Λίγο πριν συμπληρώσουν 30 χρόνια «ζωής» και 8 χρόνια μετά το εξαιρετικό ομώνυμο 5ο album τους, οι Innerwish επανέρχονται δισκογραφικά με το “Ash Of Eternal Flame”, έναν δίσκο-δήλωση για το παρόν και την «νέα» εποχή των Αθηναίων. Ένα album, που προσφέρει τις ίδιες και καλύτερες μουσικές «συγκινήσεις», που διατηρεί τον heavy/power «χαρακτήρα» της μπάντας και που ανοίγει διάπλατα νέους «δρόμους» για τους Innerwish. Μιλήσαμε με τον Φραγκίσκο Σαμοΐλη, drummer των Αθηναίων, για όλα όσα αφορούν τον νέο δίσκο και ιδού όλα όσα μας είπε…
Καλησπέρα από το Soundcheck.network! Η αλήθεια είναι, ότι είχαμε αρκετό καιρό να ακούσουμε νέα σας και μας λείψατε. Ποιοι ήταν οι λόγοι, που σας κράτησαν μακριά από την δισκογραφία, όλο αυτό το διάστημα;
Καλησπέρα και από τους INNERWISH και ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία! Ναι, είναι αλήθεια ότι κράτησε πάρα πολύ η αποχή αυτήν τη φορά. Μέχρι και στους εαυτούς μας λείψαμε… χαχαχα Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι βασικά. Μία σειρά από γεγονότα, τόσο προσωπικά, όσο και συνολικά, που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο μας έκαναν πιο αδρανείς. Ευτυχώς, κάποια στιγμή είπαμε «έλα, σοβαρευόμαστε, πάμε να γουστάρουμε» και η μηχανή πήρε ξανά μπροστά.
«Και να ‘στε πάλι εδώ, ζωντανοί», που λέει και ένα άσμα, με ένα από τα καλύτερα εγχώρια heavy/power metal album, του 2024. “Ash Of Eternal Flame” λοιπόν. Τί πραγματεύεται το νέο σας δημιούργημα; Ποια είναι η «ιστορία» του;
Αυτό το σκοινί αυτού του άσματος πρέπει να είναι τρελά ανθεκτικό, αφού αντέχει τόσα χρόνια! Σε ευχαριστούμε πολύ για την άποψή σου για το δίσκο! Μας τιμά εννοείται. Η «ιστορία» του τώρα και το τι πραγματεύεται δεν είναι σφαιρική ας πούμε. Δεν είναι concept δίσκος. Σίγουρα η πλειοψηφία των στίχων έχει να κάνει με την πραγματικότητα που ζούμε, τις δυσκολίες της, είτε ατομικές είτε συνολικές, προβληματισμούς, κλπ. Μας αρέσει ο ρεαλισμός, που όσο «μαύρος» και αν είναι, προσπαθούμε συνήθως να βρούμε την ελπίδα. Άλλωστε οι δυσκολίες είναι γύρω μας καθημερινά. Υπάρχουν και τραγούδια με μυθολογικές αναφορές ή και ιστορικές. Γενικά μας αρέσει να γράφουμε για ότι νιώσει ο καθένας μας, αφού έχουμε πλήρη ελευθερία σε αυτό το κομμάτι, από τη στιγμή που εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο.
Καινούρια δισκογραφική «στέγη» πλέον, με την Reigning Phoenix Music να σας προσθέτει στο ρόστερ της. Πως προέκυψε η συνεργασία και τι προσφέρει πλέον μια δεδομένα μεγάλη εταιρεία στον χώρο, στους Innerwish;
Η συνεργασία προέκυψε με τον απλό, ωραίο τρόπο, στέλνοντας το υλικό μας. Εμείς το στείλαμε στον Markus Wossgien, ένα τιτάνιο όνομα του Ευρωπαϊκού metal, τον άνθρωπο πίσω από τη Nuclear Blast της χρυσής εποχής της (τέλη 90s με τέλη 00s), ο οποίος ενθουσιάστηκε τόσο που απλά δεν ασχοληθήκαμε με άλλη εταιρεία. Τιμή να είμαστε ανάμεσα σε τέτοια ονόματα της δισκογραφίας, τιμή να δουλεύουμε με ένα επιτελείο ανθρώπων με πολλά χιλιόμετρα στο χώρο, σίγουρα υπέροχο να βλέπεις το δίσκο σου σε μέρη που δεν μπορούσες μέσω μίας μικρότερης εταιρείας και εννοείται σε δυναμώνει και σε «μεγαλώνει» όπως και να το κάνεις. Όμως, ειλικρινά, η μεγαλύτερη τιμή για εμάς, είναι η άποψη του Markus ότι το “Ash of eternal flame” είναι ο καλύτερος δίσκος του είδους του (τουλάχιστον) για το 2024. Δεν έχω λόγια.
Κοιτάζοντας το album, θεωρώ βέβαιο ότι θα γοητευτείς από το εξαιρετικό artwork, με τον μύθο του Προμηθέα να παίρνει «σάρκα και οστά», με έναν ευφάνταστο τρόπο. Πώς καταλήξατε στο συγκεκριμένο εξώφυλλο; Θεωρείς ότι μία εγχώρια μπάντα, έχοντας και το αβαντάζ της πλούσιας ιστορίας, μπορεί να την «χρησιμοποιήσει» αποσπώντας περισσότερες ιδέες, για να εκφράσει τις μουσικές ανησυχίες της;
Χαίρομαι που σου αρέσει, γιατί κι εμείς το γουστάρουμε πολύ! Ο κύριος Γιάννης Νάκος επιμελήθηκε του artwork. Θέλαμε να δουλέψουμε μαζί του, τόσο επειδή πλέον έχει καταφέρει να είναι ένα established όνομα (έχοντας πλέον κατάλογο με EVERGREY, KAMELOT και ένα κάρο σχήματα) στον metal χώρο, αλλά κυρίως επειδή είναι ο Γιάννης, γνωστός/φίλος (πες το όπως θες) και μας αρέσει η οπτική του. Και ο ίδιος ήθελε πολύ να γίνει αυτή η συνεργασία, γιατί το πρώτο του ever εξώφυλλο ήταν για τους… INNERWISH, πίσω στο 2000, στο split που είχαμε κάνει με τους REFLECTION, το “Realms of the night”. Άρα σαν να «έκλεινε ένας κύκλος» και για αυτόν. Μας άρεσε η ιδέα του Προμηθέα σαν κεντρική φιγούρα (θέλαμε μία), αφού είναι ο ήρωας του “Forevermore” και είπαμε να τον «ντύσουμε» με στοιχεία από τη θεματολογία διαφόρων άλλων τραγουδιών από το δίσκο. Και ιδού. Νομίζω έχει κάνει φοβερή δουλειά ο Γιάννης!
Φυσικά και μία εγχώρια μπάντα μπορεί να χρησιμοποιήσει τόσο την ιστορία μας, όσο και τη μυθολογία μας, αφού έχει αστείρευτο και υπέροχο υλικό. Και γιατί να μην το κάνει;; Επειδή θα βρεθούν ελάχιστοι να πουν τα δικά τους; Ξέρεις, βλέπουμε άπειρες μπάντες του εξωτερικού να ασχολούνται με την αντίστοιχη ιστορία/μυθολογία τους και το γουστάρουμε; Γιατί να μην το κάνουν οι ελληνικές; Γιατί εκεί είναι γραφικό δηλαδή για κάποιους; Για να μην πω τίποτα άλλο. Εννοείται να το κάνουμε.
Ποια η συνήθης διαδικασία που ακολουθείτε, για να συνθέσετε και να ηχογραφήσετε ένα νέο album; Ποιος ευθύνεται τελικά, για το τελικό συνθετικό αποτέλεσμα;
Οι δύο κιθαρίστες μας είναι οι πρώτοι που ευθύνονται για ότι ακούτε. Ο Θύμιος Κρίκος και ο Μανώλης Τσίγκος (με αυτήν τη σειρά) είναι αυτοί που φέρνουν τις περισσότερες ιδέες. Άλλοτε σαν ολοκληρωμένο τραγούδι, άλλοτε σαν riff, σαν μελωδία, οτιδήποτε. Αφού στηθεί, τότε αρχίζουμε τις όποιες διορθώσεις, πινελιές, αλλαγές, ο καθένας με την αποψάρα του και τα «όχι έτσι είναι καλύτερο, όχι γιουβέτσι» κλπ κλπ, επικρατεί ορισμένες φορές το χάος, ανεβαίνουν αίματα στα κεφάλια και ξαφνικά όλα καλά… χαχαχα. Ξέρεις, 6 άτομα, με διαφορετική οπτική μερικές φορές, διαφορετικά τελείως ακούσματα στην πλειοψηφία, με άποψη, αλλά με ίδιο στόχο. Για αυτό νομίζω ότι βγαίνει όπως βγαίνει το τελικό αποτέλεσμα. Επειδή η διαφορετικότητά μας περνάει πλέον από ένα κοινό πρίσμα, που έχουμε ορίσει οι ίδιοι.
Μετά από σχεδόν 3 μήνες κυκλοφορίας του “Ash Of Eternal Flame”, ποιο είναι το feedback που εισπράττετε; Πώς ανταποκρίθηκαν οι οπαδοί, στο νέο δίσκο;
Πάμε στα κλισέ… χαχαχα. Είναι παραπάνω από ότι περιμέναμε ίσως. Ξέρεις καλά, ότι το κενό που είχαμε, είναι απαγορευτικό. Δεν γίνεται. Δεν πρέπει. Όμως από τη μία η ποιότητα του δίσκου (όπως τουλάχιστον λένε οι κριτικές και οι οπαδοί), από την άλλη το ότι έχουμε την ευλογία να έχουμε ένα fanbase (όσο και αν είναι αυτό, δεν με νοιάζει) που περιμένει νέα μουσική μας, βάλε και τη νέα, μεγαλύτερη εταιρεία, λειτούργησαν ιδανικά για εμάς. Και είμαστε ευγνώμονες!
Πέρα από τον δεδομένα ισχυρό heavy/power χαρακτήρα σας, εδώ βγάζετε και ένα επικό και συνάμα πιο θεατρικό «προσωπείο», που είχε αρχίσει να διαφαίνεται και από τον προκάτοχο του “Ash Of Eternal Flame”. Σίγουρα, ένας πιο ολοκληρωμένος ήχος, αν με ρωτάτε. Να υποθέσουμε ότι πρόκειται για μία «σταθερά» πλέον; Είναι κάτι που το δουλεύατε καιρό και θέλετε να υπάρχει στον μελλοντικό heavy/power ήχο σας;
Σε ρωτάμε και πάντα μας ενδιαφέρει η γνώμη του ακροατή και τη σεβόμαστε. Όχι ότι θα καθορίσει το τι θα κάνουμε, αλλά πάντα αλλιώς ακούει κάποιος τη μουσική σου από ότι εσύ που τη δημιουργείς. Και μπορεί να σου δώσει μία άλλη διάσταση ή να σε οδηγήσει και κάπου αλλού.
Προσωπικά, θεωρώ το νέο άλμπουμ σαν απόλυτη συνέχεια του προηγούμενου. Σαν να έχουμε βρει τον ήχο μας, τουλάχιστον η υπάρχουσα εξάδα της μπάντας. Μας αρέσει το επικό, το θεατρικό, όπως τα είπες και για την ώρα, δεν βλέπω να αλλάζει. Η αλήθεια είναι ότι δεν το δουλεύαμε επί τούτου. Δεν είπαμε «πάμε να παίξουμε έτσι». Και αυτό είναι που γουστάρω πολύ σε εμάς. Απλά μας βγαίνει. Είναι η δύναμη της ομάδας, που είναι σταθερή και με τον καιρό, «ακούει» όλες τις φωνές της και αυτό σημαίνει το background που έχει ο καθένας μας, όπως είπα πιο πριν, τα ακούσματά του, που διαφέρουν και ευτυχώς έχουμε μία τεράστια βεντάλια επιρροών, που μπορεί να μην φαίνονται αυτούσιες, αλλά δημιουργούν τον ήχο μας.
Το μέλλον δεν ξέρω τι θα φέρει, αλήθεια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα σταματήσει να υπάρχει ποτέ σε εμάς η μελωδία και η ποικιλία, όσο μπορούμε.
Παράλληλα, μέσα στο “Ash Of Eternal Flame”, υπάρχει και μία συνεργασία, με μία από τις μεγαλύτερες μορφές του power metal χώρου και τραγουδιστή των Blind Guardian, τον Hansi Kürsch. Πώς έγινε ο «γάμος» και τι ήταν αυτό που θέλατε να προσθέσετε στο συγκεκριμένο κομμάτι, με την συμμετοχή του Hansi Kürsch;
Αυτόν το «γάμο», τον ονειρευόμουνα προσωπικά από τα 14 μου, όταν διάβαζα τα βιβλία του ‘Αρχοντα (Lord of the Rings προφανώς) και άκουγα τα “Somewhere” και “Imaginations” των GUARDIAN! Ήθελα κάποτε να έχω μία μπάντα, όπου σε ένα τραγούδι μας θα τραγουδάει ο Hansi, και ακόμα καλύτερα να έχω γράψει και τους στίχους. Ε έγινε απόλυτα! Είναι πραγματικά ένα παιδικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Πέρα και πάνω από όλα τα άλλα.
Ήξερα τον Hansi από πάμπολλες συνεντεύξεις που του είχα κάνει όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε βρεθεί και για ποτό Αθήνα μετά από συναυλία τους, αλλά το βασικό contact το έκανε ο αγαπημένος μου φίλος και αρχισυντάκτης μου στο Rock Hard Greece, ο Σάκης Φράγκος. Μετά του στείλαμε 3 κομμάτια, του αρέσανε και τα 3, δέχθηκε και καταλήξαμε στο “Sea of Lies”. Και ο Hansi όντας ο υπέροχος άνθρωπος που είναι βασικά, τα έκανε όλα να κυλήσουν πανεύκολα και στο μέγιστο βαθμό. Θέλαμε με τη φωνή του να δώσουμε μία έξτρα δυναμική, όπως φυσικά και να κάνει να ακουστεί ακόμα παραπάνω ίσως το κομμάτι. Νομίζω το πετύχαμε. Θέλω να το πιστεύω δηλαδή!
Η αλήθεια είναι, ότι υπάρχουν 3 κομμάτια, που δεν γίνεται να μην σταθώ. Πρώτα απ’ όλα το “Sea Of Lies”, με την συμμετοχή του Hansi Kürsch. Ποια είναι η ιστορία του; Τί σημαίνουν για την μπάντα, τέτοιες συνθέσεις;
Κοίτα. Το “Sea of Lies” ήταν ένα κομμάτι και λίγο «στοίχημα» από την ώρα που πήγα τους στίχους στα παιδιά και από όταν αποφασίσαμε πως θα είναι το βίντεο. Το θέμα είναι πολύ λεπτό. Πάρα πολύ. Το κακό είναι ότι υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι γύρω μας (ευτυχώς μειοψηφία όμως) που ΔΕΝ θέλουν να καταλάβουν τι διαβάζουν, ΔΕΝ θέλουν να ξεχωρίσουν πράγματα και καταστάσεις και ΔΕΝ ακούνε τίποτα πέραν της παρωπίδας τους.
Για να το λήγουμε: ΔΕΝ είναι πολιτικοποιημένο τραγούδι, ΔΕΝ είναι τραγούδι για το σύνολο της μετανάστευσης (παράνομης, νόμιμης, όποιας μορφής), είναι ένα τραγούδι για τα ΠΑΙΔΙΑ που βιώνουν αυτήν την κατάσταση. Ακούω και δέχομαι (όχι αποδέχομαι όμως πάντα) κάθε άποψη για το ΤΙΤΑΝΙΟ αυτό πρόβλημα της εποχής μας. Για τις σάπιες κυβερνήσεις μας και της Ευρώπης και της Ανατολής. Για την εκμετάλλευση καταστάσεων, για χίλια μύρια. Ούτε τυφλοί είμαστε, ούτε χαζοί και το βασικότερο ούτε προσκολλημένοι κομματικά κάπου. ΔΕΝ ακούω το παραμικρό για τα παιδάκια όμως. Sorry. Τα μόνα που δεν φταίνε είναι αυτά. Για τίποτα στον πλανήτη. Κανένα παιδί. Επομένως αν δεν μπορεί κάποιος να διαχωρίσει αυτά τα πράγματα στο μυαλό του, δεν μπορώ να κάνω κάτι. Αυτά είναι τα κακά της εποχής, που κρίνεις ελαφρά την καρδία πράγματα από έναν τίτλο ή μία (από τις 100) εικόνες επιλεκτικά κλπ κλπ. Κουραστικό.
Το δεύτερο είναι το “Higher”. Θα ήθελα να μου πείτε λίγα λόγια και για αυτό.
Το “Higher” ίσως είναι το πιο «φωτεινό» στιχουργικά κομμάτι μας. Ήταν ιδέα του Γιώργου, του τραγουδιστή μας, να γράψει ένα κομμάτι για τον πρωτότοκο γιό του. Το κάναμε παρέα τελικά, αλλά αλήθεια θα το πω, το διαβάζω και το ακούω και συγκινούμαι. Είναι όσο από την καρδιά γίνεται να είναι. Τα συναισθήματα, οι ευθύνες, η προσμονή, η ευχή, όλα. Όπως θα έπρεπε να είναι για κάθε γονέα προς κάθε παιδί. Προφανώς και λειτουργεί και για κόρες κλπ κλπ… χαχαχα
Τρίτο και τελευταίο, φυσικά το “Cretan Warriors”. Φαντάζομαι αναφέρεστε στους Κρήτες πολεμιστές. ΤΊ πραγματεύεται το συγκεκριμένο κομμάτι;
Σωστά φαντάζεσαι. Ιστορία που λέγαμε και πριν. Οι γιοί του Δία όπως τους λέγανε, η ελιτ των τοξοτών της εποχής τους. Έχει όμως και έναν έξτρα συμβολισμό, καθώς με την Κρήτη έχουμε μία υπέροχη σχέση σαν μπάντα, μας έχουν στηρίξει άνθρωποι εκεί από το μηδέν, δυστυχώς κάποιοι δεν είναι πλέον ανάμεσά μας και είναι ένας φόρος τιμής ταυτόχρονα προς αυτούς.
Φαντάζομαι σιγά σιγά, θα αρχίσουν και κάποιες ανακοινώσεις για ζωντανές εμφανίσεις. Ποια τα επόμενα βήματα της μπάντας; ΤΊ επιφυλάσσει το μέλλον, για τους Innerwish;
Σίγουρα συναυλίες. Δυστυχώς δεν μπορούμε ακόμα, γιατί εγώ έχω ένα χοντρό πρόβλημα στο αριστερό πόδι που με ταλαιπωρεί 1.5 χρόνο τώρα σε βαθμό που δεν μπορώ καν να παίξω. Όμως τώρα μπαίνουμε ξανά σε σειρά και ήδη έχουμε κλεισμένες συναυλίες από το καλοκαίρι και μετά, τόσο σε Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα έχουμε ήδη αρχίσει να γράφουμε νέο υλικό.
Με την ελληνική σκηνή να δίνει ρεσιτάλ το 2024, ποια τρία εγχώρια album ακούσατε περισσότερο και γιατί;
Μα τώρα γιατί το κάνεις αυτό;;; χαχαχα Θα αδικήσω μπάντες που άλλοι είναι και φίλοι και δεν το θέλω. Ισχύει πάντως πως η Ελληνική σκηνή έχει δώσει (και πάλι) ρεσιτάλ. Και το εννοώ. Πάρα πολλά τα άλμπουμ που είναι top για τα είδη τους γενικότερα, όχι στα στενά όρια της χώρας μας. Θα σου πω αν είναι 3 άλμπουμ που εγώ άκουσα περισσότερο για τον Χ, Ψ λόγο. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερα από άλλα της σκηνής μας, αλλά αυτά άκουσα εγώ περισσότερο. Και σε αλφαβητική σειρά, όχι αναγκαστικά «αξίας» (μπας και γλιτώσω λίγο «ξύλο».. χαχαχα):
MOTHER OF MILLIONS – Magna Mater
SUICIDAL ANGELS – Profane prayer
TRIUMPHER – Spirit Invictus
Ο τελευταίος λόγος, σου ανήκει. Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω ξανά για τη φιλοξενία! Ελπίζω να τα πούμε και από κοντά σύντομα και εύχομαι όλοι μας να είμαστε καλά, λίγο περισσότερο ήρεμοι, λιγότερη σκατίλα και άκρα και να δούμε το κοινό καλό κάποια στιγμή. Ας ελπίσουμε (αφού είναι και αρχή χρονιάς) να είναι μία υπέροχη χρονιά όσο γίνεται και να χαμογελάμε! Να ‘σαι καλά!
