Album Νο 13 για τους θρυλικούς Αμερικανούς Metal Church. Και αν για τους προληπτικούς μπορεί αυτό να θεωρηθεί γρουσουζιά, να πούμε από την αρχή πως αυτό το ενδεχόμενο πρέπει να αποκλειστεί. Η μπάντα κλονίστηκε σοβαρά από τον αναπάντεχο θάνατο του τραγουδιστή Mike Howe το 2021, κάνοντας το μέλλον της να φαντάζει αβέβαιο. Και όμως, ο βασικός της συνθέτης, κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος, Kurdt Vanderhoof κάνει την απαραίτητη επανεκκίνηση προσλαμβάνοντας στις τάξεις του τον Marc Lopes, τραγουδιστή των Ross the Boss.
Έχοντας ο Vanderhoof το “χάρισμα” να προσαρμόζει τις συνθέσεις στις δυνατότητες και τη χροιά του τραγουδιστή, μπορώ να πω πως με το “Congregation Of Annihilation”, οι MC παρουσιάζουν το καλύτερο ίσως album τους εδώ και αρκετό καιρό. Φυσικά και λατρεύω τις δουλειές τους με τον εκλιπόντα Howe όμως η φωνή του Lopez είναι πιο κοντά σε εκείνη του David Wayne (RIP), ο οποίος τραγούδησε και στα δύο πρώτα εμβληματικά τους album, με αποτέλεσμα να πνέει ολόφρεσκος “αέρας” ανανέωσης στις τάξεις της μπάντας. Αέρας που σε παρασέρνει με το ακούγονται οι πρώτες νότες του εναρκτήριου “Another Judgement Day”. Με τον στακάτο “χοροπηδηχτό” του ρυθμό γίνεται αντιληπτό πως οι Church δεν είναι έτοιμοι να παραδώσουν τα όπλα. Τουλάχιστον όχι ακόμα.
Και πώς να γίνει αυτό όταν υπάρχει το ομώνυμο τραγούδι με τη thrash “αύρα” και την εκπληκτική απόδοση του Lopez που επιτάσσει να γίνεις μέρος του “εκκλησιάσματός” τους ή του υπέροχου “Children of the Lie” με το ακόμη πιο υπέροχο τελείωμα. Ως λάτρης της – επιτρέψτε μου – old school αισθητικής του συγκροτήματος δε μπορώ να αντισταθώ σε ένα τραγούδι σαν το “Pick Up a God and Prey”. Δε μπορώ όμως επίσης να μην αναγνωρίσω τη συναισθηματική προοδευτικότητα που προσφέρει ένα τραγούδι σαν το σχεδόν μπαλαντοειδές “Me the Nothing”. Η “τάξη” επαναφέρεται με το “εκρηκτικό” “Making Monsters” το οποίο και θεωρώ ένα από τα καλύτερα του album και την κατάσταση κάνει κάπως πιο “ελαφριά” (λέμε τώρα) το “Say a Prayer With 7 Bullets” με το φαινομενικά hard rock vibe.
Το σύνολο βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα. Ακούγονται εντυπωσιακοί και ανανεωμένοι, πράγμα το οποίο πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό στην έλευση του Lopez. Μετά την καταχνιά του θανάτου, φαίνεται πως ο αέρας της ανανέωσης “παρέσυρε” και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας μέχρι τις τελευταίες νότες του δυναμικού “All That We Destroy”. Το album έρχεται με δύο μπόνους κομμάτια, το mid-tempo “My Favorite Sin” και το οδηγούμενο από φοβερό του riff, “Salvation”. Δεν ξέρω αν αυτό το album οδηγεί τους Metal Church σε κάποιου είδους λύτρωση, είμαι σίγουρος όμως πως τους δίνει ένα πολύ γερό boost για να συνεχίσουν τη δουλειά.
Το καθήκον τους μια φορά το έκαναν, όπως το κάνουν εξάλλου εδώ και τέσσερεις δεκαετίες. Μοναδική μου ένσταση η κάπως επίπεδη παραγωγή, η οποία μου ακούγεται “αποστειρωμένη” αλλά και πάλι ποιος νοιάζεται, να ‘χαμε να λέγαμε και όλα αυτά τα ωραία. Είναι καθαρά θέμα προσωπικού γούστου. Μη μπαίνεις σε ανούσιες συγκρίσεις με το παρελθόν. Το παρόν επιτάσσει ως καλός πιστός να μπεις και να προσκυνήσεις στη “Μεταλλική Εκκλησία”. Είναι το μόνο που έχεις να κάνεις. ΕΥΛΟΓΗCON!!!
Είδος: Heavy/Thrash metal
Δισκογραφική: Rat Pak Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26 Μαΐου 2023
Official page: https://metalchurchofficial.com/
Facebook: https://www.facebook.com/OfficialMetalChurch
