Οι Firewind βγαίνουν τον Δεκέμβριο στο δρόμο, με το τελευταίο τους album “Stand United” να αποτελεί δικαιωματικά την αιχμή του δόρατος. Με αφορμή τη συγκυρία αυτή, έχουμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον φυσικό ηγέτη της μπάντας, τον βασικό συνθέτη και κιθαρίστα Gus G, κατά κόσμο Κώστα Καραμητρούδη, η οποία απλώνεται σε διάφορα θέματα.
Αρχικά, θα θέλαμε να μάθουμε σε ποια δημιουργική φάση βρίσκεσαι τη δεδομένη περίοδο. Μονοπωλεί η προώθηση του “Stand United” το χρόνο σου ή ετοιμάζεις κάτι άλλο παράλληλα;
Αυτή τη χρονιά ήμουν κυρίως απασχολημένος με την προώθηση του “Stand United” και την τεράστια περιοδεία που έχει κρατήσει πάνω από 5 μήνες. Στον ελεύθερό μου χρόνο έχω δουλέψει πάνω σε κάποιες νέες ιδέες αλλά ακόμα είναι νωρίς.
Μέσα στην ενθουσιώδη γενική υποδοχή του φρέσκου άλμπουμ των Firewind, συνηθίζεται από τον δημιουργό να δηλώνει πως το τελευταίο του άλμπουμ είναι και το καλύτερο. Ποιο είναι όμως το αγαπημένο σου, με το χέρι στην καρδιά, και γιατί;
Προσωπικά δεν έχω δηλώσει κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω εάν το τελευταίο είναι το καλύτερό μας, αλλά σίγουρα είναι από τις καλύτερες δουλειές που έχουν οι Firewind. Ειλικρινά δεν έχω κάποιο αγαπημένο άλμπουμ που έχουμε κάνει. Όλα μας τα άλμπουμ έχουν μεμονωμένα τραγούδια που τα θεωρώ ξεχωριστά, αλλά είμαι περήφανος για όλες τις δουλειές μας.
Έχεις επιχειρήσει το άνοιγμα σε έναν ευρύτερο χώρο στο metal με την προσωπική σου καριέρα. Κοιτάζοντας σφαιρικά σήμερα την πληθώρα των αποχρώσεων του σκληρού ήχου, σε ποιες κατευθύνσεις βρίσκεις εσύ προσωπικά καλλιτεχνικό ενδιαφέρον και έμπνευση; Ποιοι νέοι καλλιτέχνες έχουν τραβήξει την προσοχή σου;
Στη σόλο καριέρα μου πειραματίστηκα είναι η αλήθεια. Έχω κάνει πολλές συνεργασίες αλλά στο τελευταίο μου άλμπουμ, το “Quantum Leap”, πιστεύω βρήκα την “φωνή” μου σαν σόλο καλλιτέχνης. Και αυτό ήταν μέσα από τα instrumental κομμάτια. Είτε αυτά είναι πιο blues rock, είτε πιο heavy, ή ακόμα και synthwave.
Από έναν άνθρωπο που είχε και έχει πολλαπλά ερεθίσματα από διάφορα σημεία του πλανήτη, έχει ξεχωριστή αξία να ακούσουμε την εκτίμησή του για την ελληνική σκηνή σήμερα, και τις αλλαγές που διακρίνει με το πέρασμα των χρόνων.
H Ελληνική σκηνή έχει εξελιχτεί με τα χρόνια. Σίγουρα η τεχνολογία και το διαδίκτυο βοήθησαν πολύ σε όλο αυτό. Πιστεύω πως η alternative / rock / stoner σκηνή έχει ανθίσει την τελευταία δεκαετία, με πολλά γκρουπ να κάνουν βήματα σε πιο διεθνή κλίμακα. Όσον αφορά στην metal σκηνή, έχουν γίνει και εκεί κάποια βήματα, αλλά σίγουρα η Ελλάδα δεν είναι από τις πρώτες χώρες όταν κάποιος σκέπτεται την heavy metal μουσική.
Είναι μια κλισέ ερώτηση που έχει όμως αποκτήσει αναβαθμισμένη αξία με το πλήθος υψηλά εκπαιδευμένων κιθαριστών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ποια είναι η πρώτη συμβουλή που θα έδινες σε έναν νεαρό κιθαρίστα που ξεκινά τώρα, και ποια σε κάποιον που έφτασε στο σημείο να αναρωτιέται πως θα βρει τη δική του ταυτότητα και το δικό του δρόμο;
Γενικά δεν μου αρέσει να δίνω συμβουλές πολύ, δεν είμαι παντογνώστης, νιώθω άβολα με αυτό το ρόλο του συμβουλάτορα. Αλλά στα νέα παιδιά έχω να πω, ότι είναι καλό να έχουν πολλά ακούσματα, να κρατούν αυτά που τους αρέσουν και τους εμπνέουν και να μελετάνε. Καλό θα είναι να προσπαθούν να δημιουργούν και δικές τους εκδοχές αυτών που μαθαίνουν, και κάπως έτσι θα βγει και η δική τους ταυτότητα προς τα έξω. Παίρνει χρόνια για να γίνει αυτό, και θέλει υπομονή.
Έχοντας δουλέψει με πολλούς μουσικούς στη διαδρομή σου, και επιλέγοντας να εστιάσουμε στη δύσκολη θέση πίσω από το μικρόφωνο, ποιος τραγουδιστής είναι το μεγάλο σου απωθημένο που δεν είχες ακόμα την ευκαιρία να πραγματοποιήσεις μια συνεργασία μαζί του;
Χωρίς να θέλω να ακουστώ “ψώνιο”, η αλήθεια των πραγμάτων είναι ότι έχω δουλέψει με κάποιους από τους μεγαλύτερους metal Θρύλους, όπως ο Ozzy, ο Paul Dianno και o Bruce Dickinson. Και πέρα από αυτούς, με μια πληθώρα φοβερών τραγουδιστών.
Δεν έχω κάποιο μεγάλο απωθημένο πλέον στη ζωή μου. Σίγουρα μια συνεργασία με τραγουδιστές όπως ο Glenn Hughes ή ο Rob Halford θα ήταν ονειρική – βασικά, με τον Glenn παίξαμε πρόσφατα στην Θεσσαλονίκη. Αλλά μετά από όλα αυτά είμαι ευχαριστημένος, δεν έχω παράπονα σε αυτό το κομμάτι.
Πώς είναι για σένα η προετοιμασία για την απόδοση ενός απαιτητικού προγράμματος ζωντανά; Πέρα από το αμιγώς εκτελεστικό μέρος, με την αυτονόητη δουλειά που απαιτείται, υπάρχει και η ανάλογη πνευματική προετοιμασία;
Πάντα είναι συνδυασμός ψυχικής και σωματικής προετοιμασίας. Αντιμετωπίζω τα live και όλες τις περιοδείες σαν ένας υπεραθλητής που κατεβαίνει σε παγκόσμιο πρωτάθλημα. Θέλω να είμαι στη σωστή φόρμα, προσέχω την διατροφή μου και την υγεία μου, και προετοιμάζομαι ψυχολογικά για τα μεγάλα ταξίδια, και βέβαια θέλω το performance στην σκηνή να είναι σε τοπ level κάθε βράδυ.
Αν σου ζητούσα να επιλέξεις μια ζωντανή εμφάνιση των Firewind που θα μείνει στη μνήμη σου για πάντα, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Έχουμε κάνει χιλιάδες εμφανίσεις ανά τα χρόνια, είναι αδύνατον να ξεχωρίσω μια μόνο βραδιά. Τις μεγαλύτερες συγκινήσεις και δυνατές στιγμές τις ζούμε συνήθως εδώ στην χώρα μας, πολλά live και πάντα με απίστευτη ενέργεια. Πιστεύω οι συναυλίες του Δεκεμβρίου θα είναι εξίσου δυνατές.
Στη διάρκεια των πολλών ταξιδιών και περιοδειών, συνάντησες κάποιον τόπο που σε έκανε να σκεφτείς πως αν για κάποιον απρόσμενο λόγο αναγκαζόσουν να εγκαταλείψεις την Ελλάδα, θα προτιμούσες να ζήσεις εκεί και γιατί;
Το έχω σκεφτεί αρκετές φορές – εάν έπρεπε να φύγω σήμερα από τη χώρα, που θα πήγαινα; Πολύ δύσκολο, αν και έχω ζήσει στο παρελθόν στην Αμερική και στη Σουηδία. Σίγουρα στην Αμερική θα εγκλιματιζόμουν γρήγορα, έχει αρκετές ανέσεις ως χώρα και μιλάω και την γλώσσα. Πάντως εάν πήγαινα στην Αμερική θα πήγαινα κάπου νότια, που δεν έχει πολλά κρύα. Ίσως Florida, Texas, ή California. Από Ευρωπαϊκές χώρες, μάλλον κάπου στην Ιταλία θα διάλεγα. Ρώμη ή κάπου νότια. Η Ιταλία έχει καλό κλίμα όπως εμείς, φοβερό φαγητό (η πάστα είναι από τα αγαπημένα μου πιάτα), και η νοοτροπία τους έχει αρκετά κοινά με τους Έλληνες (στα καλά και στα άσχημα).
Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου εμφανίζεστε στο Circus στη Λάρισα, μαζί με τους Masterplan και τους Sunburst. Κάποιοι από τους συντάκτες του Soundcheck ζούμε μόνιμα εδώ και θα σας περιμένουμε με ενθουσιασμό. Τι να περιμένει το μεταλλικό κοινό της πόλης από τους Firewind; Θα μας δώσεις είδηση με κάποια επιπλέον έκπληξη;
Θέλω να ξέρετε ότι ανυπομονούμε να έρθουμε, αφού η τελευταία φορά που παίξαμε στην Λάρισα ήταν το 2005 στα ξεκινήματά μας. Έχουν αλλάξει πολλά από τότε. Θα σας παρουσιάσουμε ένα full scale, Firewind show όπως ήταν και στην υπόλοιπη Ευρώπη με όλο το production, το light show και ένα setlist απολαυστικό. Μαζί μας οι θρυλικοί Masterplan και οι πολύ ταλαντούχοι Sunburst, είναι ένα πολύ θελκτικό πακέτο για τους φίλους του melodic heavy / prog και power metal και όχι μόνο! Θα τα πούμε σύντομα!
