Αυτό το Σάββατο 18 του Νοέμβρη, ξεχώρισε για δύο λόγους. Από την μία, μετά από μια παρατεταμένη καλοκαιρινή περίοδο, νιώσαμε επιτέλους τον ελληνικό “χειμώνα” και από την άλλη, κάποια δικά μας αγαπημένα παιδιά, οι Αθηναίοι heavy power metallers Diviner, είχαν στήσει μία μεγάλη γιορτή για την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου “Avaton”. Μαζί τους, σαν special guests, οι Sirius, που είχαν το δύσκολο έργο να “ζεστάνουν” το πλήθος. Οι εξαιρετικές κριτικές από το σύνολο του μουσικού και όχι μόνο τύπου, όπως και η ανάγκη για μία ισχυρή “δόση” διασκέδασης μετά από μία εξοντωτική μέρα στη δουλειά, ήταν οι πιο πειστικοί “λόγοι” για να κατηφορίσω στο “κλεινόν άστυ”. Η απουσία της καθημερινής κίνησης στους δρόμους της Αθήνας, μου έδωσε την δυνατότητα να φτάσω αρκετά νωρίς και να απολαύσω την παρέα και τα “πηγαδάκια” με τους γνωστούς-άγνωστους, μέχρι να ανοίξουν οι πόρτες. Και η αλήθεια είναι ότι χάρηκα με την παρουσία του κόσμου, που ήταν αρκετή από νωρίς για τα δεδομένα της ελληνικής σκηνής.
Με το ρολόι να σημαίνει 20:00 ακριβώς, το κοινό άρχισε να γεμίζει το Κύτταρο και να “ψαχουλεύει” στο merch stand για μερικά “καλούδια”. Χωρίς ιδιαίτερες χρονοτριβές και εκεί γύρω στις 21:00, οι Sirius έκαναν την εμφάνισή τους στην σκηνή του venue. Οι επευφημίες των οπαδών έδειχναν να “διώχνουν” το όποιο άγχος των Αθηναίων metallers, ενώ οι πρώτες νότες του “Unbound The Scream” άρχισαν να ακούγονται. Η ζεστή υποδοχή του κόσμου “έλυσε” την μπάντα, που ακόμη και με άρρωστο frontman, κατάφερε να δώσει τα πάντα επί σκηνής και να κερδίσει το χειροκρότημα των ακροατών.
Μετά από μακρά απουσία από τα συναυλιακά δρώμενα, οι Sirius έδειχναν αρκετά δεμένοι, προβαρισμένοι και άρτιοι παικτικά, χωρίς υπερβολικές κινήσεις στη σκηνή, αποδίδοντας με μεγάλη ευλάβεια τόσο τα κομμάτια του μοναδικού EP τους μέχρι σήμερα “Wings Of Fire”, όσο και δύο νέα τραγούδια που όπως μας αποκάλυψαν θα βρίσκονται στο καινούργιο album τους, που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2024.
Από τα highlight της βραδιάς για τους Sirius, ήταν οι διασκευές στα “Thor (The Powerhead)” και “Massacre” των Manowar και Thin Lizzy αντίστοιχα, όπου οι οπαδοί έδειξαν να τα απολαμβάνουν και να τα τραγουδούν με την μπάντα. Οι Αθηναίοι heavy/power metallers έδειξαν να βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση, συνυπολογιζόμενης και της ασθένειας του τραγουδιστή τους, ενώ τα δύο νέα κομμάτια προμήνυσαν ότι κάτι πολύ ενδιαφέρον είναι “στα σκαριά”. Το “Fury Within”, αποτέλεσε το επιστέγασμα μιας πολύ καλής παρουσίας, που θα ήταν “γεμάτη” αν ο mastermind της μπάντας δεν ήταν άρρωστος. Πάντως η διάθεση και η όρεξη, δεν έλειπαν από τους Sirius, που μας χάρισαν κάποιες από τις πιο όμορφες στιγμές της βραδιάς. Θα περιμένουμε το νέο δίσκο και το δικό τους release show, για να τους απολαύσουμε όπως πρέπει.
SIRIUS setlist:
Unbound The Scream
Wings Of Fire
Thor The Powerhead (Manowar Cover)
Desdichado
The Last Angel
Beyond The Sands Of Time
Massacre (Thin Lizzy Cover)
Fury Within
Η απαραίτητη διακοπή για την αλλαγή του stage και για τις ανάσες δροσιάς που χρειαζόμαστε, και ξανά μέσα για να υποδεχτούμε την ατραξιόν της βραδιάς, τους πολυαγαπημένους Diviner. 4 χρόνια μακριά από την σκηνή για τους Αθηναίους metallers, ήταν πάρα πολλά και η ανυπομονησία των οπαδών ηταν διάχυτη στα πρόσωπα τους. Όπου και αν γυρνούσες, έβλεπες φάτσες που αγωνιούσαν να δούνε από κοντά και πάλι τους “φίλους” τους Diviner. Και οι Αθηναίοι, δεν τους χάλασαν το χατίρι!
Ακριβώς στις 22:00, οι πρώτες νότες του εισαγωγικού “Avaton” ακούστηκαν και όλοι “καρφώσαμε” τα βλέμματά μας στη σκηνή, για να μην χάσουμε ούτε δευτερόλεπτο από το show. Ένας ένας τα μέλη της μπάντας έκαναν την εμφάνισή τους και με το άκουσμα του “Mountains High”, όλο το Κύτταρο σηκώθηκε στον αέρα. Η “φρεσκάδα” που έφερναν τα νέα μέλη και η ωριμότητα και η εμπειρία του μοναδικού παλιού και ιδρυτή των Diviner, Γιάννη Παπανικολάου, ήταν ένας μοναδικός συνδυασμός, που όσο περνούσε η ώρα γέμιζε με αυτοπεποίθηση την μπάντα και ανέβαζε την απόδοσή της στο κατακόρυφο.
Η αγάπη του κόσμου για τους Αθηναίους metallers και για το νέο τους “παιδί”, όλο και μεγάλωνε όσο οι Diviner ξεδίπλωναν τις μουσικές “αρετές” τους στο σανίδι του Κυττάρου. Το παθιασμένο sing along στο “Mountains High”, έδειχνε ότι το σημερινό βράδυ θα ήταν απολαυστικό και μακρύ. Και αφού ήρθαμε να ακούσουμε το “Avaton”, πάρε και ένα “Dancing In The Fire”, με την προτροπή του Γιάννη να αρχίσουμε να χορεύουμε.
Το νέο album της μπάντας έχει μόλις λίγες ημέρες που κυκλοφόρησε, το κοινό όμως έμοιαζε να γνωρίζει άριστα όλα τα κομμάτια του και σιγοντάριζε το group σε κάθε του εκτέλεση. “Waste No Time” και χαμός από κάτω! Ένας heavy metal ύμνος, καθαρά συναυλιακός, πωρωτικός, που ξεσήκωσε το γεμάτο Κύτταρο και ικανοποίησε τους πάντες. Ο Γιάννης Παπανικολάου δεν σταμάτησε να ευχαριστεί το κοινό για την στήριξή του όλα αυτά τα χρόνια, ενώ οι παρευρισκόμενοι έμοιαζαν ικανοποιημένοι με το πως κυλούσε η βραδιά και που μπορούσαν να μοιραστούν αυτές τις όμορφες στιγμές με την αγαπημένη τους μπάντα.
Και αφού ξεκινήσαμε δυνατά με το νέο album, νομίζω ότι ήταν η στιγμή να γυρίσουμε λίγο πίσω στο ντεμπούτο των Diviner, “Fallen Empires” και το επικό “The Legend Goes On”, αφιερωμένο σε μία οπαδό της μπάντας που ήρθε από την Κρήτη, μόνο για το show. Η συνέχεια ανήκε στα “Heaven Falls” και “Kingdom Come”, δύο εξαιρετικά κομμάτια από τα “Realms Of Time” και “Fallen Empires” αντίστοιχα.
Ένα ονειρικό setlist μέχρι στιγμής, που δεν έδινε περιθώρια για αμφισβήτηση της δεδομένης μουσικής αξίας των Αθηναίων heavy metallers. “Diviner, Diviner, Diviner”, ιαχές ευχαρίστησης και παρατεταμένο χειροκρότημα, ήταν σχεδόν συνυφασμένες αντιδράσεις με την βραδιά, ενώ η χαρά της μπάντας δεν γινόταν να κρυφτεί, απο το πλατύ χαμόγελο που συνόδευε τα πρόσωπά τους.
Παρόλο το ανανεωμένο line up, το group δεν έχασε σε ποιότητα, ενώ η ίδια φλόγα, η ίδια σπίθα γέμιζε τα μάτια των μελών του και ιδιαίτερα του Γιάννη Παπανικολάου. Ένας Παπανικολάου, που κάθε φορά εμφανίζεται πιο ώριμος, πιο δουλεμένος φωνητικά και με πιο μεστές ερμηνείες, χωρίς να υπερβάλει σε σκηνική παρουσία, αλλά με εύστοχες κινήσεις να πετυχαίνει το σκοπό του.
Ξανά λοιπόν στο “Avaton” και στο “Cyberwar”, ένα πιο μοντέρνο τραγούδι, στα πρότυπα της εποχής. Ακόμη ένα hit-άκι από το νέο δίσκο και ακόμη μία αφιέρωση, αυτή τη φορά για έναν φίλο της μπάντας που ήρθε από το εξωτερικό για να τους δει. “Hope Will Rise” και τα μυαλά στα κάγκελα. Είναι εκπληκτική η δυναμική των νέων κομματιών, σε ζωντανή εκτέλεση. “Fallen Empires” και “Set Me Free” από τα δύο πρώτα album των Diviner, ενώ το “Dominator” που ακολούθησε έμοιαζε να είναι το απωθημένο όλων των παρευρισκόμενων. “Ξύλο” και sing along, καθ’ όλη την διάρκεια του κομματιού, ενώ εδώ οι κιθάρες μοίρασαν πολύ “πόνο”.
Μα καλά, live των Diviner χωρίς “Riders From The East” γίνεται; Δεν γίνεται, για αυτό και η μπάντα έδωσε τον καλύτερό της εαυτό. Ειδική μνεία στον Θύμιο Κρίκο, συνεργάτη του group από την ίδρυσή του, και συνεχείς ευχαριστίες στους οπαδούς για την στήριξή τους, ήταν η έμπρακτη απόδειξη της αναγνώρισης της μπάντας ότι χωρίς το κοινό, δεν θα κατάφερναν όλα όσα κατάφεραν μέχρι σήμερα. Το “Nemesis” έκλεισε το κυρίως show έτσι όπως του άρμοζε, με έναν επικό και συνάμα καθηλωτικό τρόπο.
“Κι’ άλλο, Κι’ άλλο, Κι’ άλλο” και οι Diviner επανήλθαν με άγριες και πιο επικές διαθέσεις. Το εισαγωγικό “Phrygian Path”, ήταν η απόδειξη ότι η “μηχανή” των Αθηναίων είχε πάρει φόρα και το “Hall Of The Brave” ήταν έτοιμο να “σπείρει” στο “διάβα” του. Ένα μυθικό κομμάτι, ένα heavy metal έπος, που παράσερνε το πλήθος σε κάθε του νότα, σε κάθε συλλαβή. Ένα ειλικρινές συγγνώμη από τους Diviner και μία υπόσχεση ότι στο επόμενο live θα μπορέσουμε να απολαύσουμε το “The Battle Of Marathon” όπως του πρέπει, έδωσε ακόμη ένα λόγο στο κοινό να περιμένει εναγωνίως την επόμενη ζωντανή εμφάνιση των Αθηναίων metallers.
Πίσω στο “Realms Of Time” και το “The Earth, The Moon, The Sun”, την μεγαλύτερη ίσως επιτυχία του δεύτερου album των Diviner. Την εξαιρετική και πληθωρική εμφάνιση των Αθηναίων heavy metallers έκλεισε το “Evilizer”, όπου μπάντα και οπαδοί έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, αποδεικνύοντας τον δεσμό “αίματος” που τους ενώνει. Οι Diviner έδειξαν ότι βρίσκονται σε δαιμονιώδη κατάσταση, πιο ώριμοι και πιο “φρέσκοι” από ποτέ. Το νέο album, μοιάζει να είναι εκείνος ο δίσκος που θα μονιμοποιήσει την μπάντα στην μουσική συνείδηση των οπαδών, ενώ η εξαιρετική του ποιότητα αναδείχθηκε το βράδυ του Σαββάτου 18 του Νοέμβρη. Ένα καθηλωτικό show, από αυτά που δημιουργούν έναν “σκληρό πυρήνα, die hard” οπαδών. Από τις μεγάλες βραδιές, που αναζητούμε σε κάθε live που είμαστε παρόντες.
DIVINER setlist:
Avaton (Intro 1)
Mountains High
Dancing In The Fire
Waste No Time
The Legend Goes On
Heaven Falls
Kingdom Come
Cyberwar
Hope Will Rise
Fallen Empires
Set Me Free
Dominator
Riders From The East
Nemesis
Encore
Phrygian Path (Intro 2)
Hall Of The Brave
The Earth, The Moon, The Sun
Evilizer
Η αλήθεια είναι ότι έμεινα λίγο πίσω, δεν έφυγα κατευθείαν, ώστε να συνειδητοποιήσω όλα όσα ζήσαμε αυτήν τη βραδιά. Ένιωσα “γεμάτος”, πλήρως ικανοποιημένος, όπως δεν το είχα ζήσει μέχρι τώρα. Ίσως οι “οικογενειακοί” δεσμοί με τους Diviner, ίσως η “ζεστασιά” της βραδιάς, πιστεύω ότι “ανάγκασαν” πολλούς από εμάς να νιώσουμε έτσι. Θεωρώ ότι τέτοια live είναι που ανυψώνουν το heavy metal αίσθημα και κρατούν την σημαία του σκληρού ήχου ψηλά. Μπράβο στους Diviner, μπράβο και στους οπαδούς, για την μεγαλειώδη βραδιά. Αναμένουμε ακόμη μεγαλύτερες συναυλιακές στιγμές, στο εγγύς μέλλον.
Γράφει ο Σταύρος Βλάχος
Εκούσια δεν είχα μπει στη διαδικασία να αναζητήσω το “Avaton” στην πληρότητά του, πλην των δημοσιευμένων κομματιών, μέχρι και το βράδυ του Σαββάτου. Αν και υπήρξα πεπεισμένος περί δεδομένης συμφωνίας με την άποψη, προ καιρού, του Άγγελου, στο δισκοσχολιασμό του νέου πονήματος. Πόσο μάλλον όταν αυτή αφορά τον κλασσικό ήχο. Η άποψη και του Γιάννη Παπανικολάου, που εκτιμούσα και εμπιστεύομαι {πλην του διλήμματος Maiden ή Metallica (Lol)}, στη συνέντευξη στο Soundcheck μαζί με τον Άλεξ Φλούρο, δημιούργησε πολλές προσδοκίες. Και αυτές, ουδόλως διαψεύστηκαν, όπως συμβαίνει αρκετές φορές όταν γεννώνται τέτοιες υψηλές. Ο Άγγελος παραπάνω αποτύπωσε χωρίς ίχνος υπερβολής το τί διημείφθη.
Το Avaton είναι σίγουρα ο καλύτερος της μπάντας και ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Και του πρέπει ιδανικά και ενισχυτικά η ζωντανή αποτύπωση. Το γεμάτο δε Κύτταρο, τα είπε όλα για την ποιότητα μα και την δυναμική των Diviner.
Φωτογραφίες: Σταύρος Βλάχος
