Με την ανακοίνωση των καλοκαιρινών συναυλιών, αυτή του Nick Mason σημειώθηκε με κεφαλαία γράμματα στο προσωπικό μου καλεντάρι. Δεν το λες και λίγο, ο ντράμερ και ιδρυτικό μέλος των Pink Floyd να επισκέπτεται τη χώρα σου για συναυλίες με το προσωπικό του συγκρότημα. Και έχοντας κατά νου τον τρισμέγιστο Clint Eastwood θα πω κι εγώ την προσωπική μου άποψη. Οι Pink Floyd είναι το επιδραστικότερο συγκρότημα στην ιστορία της μουσικής. Τέλος.
Τα τελευταία χρόνια ο σπουδαίος μουσικός περιοδεύει ανά τον κόσμο με μια ομάδα εξαιρετικών συναδέλφων του υπό την ονομασία του δεύτερου studio album των Floyd, εστιάζοντας μάλιστα στην πρώτη ‘ψυχεδελική’ περίοδο του συγκροτήματος. Είχαμε την ευκαιρία λοιπόν να ακούσουμε τραγούδια από το ‘The Piper at the Gates of Dawn’ έως και το ‘Obscured by Clouds’. Αξίζει να αναφερθούμε πάντως και στους μουσικούς που τον πλαισιώνουν. Στην κιθάρα-φωνή ο αεικίνητος Gary Kemp, στο μπάσο και δεύτερα φωνητικά ο Guy Pratt επί χρόνια studio και live συνεργάτης των Pink Floyd, στα πλήκτρα ο Dom Peken, ενώ στη δεύτερη κιθάρα ο Lee Harris. Ο τελευταίος μάλιστα ήταν ο ιθύνων νους πίσω από τη δημιουργία αυτής της μπάντας όπως παραδέχτηκε επί σκηνής ο ίδιος ο Mason. Η προσέλευση του κόσμου ήταν ικανοποιητική με τους παλιοροκάδες να έχουν την τιμητική τους, ενώ η Τεχνόπολη με τη βιομηχανική αισθητική της αποδείχτηκε το καταλληλότερο μέρος για αυτό το μουσικό γεγονός.
Στις 20:40 το συγκρότημα μας καλωσόρισε με το ‘One of These Days’ και ο έκδηλος ενθουσιασμός του κοινού συνόδευσε τους μουσικούς καθόλη τη διάρκεια της συναυλίας. Η απαρίθμηση των τραγουδιών δεν έχει πραγματικά καμιά αξία σ’ αυτή την περίπτωση καθώς εδώ μιλάμε για μια απόλυτα βιωματική κατάσταση. Ο κρυστάλλινος ήχος, η πιστή και ψυχωμένη απόδοση σε συνδυασμό με τα λιτά αλλά ταξιδιάρικα οπτικά εφέ στο background δημιούργησαν την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Ο κρίκος όμως που ένωνε όλη τη μαγική αλυσίδα ήταν ο ίδιος ο Mason. Η απαράμιλλη τεχνική και η αύρα του θρυλικού μουσικού γέμισε το χώρο και ταξίδεψε το πλήθος. Ο ίδιος έθετε μικρά αλλά χρήσιμα διαλείμματα απευθυνόμενος στο κοινό με ενδιαφέροντα περιστατικά της μουσικής του πορείας. Το πρώτο μέρος έκλεισε με το ‘Set the Controls for the Heart of the Sun’, μία μικρή διακοπή και το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με το ‘Interstellar Overdrive’. Αρκετές ήταν οι αναφορές της μπάντας στο τρελαμένο αλλά αξέχαστο διαμάντι Syd Baret για το σημαντικό στίγμα που άφησε στους Floyd. Όταν δε ακούστηκαν οι πρώτες νότες από το ‘Echoes’ το διαστρικό όχημα είχε φτάσει σχεδόν στον προορισμό του. Κλείνοντας τα μάτια μπορούσες να ταξιδέψεις στο θρυλικό live στην Πομπηία. Για τέτοιας ποιότητας εκτέλεση μιλάμε. Στο encore το κοινό είχε σηκωθεί πλέον από τις καρέκλες και η μαγική αυτή βραδιά έκλεισε όμορφα με το ‘Bike’.
Το χαμόγελο της ικανοποίησης στο πρόσωπο του Νick Mason κατά την αποχώρηση του, υπήρξε η απόλυτη απόδειξη της επιτυχίας αυτού του live. Φεύγοντας από το χώρο, μου φάνηκε ότι αντίκρυσα στιγμιαία το φουσκωτό γουρούνι να ίπταται ανάμεσα από τις υψικαμίνους του παλιού εργοστασίου φωταερίου. Χαμογέλασα, γιατί αυτά τα μικρά παιχνιδίσματα του μυαλού με στέλνουν ακόμα σε κάθε λογής συναυλία.
Nick Mason’s Saucerful of Secrets setlist:
Part 1:
One of These Days
Arnold Layne
Fearless
Obscured by Clouds
When You’re In
Candy and a Currant Bun
Vegetable Man
If
Atom Heart Mother
If (reprise)
Remember a Day
Set the Controls for the Heart of the Sun
Part 2:
Interstellar Overdrive
Astronomy Domine
The Nile Song
Burning Bridges
Childhood’s End
Lucifer Sam
Echoes
Encore:
See Emily Play
A Saucerful of Secrets
Bike
Φωτογραφίες: Γιώργος Μπατσαούρας
