Ο Ronnie Romero, ο τραγουδιστής που σε κάνει να «χάνεις τα χνάρια του» ανάμεσα σε διαφορετικά groups και συνεργασίες, αφού, μεταξύ άλλων, θα ανακαλύψεις ότι είναι μέλος των Sunstorm, Lords of Black, Michael Schenker Group και The Ferrymen, είναι και πάλι εδώ με μία ακόμη κυκλοφορία. Όταν σε επιλέγει, δε, ο μυθικός Ritchie Blackmore για «μπροστάρη» (εντάξει frontman βρε!) των «διαλειμμάτων», έστω, του τεράστιου και ασύλληπτου ονόματος των Rainbow, εντάξει, δε μου μένουν και πολλά να πω, παρά μόνο ότι συμφωνώ.
«Συμφώνησα» μάλιστα συνειδητά, όταν και τον πρωτοάκουσα με αφορμή τον δισκοσχολιασμό του πιο πρόσφατου album {έστω live album, “Memories in Rock II (Live)” (2018), περιέχοντας και ένα νέο τραγούδι} των Rainbow και πραγματικά αναγνώρισα την αξιοπρέπεια και ιδιαίτερη επιτυχία με την οποία προσέγγιζε ζωντανά και απέδιδε ανυπέρβλητες συνθέσεις όπως τα “I Surrender”, “Mistreated”, “Man on the Silver Mountain”, “Soldier of Fortune”, “Perfect Strangers”, “Child in Time”, “Stargazer”, “Catch The Rainbow”, “Temple Of The King”, “Smoke On The Water” κ.α..
Πλέον των ανωτέρω δίσκων, πρόσφατα αποφάσισε να αποτίνει φόρο τιμής και σε «ιερά τέρατα», «μπαίνοντας στα παπούτσια», όπως λένε και οι φλεγματικοί Άγγλοι, και άλλων εξίσου ή λιγότερο σπουδαίων μουσικών οντοτήτων ή προσωπικοτήτων, με εκείνους που περιελάμβανε το setlist των τεράστιων Rainbow. Έτσι, εκκίνησε με το “Raised On Radio” (2022), για το οποίο έγραψε στο Soundcheck στη δισκοκριτική του ο Γιώργος Γεωργίου, «βαδίζοντας» σε πιο κλασικά rock ή hard rock «μονοπάτια». Τώρα, στη δεύτερη επιλογή ως συνέχεια του ανωτέρω πονήματος, έρχεται το “Raised on Heavy Radio”, όπου, όπως φανερώνει και ο τίτλος, καταπιάνεται και με πιο heavy, έως και thrash «σταθμούς» του «σκληρού ήχου», σε παραγωγή που ανέλαβε το «πολυεργαλείο» της Frontiers Music, που ακούει στο όνομα, Alessandro Del Vecchio.
Η προσπάθεια μπορεί να εκληφθεί, από τον γράφοντα, ως μία ειλικρινής και ανιδιοτελής ενασχόληση κυρίως με μερικές συνθέσεις – «σταθμούς», σε μία συνειδητή διαδρομή που έχει προεπιλεγεί, ώστε να καλύπτει ετερόκλητες και ποικιλόμορφες πλευρές, ευρύτερα του ήχου.
Αναμενόμενα λοιπόν, το «πλάτυασμα» σε τέτοιο εύρος, μπορεί και δίνει το δικαίωμα στον ακροατή, να σταχυολογήσει τις απόπειρες και συνάμα προτάσεις, σε επιτυχημένες, λιγότερο επιτυχημένες ή και παράταιρες, καθώς, κακά τα ψέματα, κάποια τραγούδια έχουν χαρακτηριστεί τόσο πολύ, που ακόμα και ο μεγαλύτερος όλων, ο απίστευτος «κοντός» με τις ατελείωτες δυνατότητες, δεν θα μπορούσε να «αποχαρακτηρίσει» «στιγματισμένες συνθέσεις», όπως π.χ. το “Paranoid”, που μου έρχεται, πρόχειρα, στο μυαλό.
Επομένως, το προσωπικό γούστο μπαίνει στη μέση και οι γνώμες κατά την ακρόαση μπορούν να ποικίλλουν ιδιαίτερα, όταν δε λαμβάνει μέρος στην κρίση και η αναπόφευκτη σύγκριση με το πρωτότυπο.
Αρχίζοντας από το αρνητικό πρόσημο λοιπόν, στα ώτα του γράφοντα, η επιλογή αποδόσεως του “Turbo Lover” των Judas Priest, «ξένισε» και δεν άφησε πλαίσιο ευρέσεως ελκυστικών στοιχείων. Το ίδιο ισχύει και για το “The Four Horsemen”, όπου ακόμα και αν βρεθούν «καλοθελητές» (βλ. haters) να συγκρίνουν με την ερμηνεία του Hetfield, δυστυχώς στη συγκεκριμένη περίπτωση, το πάθος, η «οργή» και η προσωπικότητα του, τότε νεανία, ψηλού, δύσκολα προσεγγίζονται, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα φωνητικές ικανότητες. Το “Hallowed Be Thy Name” είναι ακόμη μία τέτοια περίπτωση, που αν και εδώ το πάθος είναι πιο «πηγαίο», πάλι δεν κατάφερα να ταυτιστώ με την διαφορετική προσέγγιση ενός από τα σημαντικότερα κομμάτια του heavy metal.
Αφήνοντας τα, ας το πούμε, αρνητικά στοιχεία, έχουμε και τα ιδιαίτερα θετικά σημεία. Την αξιοπρεπή προσέγγιση στο “A Light In The Black” των Rainbow, που βέβαια βγαίνει τόσο αγόγγυστα (και παροιμιωδώς μοιάζοντας σαν εύκολη περίπτωση) από τις φωνητικές χορδές του Dio, την απόδοση του “The Shining” των Black Sabbath, αντικαθιστώντας την υψηλών επιδόσεων φωνή του Tony Martin, με τη συνδρομή του Chris Caffery (Savatage, Trans-Siberian Orchestra), αλλά και την ικανοποιητική προσέγγιση του “Metal Daze”, μιας από τις σημαντικότερες φωνές όλων των εποχών, του Eric Adams. Ακόμα ακόμα και στην διαφορετική μα ελκυστική «σκοτεινιά» που προσφέρει στο “No More Tears”, το οποίο αποκτά τη δική του «παράλληλη οντότητα», μαζί και με τις «πινελιές» του Gus G..
Αρκούντως ικανοποιητική και η άποψη για το “The Battle Rages On” των Deep Purple, ενώ πολύ επιτυχημένες, για τα προσωπικά γούστα, αυτές των “Fast As A Shark”, “Kind Hearted Light” των Masterplan, με τη συμμετοχή του Roland Grapow, και του “You Don’t Remember, I’ll Never Forget” του Yngwie Malmsteen, τα οποία φαίνονται και ως τα πιο ταιριαστά στη φωνή του.
Συνοψίζοντας, θα έλεγα ότι το “Raised on Heavy Radio” είναι το δεύτερο μέρος μιας ειλικρινούς, πηγαίας προσωπικής υπόθεσης για τον Ronnie Romero (όπως προκύπτει στον υποφαινόμενο και από τα επιλεχθέντα κομμάτια), ίσως και μίας «προσωπικής διαφυγής» από τα ποικίλλα, ομαδικά μουσικά projects στα οποία έχει αναλωθεί μέχρι τώρα. Η εμφάνιση της συζύγου του, γιατρού Corina Minda σε εξώφυλλα, video clips, αλλά και backing vocals στα “Metal Daze”, “Fast As A Shark” και το “All Along the Watchtower” της προηγούμενης προσπάθειας, αλλά και η συμμετοχή της στο “No More Tears” στη συγκεκριμένη, μάλλον πιστοποιούν τα ανωτέρω.
Από εκεί και πέρα, είναι καθαρά στα μουσικά γούστα και συνιστώσες του ακροατή, το πού και πώς θα κατανείμει αυτήν την προσπάθεια και οπτική, σε μία «παλέτα» που «εκτείνεται» από το hard rock έως και το thrash, η οποία στο φινάλε, μάλλον έχει θετικό πρόσημο.
Tracklist:
The Battle Rages On (Deep Purple cover)
Metal Daze (Manowar cover)
Turbo Lover (Feat. Nozomu Wakai) (Judas Priest cover)
Hallowed Be Thy Name (Iron Maiden cover)
Fast As A Shark (Accept cover)
No More Tears (Feat. Gus G.) (Ozzy Osbourne cover)
The Shining (Feat. Chris Caffery) (Black Sabbath cover)
A Light In The Black (Rainbow cover)
Kind Hearted Light (Feat. Roland Grapow) (Masterplan cover)
You Don’t Remember, I’ll Never Forget (Yngwie Malmsteen)
The Four Horsemen (Metallica)
Line-Up:
Ronnie Romero – φωνή
Jose Rubio – κιθάρες
Javi Garcia – μπάσο
Andy C – τύμπανα
Alessandro Del Vecchio – πλήκτρα
Συμμετέχοντες Μουσικοί:
Alfredo Alonso – Guitar solo on “Metal Daze”
Nozomu Wakai – Guitar solo on “Turbo Lover”
Gus G. – Guitar solo on “No More Tears”
Chris Caffery – All guitars on “The Shining”
Roland Grapow – Rhythm & lead guitars on “Kind Hearted Light”
Corina Minda – Backing vocals on “Metal Daze”, “Fast As A Shark” and spoken vocals on “No More Tears”
Είδος: Hard rock, heavy metal, thrash metal
Εταιρεία: Frontiers Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 27 Ιανουαρίου 2023
Facebook: https://www.facebook.com/ronnieromeroofficial
Instagram: https://www.instagram.com/ro_ck_nnie/
YouTube Channel: https://www.youtube.com/user/ronaldoromeroforus
