Kαλώς ήρθατε στον κόσμο των Mother Of Millions. Ένα κόσμο που δεν μοιάζει με πολλούς εκεί έξω. To “ταξίδι” δεν θα είναι εύκολο, όπως δεν ήταν εύκολη μια πορεία που συνοδεύτηκε από αναπάντεχα γεγονότα (τραγική απώλεια του κημπορντίστα Μάκη Τσαμκόσογλου), αλλά χαράχτηκε με γνώμονα την αφοσίωση και την αγάπη για ένα “έργο”, που ενσωμάτωνε αριστουργηματικά την ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία του κάθε μέλους.
Και όλα αυτά σε έναν “χώρο” (progressive rock) ιδιαίτερα απαιτητικό, που κινδύνεψε πολλές φορές να βαλτώσει σε στερεότυπα και να “λοξοδρομήσει” από την αρχική του κατεύθυνση. Η μουσική των Mother Of Millions δεν εγκλωβίστηκε ποτέ σε στεγανά, δεν εμφάνισε αγκυλώσεις και αν περιστασιακά έφερνε στο νου οικεία μοτίβα, πάντα τα αφομοίωνε στην δική της ιδιαίτερη ταυτότητα.
Στο “Magna Mater” θα συναντήσουμε την πιο heavy πλευρά τους μέχρι σήμερα, αρκετά ανεβασμένες εντάσεις και εξερεύνηση νέων “περιοχών”, πάντα σε μια φορτισμένη ατμόσφαιρα. Το εναρκτήριο κομμάτι (“Inside”) αποκαλύπτει αμέσως τις ορέξεις βγάζοντας μια ελαφρώς πιο επιθετική προσέγγιση, αλλά δεν απομακρύνεται από την μελαγχολική απόχρωση που απλώνεται σταδιακά. Υπάρχει ένα κυρίαρχο riff που διαπερνά την ραχοκοκαλιά του κομματιού, τύμπανα που εκρήγνυνται στην πρώτη ευκαιρία, ένα μπάσο που συμπλέει χωρίς να είναι μονότονο και πλήκτρα που εμφανίζονται για να δώσουν το δικό τους χρώμα. Σε αυτό το αρμονικό σύνολο έρχεται να προστεθεί μια φωνή που προβαίνει σε ακροβασίες ιδιαίτερης ποιότητας και ηγείται στον καθορισμό των διαθέσεων.
Αυτήν η ικανότητα γίνεται περισσότερο εμφανής στο “Feral” που ενώ ξεκινά με μια μερικώς εύθυμη τάση, μόλις αναλαμβάνουν τα φωνητικά το τοπίο σου τριγύρω αρχίζει να μεταμορφώνεται, αντανακλώντας βαθύτερα συναισθήματα πότε θλίψης και πότε έκρηξης. Οι ρυθμοί σε αιχμαλωτίζουν με τις συνεχείς τους αυξομειώσεις, ενώ κινηματογραφικοί ήχοι σε ταξιδεύουν σε τόπους πέρα από το χρόνο αφήνοντας μια ελαφρά νοσταλγία.
Με το ομώνυμο κομμάτι οι Mother Of Millions ξεδιπλώνουν το πολύπλευρο ταλέντο τους, σε μια σύνθεση που αναμειγνύει με μια αόρατη συνδετική αρχή διαφορετικούς ήχους. Τα growls το πάθος από τα εσώψυχα, οι γήινες φωνές την ειλικρινή συνειδητοποίηση του κύκλου της ζωής, τα αιθέρια γυναικεία φωνητικά(της Αντωνίας Μαυρονικόλα) την αέναη φυσική αρμονία, η χορωδία νύμφες που σε συνοδεύουν διακριτικά. Με περιεχόμενο που αφήνει νοήματα να πλανώνται χωρίς να κυριολεκτεί, με εργαλεία αρχέτυπα θρονιασμένα στο ασυνείδητο από τις εσχατιές του χρόνου, σκαλίζουν υπαρξιακά διλήμματα. Η “Μεγάλη μητέρα”, η μητέρα Γη, πότε ξετυλίγει και πότε κόβει το νήμα της ζωής, από το σκοτάδι στα σπλάχνα έως το σκοτάδι της παύσης ορίζει του κανόνες σε μια ψυχρή νομοτέλεια. Η μπάντα αγγίζει διαχρονικά ζητήματα με μια αριστοτεχνική έκφραση, όπου κάθε όργανο ξεχωριστά φαντάζει ισότιμα απαραίτητο και η άψογη παραγωγή το ενισχύει.
Σε ένα πιο χαλαρό τέμπο το “Celestial” πιο ανάλαφρο και σαγηνευτικό κορυφώνει τα συναισθήματα και τις εντάσεις προοδευτικά, ενώ το “Liminal” σε ισοπεδώνει με την κατάθεση ψυχής σε μια συνταγή που πανέμορφες μελωδίες σταδιακά κλιμακώνονται σε σπαρακτικά ξεσπάσματα με αγαστή συνέπεια. Το πιάνο αφήνει ίχνη που σε στιγματίζουν με μικρή αλλά επιδραστική παρουσία. Οι Mother Of Millions μιλάνε με ουσιαστικές κορυφογραμμές και δεν κουράζουν με μακρόσυρτες δημιουργίες.
Είναι καθηλωτικό να γίνεσαι κομμάτι μιας εμπειρίας περικυκλωμένος από εμπνεύσεις, που σε “αγγίζουν” τόσο έντονα όπως στο “The Line” και δεν καταφέρνεις να ξεφύγεις, ούτε όταν το “Halo” ανεβεί μερικά σκαλοπάτια ταχύτητας κι εξωτερικεύσει ικμάδες μιας ελεγχόμενης οργής.
Και κάπου εκεί έρχεται το “Irae” μια ακόμη σύλληψη που ξεκινά νηφάλια με ήπιες φωνές και συνοδευτικά πλήκτρα, για να προετοιμάσει το έδαφος για μια έκρηξη θυμού που παρασέρνει τα πάντα. Ήχοι απόγνωσης σε ένα κρεσέντο αδυσώπητο με επαναλαμβανόμενους τυμπανισμούς, στέρεες μπασογραμμές, κιθάρα σε οίστρο και μια συντριπτική δυναμική που βαίνει αυξανόμενη, για να φτάσει στο απόγειο τις αισθήσεις και τους σφυγμούς στο κόκκινο, μέχρι να διακοπεί απότομα λίγο πριν γραφτεί το τέλος.
Ο επίλογος (“Space”), δεν αφήνει περιθώρια να αποδράσεις αλώβητος από αυτό που μόλις βίωσες χωρίς συνέπειες. Μια ονειρική φωνή και πλήκτρα ευαισθησίας ντύνουν μια μελωδία που ριγεί κάθε κύτταρό σου, για να έρθει να συμπράξει εμφατικά και ο υπόλοιπος οργανισμός Mother Of Millions και να διατηρήσει τις πληγές ανοικτές ακόμη και μετά το οριστικό τέλος.
Το επίτευγμα της μπάντας να ανεβάζει συνεχώς τον πήχη από κυκλοφορία σε κυκλοφορία και να τον ξεπερνά πειστικά είναι εντυπωσιακό. Το “Magna Mater” έχει τέτοια δυναμική, που σε κρατά όμηρο καθ’ όλη τη διάρκεια του, ενώ πολλές φορές συλλαμβάνεις τον εαυτό σου ψυχικά “μουδιασμένο” αδυνατώντας να βάλεις σε τάξη τις σκέψεις σου. Πρόκειται για ένα απαύγασμα εκφραστικής δεινότητας και συναισθηματικής έξαρσης από ένα άρτιο τεχνικά μουσικό σύνολο, που πατά κορυφές και αφήνει το δικό του εμβληματικό αποτύπωμα στο χώρο του progressive metal.
Είδος: Progressive Metal
Δισκογραφική Εταιρεία: ViciSolum Productions
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 4 Οκτωβρίου 2024
