχεδόν όλη τη μουσική. Και αν δεν το νιώθει ή δεν εμπνέεται, τότε δεν έχουμε τίποτα να πούμε. Και μετά από πολύ καιρό απουσίας, η επιστροφή  με τα reunion shows, έδωσε  ξανά μια έντονη γεύση από αυτό. Είναι μια τρελή κατάσταση — τα παιδιά μας μεγαλώνουν, φεύγουν, αποφοιτούν από το λύκειο. Ήταν εύκολο να μην ασχοληθείς με ένα συγκρότημα όλα αυτά τα χρόνια. Έτσι, ανάμεσα σε έλλειψη έμπνευσης , χωρίς νέες ιδέες και με την αίσθηση του “Θα έπρεπε να είμαστε στο σπίτι και να κάνουμε σημαντικά πράγματα”, σίγουρα αποχωριστήκαμε για λίγο. Αλλά το 2007, επιστρέψαμε. Περάσαμε σχεδόν 10 χρόνια και απλά βγάζαμε παλιά τραγούδια – “Surf Nicaragua”, “The American Way”, “Death Squad”, “Independent”· όλα τα παλιά πράγματα — να περνάμε εμείς  καλά. Κάθε παράσταση ήταν σαν μια επανένωση γυμνασίου για εμάς, απλώς αναπολώντας όλες τις μεγάλες στιγμές ή εκείνη την εποχή που μας κάποιοι μας είδαν στο New Jersey το 1989 ή το ’91 ή κάπου στη Γαλλία. Και ήταν πολύ ωραίο να επιστρέψουμε και να αναζωπυρώσουμε το συναίσθημα που δυνάμωσε και από τα παγκόσμια γεγονότα”.

“Ήμασταν πάντα μια πολιτική μπάντα”, συνέχισε. “Νομίζω ότι όταν κοιτάς το “Awakening”… μερικοί λένε, ω, ήρθε ο Τραμπ, και ξαφνικά βρήκαν ξανά την έμπνευση”.

Αλλά ήταν κάτι που προέκυψε φυσιολογικά. Θα ήταν ιδανικό για εμάς να ηχογραφήσουμε ή να κυκλοφορήσουμε κάτι μέχρι το τέλος αυτού του έτους, αλλά νιώσαμε πίεση για αυτό και αντισταθήκαμε Και είπαμε, “Όχι”. Δεν είναι και η καλύτερη στρατηγική στα χαρτιά, αλλά πρέπει απλώς να έρθει όταν είναι σωστό. Παίζουμε τα τραγούδια που αγαπάμε. Απολαμβάνουμε τη μεγαλύτερη επιτυχία μας όταν ευχαριστούμε τον εαυτό μας και μετά βρίσκουμε τους ανθρώπους που συμφωνούν μαζί μας.. Το “Awakening” ήταν μια εξαιρετική αρχή. Έχουμε δύο ακόμη δίσκους στην τρέχουσα συμφωνία μας. Και, προφανώς, δεν γράφουμε ακόμα τον τρίτο. Έχουμε έξι ή επτά τραγούδια και είναι μέχρι εκεί ως τώρα. Θα θέλαμε να δούμε 10, 12 τραγούδια. Φυσικά, ποτέ δεν φτάνουμε τόσο ψηλά. Αλλά αυτός είναι ένας στόχος. Και δεν γράφουμε πραγματικά τραγούδια για πέταμα. Δεν είμαστε από αυτές τις μπάντες που κάνουν 20 τραγούδια και επιλέγουν τα αγαπημένα τους 10. Απλώς γράφουμε μέχρι να νιώσουμε ότι έχουμε έναν δίσκο και μετά κλείνουμε χρόνο στο στούντιο. Άρα προχωράμε σωστά. Νιώθουμε αρκετά εμπνευσμένοι.

Το “Awakening” είχε κυκλοφορήσει τον Αύγουστο του 2019 μέσω της Metal Blade Records.

Facebook: https://www.facebook.com/sacredreichofficial/

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1164 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.