Θεωρώ ότι στη μουσική, όπως και σε όλες τις μορφές τέχνης, σφυρηλατούνται ακατάλυτοι δεσμοί. Δεσμοί ζωής όπως τους αποκαλούμε. Η ροή του χρόνου επιφέρει απώλειες, μας στερεί αγαπημένα μας πρόσωπα. Ο αδόκητος χαμός του Taylor Hawkins τον περασμένο Μάρτιο, έφερε για δεύτερη φορά τον ιδρυτή των Foo fighters, μπροστά σε ένα υπαρξιακό σταυροδρόμι. Η πρώτη φορά ήταν μετά το θάνατο του Kurt Cobain.
Τότε τα κατάφερε. Και τώρα, εάν κρίνουμε από το μουσικό αποτέλεσμα του “But Here We Are”, θα τα καταφέρει εκ νέου. Είναι τέτοιο το πάθος, η δίψα, αλλά και η θέληση του Dave Grohl για την παραγωγή μουσικής, που για ακόμα μια φορά θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων τιμώντας τη μνήμη του φίλου του. Όπως αποτυπώνεται και στους στίχους του ‘Under You”, “Someone said, I’ll never see your face again, part of me just can’t believe it’s true, pictures of us,sharing songs and cigarettes, this is how I’ll always picture you” Τα προαναφερθέντα lyrics, σε συνδυασμό με το μουσικό του στιλ, αντικατοπτρίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τη φιλοσοφία του νέου άλμπουμ των Foo Fighters.
Ο Grohl, αναλαμβάνει για ακόμα μία φορά τα drums, -ούτως ή άλλως το έχει κάνει και στο παρελθόν, όχι μόνο στους Nirvana, αλλά και σε άλμπουμ των Queens of the Stone Age και των Nine Inch Nails-, και το αποτέλεσμα είναι για πολλοστή φορά εξαιρετικό. Από το εισαγωγικό “Rescued” ο καθένας μπορεί να το αντιληφθεί. Καθαρά υφολογικά, το “Here We Are” είναι κλασσικός Foo Fighters δίσκος. Ένας συνδυασμός post grunge/hard rock, όπως π.χ. αποτυπώνεται στο προσωπικά αγαπημένο “Under You” αλλά και στο ομότιτλο κομμάτι. Αυτό τον ήχο δημιούργησαν, αυτός τους χαρακτήρισε, και αυτόν εξακολουθούν να υπηρετούν. Στο “Show me how”, η κόρη του Dave, Violet, συμμετέχει στα φωνητικά, στο μοναδικό κομμάτι που οι ρυθμοί “πέφτουν” κάπως, δημιουργώντας μια ελαφρώς pop-rock ατμόσφαιρα. Στο “Beyond Me”, -ακόμα ένα κλασσικό fm-rock anthem, δηλώνεται σαφώς πως “Everything we love must grow old”, και κατ’ αυτό τον τρόπο απεικονίζεται στιχουργικά το αδόκιμο βάθος της επιθυμίας.
Το μεγάλο στοίχημα του νέου άλμπουμ, ήταν σαφώς το “The Teacher”, με τη δεκάλεπτη διάρκειά του. Το μουσικό σύμπαν της μπάντας συνοψίζεται στο εν λόγω κομμάτι, και το αποτέλεσμα είναι μεγαλειώδες. Εμπνευσμένο από το επάγγελμα της μητέρας του, που επίσης απώλεσε πρόσφατα, το τραγούδι περιγράφει το πόσο κοντά βρισκόμαστε καθημερινά στη θνητότητα,”Who’s at the door now?”, αλλά και την αέναη πορεία της ζωής( “One flame down, another born”) Ο επίλογος του δίσκου γράφεται με το “ Rest”, και δεν θα μπορούσε να αφορά τίποτα άλλο, παρά μόνο τη “φυγή” του Hawkins. “Rest, you can rest now, you can be safe now”, και αν το ρίξουμε στη μεταφυσική, πώς να μη νιώθει άνετα ο Taylor, όταν το φιλαράκι του, εξακολουθεί επί γης να τιμά τη μνήμη του, γράφοντας τέτοια άλμπουμ. Και η μαμά του φυσικά. Η Virginia.Που τόσο περήφανα πόζαρε με τους χρυσούς δίσκους του γιού της. Δικαιολογημένα.
Είδος: Αlternative rock/ Post grunge/ Hard rock
Εταιρεία: RCA-Roswell Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2 Ιουνίου 2023
Website: https://foofighters.lnk.to/followWI
Facebook: https://www.facebook.com/foofighters/
