Οι ανεκπλήρωτοι πόθοι μιας άλλης εποχής αποτελούν συχνά μια μοναδική πηγή έμπνευσης και έκφρασης. Η μεταφορά τους στη σύγχρονη εποχή με τα όπλα μιας μοντέρνας εκδοχής μπορούν να απελευθερώσουν μια σχεδόν απροσδιόριστη νοσταλγία και αίσθηση χαμένης γοητείας. Ο “Καϊξής” είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε το 1940 από τους Απόστολο Χατζηχρήστο, Ευάγγελος Χατζηχρήστο και Μάρκο Βαμβακάρη. Περιγράφει τη λαχτάρα του ήρωα να μισθώσει ένα καΐκι κι έναν κωπηλάτη (“καϊξή”) για να κλέψει την γκιουζέλ-χανούμ, την ωραία κοπέλα που λιώνει και χάνει τα νιάτα της μέσα στο χαρέμι-κελί. Σκηνικό μια τοποθεσία της Κωνσταντινούπολης, γνωστή σαν “Λίμνη του Σαραγιού” ή “Λίμνη του Χαρεμιού”.
Οι Αθηναίοι Passengers In Panic, μόλις επιστρέφοντας με το δεύτερο άλμπουμ τους με τον τίτλο “Amnesia”, αρέσκονται συχνά να βαδίζουν πάνω σε αυτή τη γέφυρα που ενώνει το παρελθόν με το παρόν. Ζώντας άλλωστε σε μια εποχή που η folk παράδοση παντρεύεται συχνά με τα μοντέρνα μουσικά ρεύματα, υπάρχει ένα ευρύχωρο πεδίο να δοκιμάσει κανείς την ευελιξία του. Και αυτό ακριβώς κάνουν στο έργο αυτό.
Έχοντας προσδιορίσει ήδη τις συντεταγμένες τους από το εξαιρετικό τους ντεμπούτο, οι δυο αλλαγές στη σύνθεση, με τη Yohanna Galani να αναλαμβάνει τα φωνητικά, και τον Vasilis Palaiologos τα τύμπανα, ενισχύουν και εμπλουτίζουν την κατεύθυνση, ανεβάζοντας κι άλλο τον πήχη. Ο μπασίστας Lefteris Christou και η κιθαρίστρια Lela Argiri παραμένουν οι σταθερές παράμετροι. Το “Amnesia” πετυχαίνει στο κέντρο τον στόχο αναδύοντας μια λειτουργική αμεσότητα, καθώς το άμεσο heavy rock τους χρωματίζεται έξυπνα αλλά και με συναίσθημα από την εξωτική φλέβα όλων αυτών των παραδοσιακών επιδράσεων. Η μακεδονική γκάιντα, το καβάλ, το λαούτο, το βιολί και το νταούλι αποδεικνύονται εξαιρετική συντροφιά στον ενισχυμένο ηλεκτρικό ήχο, γεμίζοντας με πολύτιμα χρώματα και ταξιδιάρικες εντυπώσεις το άλμπουμ.
Έχοντας μια συμπαγή δομή σε όλη τη διάρκεια, και με ξεναγό τη φωνή της Ιωάννας, καταφέρνουν να συστήσουν αυτή την εμπλουτισμένη πρόταση σε ευρύτερους κύκλους ακροατών έχοντας εμπροσθοφυλακή τον δελεαστικό heavy τοίχο τους, που υποθάλπει έξυπνα και μια εντύπωση indie rock. Ιδανικό παράδειγμα αποτελεί το σπουδαίο video single “How to Breathe”. Τα σπουδαία φωνητικά της ερμηνεύτριας που δίνουν συχνά την εντύπωση των πρώιμων The Gathering να αλληθωρίζουν διακριτικά στους Orphaned Land, προσφέρουν μια άμεση επαφή και επικοινωνία με τις συνθέσεις. Όταν ακόμα αποφασίσουν να απλωθούν σε πιο ευαίσθητα ηχοτοπία, η διαχείριση είναι λεπτομερής, πλούσια και επιλογές όπως αυτή του ηθοποιού Γιάννη Τσορτέκη σε αφηγηματικό ρόλο στα “Kaixis” και “Erase”, αποδεικνύονται σοφά λειτουργικές.
Σε επείγοντα κρεσέντο, όπως αυτό στο φινάλε του “Siren’s Call”, όταν η παραδοσιακή επιτάχυνση και σφραγίδα σχεδόν καβαλούν απρόσμενα την πρότερη φύση του τραγουδιού, φαίνεται απροκάλυπτα η αυτοπεποίθηση που έχουν στο δρόμο που έχουν χαράξει. Άλλωστε, η πραγματικότητα είναι πως η φόρμουλα στηρίζεται σθεναρά από δουλεμένες και προσεγμένες συνθέσεις, που φροντίζουν ταυτόχρονα να γαργαλούν το μυαλό με νύξεις για προσωπικές σχέσεις, κοινωνικά ζητήματα, θέματα ανισοτήτων και βίας.
Όλα τα παραπάνω τυλίγονται, σερβίρονται και προστατεύονται από έναν εξαιρετικό ήχο, που ολοκληρώνει με απόλυτη επιτυχία το εγχείρημα. Έχοντας διαγνώσει πολύ συχνά στον συγκεκριμένο χώρο και σε καθιερωμένα ονόματα μεγαλύτερων αγορών, σοβαρά ζητήματα φαιδρότητας, νιώθω λίγη παραπάνω περηφάνια που οι Passengers In Panic βρίσκονται σε μια εντελώς διαφορετική πίστα.
Και η δημιουργική τους αξία δεν προκύπτει συγκριτικά με τους παραπάνω, αλλά με βάση τους στόχους υψηλών απαιτήσεων που οι ίδιοι έθεσαν.
Είδος: Folk Metal/Rock
Εταιρεία: Sleaszy Rider Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 6 Ιουνίου 2025
