Μια πολύ ιδιαίτερη πολυεθνική περίπτωση αποτελούν οι NinemiA, που ανοίγουν λογαριασμό με τον πρώτο τους άλμπουμ. Ουσιαστικά, μιλάμε για το “μωρό” του Χρίστου Αγαθοκλέους, ο οποίος είναι ο ιδρυτής, εμπνευστής, βασικός συνθέτης, στιχουργός και μπασίστας του γκρουπ. Στις τάξεις τους υπάρχουν ο Λευκορώσος κιθαρίστας Artur Hearhadze (NDNP), ο Πολωνός τραγουδιστής Mikolaj Krzaczek (Thamnos Project), και στα ντραμς ο Dirk Verbeuren (Megadeth, Soiwork, Devin Townshed, Bent Sea).
Το άλμπουμ τους, με τον τίτλο “Weapons of Math Destruction” κυκλοφόρησε ανεξάρτητα από τη μπάντα στις 22 Μαρτίου, και κινείται στον χώρο του progressive metal. Στο άλμπουμ συμμετέχει μια σειρά από guest μουσικούς , όπως οι Derek Sherinian , Alia Fay, Κώστας Ιακώβου , Igor Ezendam , Carlos Carty , Dj Puzzle, Artem Zhulyev, Norlene, Adam Mansour, James R. Basterd, Jamie Jordan. Η παραγωγή έγινε από τον Χρίστο Αγαθοκλέους, ενώ η μίξη και το mastering από τον Jason Pantino.
Με μια αισθητά προοδευτική κατεύθυνση, που δεν στηρίζεται όμως τόσο στον πρωταγωνιστικό ρόλο της τεχνικής, οι NinemiA έχουν ένα ευρύ πεδίο ήχων, διαθέσεων, ακόμα και επιμέρους ιδιωμάτων του σκληρού ήχου. Δεν είναι παράξενο αυτό, αν αναλογιστεί κανείς πως ο mastermind από τη Λευκωσία σκάρωσε έναν δίσκο που βρίθει στιχουργικών αναφορών από τη θεολογία, τη φιλοσοφία, την αστρονομία, τη λογοτεχνία, την ιστορία αλλά και γενικότερα από διάφορα κοινωνικά ερεθίσματα. Υποστηρίζοντας μουσικά μια τέτοια παλέτα με πλήθος από ερεθίσματα, η μουσική βρίσκει τρόπους να ποικίλλει και να κρατά τον ακροατή σε μια έντονη αναμονή.
Το πρώτο που με εντυπωσίασε στο υλικό των NinemiA και στην αίσθηση που αναδύει, είναι πως αποφεύγει εύκολα την αποστειρωμένη αίσθηση ενός δίσκου που γράφτηκε από ανθρώπους με σεβαστές αποστάσεις μεταξύ τους, σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Έχοντας λοιπόν μια βαριά και ταυτόχρονα ελκυστική groovy βάση, σε αρπάζουν από τις πρώτες συνθέσεις με μια διαδοχή από ριφ και ρυθμικά μέρη, απλώνοντας διάφορες στιγμιαίες εντυπώσεις που τελικά δαμάζονται αρμονικά στη μηχανή τους. Αν επιχειρούσα να σκιαγραφήσω την εντύπωση μιας διαδρομής στον δίσκο θα έλεγα πως μέχρι το ομότιτλο, υπάρχει μια έντονη ρυθμική επιθετικότητα που υπηρετείται πολύ εύστοχα και πειστικά από τα φωνητικά του Krzaczek. Από τη δυστοπική διαδρομή του ομότιτλου και στη συνέχεια, η παλέτα του δίσκου ανοίγει κι άλλο, όσο και αν το μυστηριώδες “Oppenheimer” αποπειράται να ολοκληρωθεί με μια ηρωική και βίαιη έξοδο. Μια χαρακτηριστική έκφραση της προοδευτικής αντίληψης του δημιουργού είναι τα πολύ ενδιαφέροντα ρυθμικά του “Selma” με τα αντίστοιχα εκκεντρικά φωνητικά που συναντιούνται με ένα πέρασμα πνευστών. Στο ατμοσφαιρικό mid tempo “Astrofield” είμαστε πια αντιμέτωποι με την προειδοποίηση πως οι NinemiA είναι με βεβαιότητα πολλά περισσότερα από αυτά που αρχικά είχαμε υποθέσει. Το γεγονός αυτό επισφραγίζεται στο φινάλε με το πιο υποβλητικό τραγούδι του άλμπουμ, το “Fool”, που μοιράζεται επιδέξια ανάμεσα σε ένα απόκοσμο δράμα και μια απελπισμένη οργή.
Η επιτυχία στην αποστολή του Αγαθοκλέους βρίσκεται για μένα στην οικουμενική έλξη που έχει του άλμπουμ για διαφορετικά ακροατήρια του σκληρού ήχου. Σε μια ευρηματική σύμπραξη τραχύτητας και ευφυΐας, η προοδευτική φλέβα των NinemiA μπορεί να προσεγγίσει πολλούς πιο κλασικούς ακροατές, και να απενοχοποιήσει το progressive metal ακόμα και σε φίλους του old school thrash. Από την άλλη, η διαδρομή του δίσκου διατηρείται αποκαλυπτική και πολυσχιδής, έτσι ώστε κάθε περιπετειώδης ακροατής που έχει εθισμούς στις εκπλήξεις, θα μείνει μέχρι το τέλος.
Το πρώτο έργο των NinemiA αφήνει πολύ πλούσιες και δύσκολες για τους ίδιους προσδοκίες για τη συνέχεια. Ως το επόμενο βήμα, μπορούμε όμως να βρούμε το χρόνο και να το αφήσουμε να αποκαλυφθεί στην πληρότητά του, να το απολαύσουμε, και να στηρίξουμε μια αυτόνομη προσπάθεια ενός ταλαντούχου δημιουργού.
Είδος: Progressive Metal
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22 Μαρτίου 2024
