Δεν έχω κανέναν λόγο να το κρύψω. Δεν περνά στιγμή που να μην αναζητώ κάθε χρόνο τη νέα ένοχη απόλαυση που θα με μεταφέρει σε εκείνα τα ιδεατά videoclips υπερβολικής δόσης ζαχαρόσκονης και αριστοκρατικής μουσικής αφέλειας. Ζώντας κάποτε μια εποχή στην οποία οι μελωδικές παγίδες των Europe και των ΤΝΤ άλωναν κάθε απόθεμα ξενοιασιάς, αντιμετωπίζω την επόμενη σύγχρονη αποπλάνηση σαν φιάλη οξυγόνου.
Οι μυημένοι στον χώρο, έχοντας χαρτογραφήσει τα πρόσφατα δυνατά χαρτιά του που κρατούν ζωντανή τη φλόγα, ξέρουν ακριβώς τι τους περιμένει στο νέο, έκτο άλμπουμ των απίθανων Ιταλών. Λίγη ιστορία όμως ποτέ δεν έβλαψε κανέναν, έτσι οι Lionville δημιουργήθηκαν το 2010 από τον Stefano Lionetti, συνθέτη, τραγουδιστή και κιθαρίστα και τον αδελφό του Alessandro, με έδρα τη Γένοβα της Ιταλίας. Με το σπαθί τους και τα απίστευτα τραγούδια που κατάφεραν να γράψουν, ηχογράφησαν πέντε άλμπουμ με τον Σουηδό τραγουδιστή Lars Säfsund (Work Of Art), και κατέληξαν ένα από τους πιο σημαντικά ονόματα στη σύγχρονη AOR σκηνή.
Το φετινό “Supernatural” τους βρίσκει με μια σημαντική αλλαγή, καθώς πίσω από το μικρόφωνο βρίσκεται πια ο επίσης Σουηδός Alexander Strandell (Art Nation, Crowne, Nitrate). Σε όσους αντιμετώπισαν με κάποιο σκεπτικισμό την αλλαγή αυτή, ελάχιστες στιγμές στο εντυπωσιακό εναρκτήριο “Heading for a Hurricane” τον αντικαθιστούν εύκολα με ένα φαρδύ, πλατύ χαμόγελο απόλυτης ικανοποίησης. Η παράσταση του Strandell σε ολόκληρο το νέο τους έργο είναι απαστράπτουσα χωρίς την παραμικρή υπερβολή, με ερμηνείες κλάσης μεγάλων μορφών του είδους σε κάθε τραγούδι.
Η πολυτέλεια αυτή που παραμένει λοιπόν πίσω από το μικρόφωνο των Ιταλών είναι πολύ σημαντική για να συνοδεύσει ξανά αυτό που συνήθως κάνουν τόσο εύστοχα. Έχοντας την αποθέωση της μελωδίας στο μεδούλι τους, και με τη συνοδεία μιας λαμπερής, ισορροπημένης και βελούδινης παραγωγής, παίζουν στο δικό τους χωράφι και δεν αφήνουν στιγμή χωρίς να αναβιώσουν και να δοξάσουν μια παράδοση που θεμελιώθηκε από τα μεγάλα ονόματα του χώρου και στις δυο πλευρές του ωκεανού. Δεν είναι άλλωστε μυστικό ή αδυναμία η πραγματικότητα πως το συγκεκριμένο είδος δεν εμπεριέχει πια ίχνος έκπληξης και στηρίζεται αποκλειστικά στη δύναμη και την ποιότητα των συνθέσεων. Και σε αυτό οι Ιταλοί δεν χωλαίνουν σε καμιά στιγμή του δίσκου, καθώς για πολλούς συμπαίκτες του χώρου το “Supernatural” θα ήταν ένα “best of”. Έτσι, κάπου με έναν ελεγχόμενο ρυθμικό δυναμισμό, αλλού με τον χαρακτηριστικό ραδιοφωνικό λυρισμό του ιδιώματος, απλώνουν μια σειρά από κολλητικές βελούδινες αμαρτίες που απαιτούν με τη φρεσκάδα τους να καταλήξουν σε κάτι περισσότερο από μια γέφυρα νοσταλγίας.
Και αν η σαντιγί των “Breakaway” και “Gone” με ξελογιάζει λίγο περισσότερο, είναι τελικά μια συνολική βόλτα διαρκούς ικανοποίησης, μια νίκη της άμεσης ψυχαγωγίας που επιτρέπει αυτοσαρκαστικά σε όλους εμάς τους αμετανόητους λάτρεις να επιβεβαιώσουμε πως έτσι ακριβώς προτιμούμε το “μελωδικό rock για ενήλικες”.
Είδος: AOR/Hard Rock
Εταιρεία: Frontiers Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Νοεμβρίου 2024
