Η αλήθεια είναι, ότι οι Nastyville έχουν “υποφέρει” πάρα πολύ από τις “προσθαφαιρέσεις” μελών, σε αυτά τα 13 χρόνια παρουσίας τους στον χώρο του hard rock/glam metal. Εκεί που πήγαιναν να πάρουν τα “πάνω” τους, να σου μια “αλλαγή” και όλα από την αρχή. Και όμως, οι Ιταλοί όχι απλά παρέμειναν “ζωντανοί”, αλλά καταφέρνουν να επανέρχονται κάθε φορά δυναμικά, αποδεικνύοντας ότι, ό,τι δεν σε “σκοτώνει”, σε κάνει πιο “δυνατό”. Τρία χρόνια μετά το “Songs Of Threesome” και με νέο line up, οι Nastyville επιστρέφουν δισκογραφικά με το τέταρτό τους album “Rebirth”, αναδεικνύοντας την πρόθεσή τους για μια “καθολική αναγέννηση”, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Οι Nastyville είχαν δείξει τις ηχητικές “προθέσεις” τους, ήδη από τα πρώτα βήματά τους, με την “επιθυμία” τους να δημιουργήσουν έναν πιο “σύγχρονο” hard rock/glam metal ήχο, που θα έφερε μια αυθεντική “δόση” ‘80s “αλητείας” και εκείνο το “επαναστατικό” πνεύμα, που “μεγάλωσε” γενιές και γενιές οπαδών του σκληρού ήχου. Οι Ιταλοί διέθεταν την υπομονή και την επιμονή, το “τσαγανό”, όπως και το ταλέντο, να “ταιριάξουν” το ‘80s hard rock/glam metal με το μοντέρνο “πρόσωπο” του ήχου, να φέρουν “κοντά”, ώστε να “συμβαδίσουν”, δύο διαφορετικές ηχητικές “εποχές”, δύο διαφορετικούς, μα με το ίδιο “ζητούμενο”, “κόσμους”. Το “Rebirth”, πέρα από τις όποιες “ανακατατάξεις” στο line up, σημαίνει/δείχνει και την ηχητική “αναγέννηση” της μπάντας, την παραδοχή για “ωρίμανση” και το “πέρασμα” σε ένα “ανώτερο” επίπεδο, την “όρεξη” και τις “θυσίες” για έναν ήχο, που όχι μόνο θα τους εδραιώσει στην σκηνή, αλλά θα φέρει και την καθολική αναγνώριση. Το σχήμα, σε αυτήν την τέταρτη δισκογραφική προσπάθειά του, μοιάζει πολύ πιο μεστό, πιο αποφασισμένο, πιο “ζωηρό” ηχητικά, έχοντας “ξεκλειδώσει”, αν θέλετε, και τα όποια τελευταία “εμπόδια” στο μυαλό του, και “απελευθερωμένο” πλέον, έχει “αγγίξει” τον τέλειο συνδυασμό, έχει “ανακαλύψει” την τέλεια “μορφή”, αυτού του hard rock/glam metal ήχου, που τόσο “ποθούσε”. Το “Rebirth” μοιάζει με την “αναγέννηση” του ‘80s hard rock/glam metal, στην σημερινή εποχή, με τις ηχητικές “επιταγές” του σύγχρονου ήχου, διατηρώντας όμως τις βασικές “αξίες” του. Οι Nastyville δείχνουν πραγματικά “ανανεωμένοι” ηχητικά, με έναν δίσκο ικανό να τους κάνει “πρωταγωνιστές”, στον hard rock/glam metal χώρο των ημερών μας.
Πέρα απο αυτήν την “φρέσκια” ηχητική “πνοή”, νομίζω ότι ακούγοντας το “Rebirth”, θα σε εκπλήξει ευχάριστα και η “ανεβασμένη” συνθετική προσέγγιση των Ιταλών. Η μπάντα μοιάζει πιο “απελευθερωμένη”, πιο εμπνευσμένη, με έναν απαράμιλλο δημιουργικό “οίστρο”, και αυτό “αντανακλά” στις συνθέσεις, που πλέον φαντάζουν πιο “εύστοχες” από ποτέ. Αυτός ο επαναστατικός “αέρας”, αυτό το “αλήτικο” πνεύμα μιας πιο “αυθεντικής” εποχής, “διαχέεται” σε ισχυρές “δόσεις” σε όλο το album, “αγκαλιάζοντάς” το και δίνοντάς του αυτήν την “λάμψη”, που λείπει στις μέρες μας. Νομίζω θα συμφωνήσεις και εσύ, ότι στην εποχή μας “ψάχνουμε” με τα “κιάλια” να βρούμε τέτοια συνθετική “ειλικρίνεια” και “αυθεντικότητα”, και πολλές φορές απογοητευόμαστε, όμως μπροστά σε τέτοιες κυκλοφορίες, οφείλουμε να “προσκυνούμε”, να συντασσόμαστε μαζί τους, να τις υποστηρίζουμε, μέχρι το τέλος. Το “Rebirth” ξεχωρίζει για το “αδάμαστο” ‘80s “πνεύμα” του, για τα “αιχμηρά”, ευφάνταστα riff και solo, για το ευφυές songwriting, για τις into the point, “αλήτικες” ερμηνείες του, για τον φοβερό μοντέρνο “χαρακτήρα” του, για την πλήρως “ανανεωμένη” και τρομερή hard rock/glam metal ατμόσφαιρά του. Η εξαιρετική, “έξυπνη” διασκευή στο “Unstoppable” της Sia, το συναίσθημα της μπαλάντας “Miss You”, η μελωδική, στα όρια του AOR, προσέγγιση των “Power To The People” και “We Give It All”, ο glam/sleasze rock/metal “χαρακτήρας” των “Sex ‘O Clock” και “Rocking Through The Night”, το διαχρονικό hard rock “πνεύμα” των “Run Wild, Rev High!” και “Rock ‘n’ Roll Experience”, δημιουργούν ένα “εκρηκτικό” hard rock/glam metal αποτέλεσμα, αδιαμφισβήτητης ποιότητας. Πραγματικά, υπάρχει ακροατής, που θα ακούσει το “Rebirth” και δεν θα του σηκωθεί… το “ηθικό”; Υπάρχει οπαδός, που δεν θα πιάσει μια μπύρα, δεν θα ύψωσει την γροθιά του και δεν θα αρχίσει να “κοπανιέται”; Οι Nastyville έχουν συγκεντρώσει ένα “διαολεμένο” hard rock/glam metal “υλικό”, ικανό να “χτυπήσει” στα ίσα, “μεγαθήρια” του χώρου και, γιατί όχι, να νικήσει.
Παράλληλα, οι Ιταλοί έχουν κάνει φοβερή δουλειά και στην παραγωγή, καταφέρνοντας να κρατήσουν το ‘80s “πνεύμα”, ενώ ταυτόχρονα να μοιάζει όσο μοντέρνα πρέπει. Κρυστάλλινος ήχος και hard rock/glam metal “λάμψη”, απλά επιβεβαιώνουν ότι το σχήμα “θριάμβευσε”, στο κομμάτι της παραγωγής. Θα ήθελα να σταθώ και στο πολύ “ζωντανό” και “αληθινό” εξώφυλλο, όπου οι Nastyville “ξεδιπλώσουν” ιδανικά, όλες τις μουσικές “σκέψεις” τους, με το artwork να “χτυπάει” στην “φλέβα”. Πραγματικά, ότι πιο “ταιριαστό” μπορούσαν να έχουν.
Παρ’ όλες τις “δυσκολίες”, οι Nastyville επιστρέφουν πιο δυνατοί και πιο αποφασισμένοι, να πετύχουν τους στόχους τους, από ποτέ. Το “Rebirth” βρίσκει τους Ιταλούς σε μια τρομερά δημιουργική φάση της καριέρας τους, πολύ πιο “ώριμους” και με φοβερή διάθεση να “αναγγενηθούν”, ηχητικά και συνθετικά, “ανεβαίνοντας” επίπεδο. Το σχήμα κατορθώνει να αναδείξει το πιο μεστό και “φρέσκο” hard rock/glam metal “πρόσωπό” του, σε μια περίοδο που μοιάζει απαραίτητο, για την “κίνηση” της σκηνής. Ιδανική επιλογή για τους λάτρεις του είδους, θα “γοητεύσει” αρκετά τους old school φίλους του χώρου. Θεωρώ ότι έχει θέση, στις λίστες με τα καλύτερα album της χρονιάς. Τέτοιες κυκλοφορίες, τις έχει πραγματική “ανάγκη” ο σκληρός ήχος.
Είδος: Hard Rock/Glam Metal
Δισκογραφική: Rockshots Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 6 Ιουνίου 2025
Facebook
