DIRE STRAITS: “Romeo & Juliet”

ARTICLE

Η Holly Beth Vincent γεννήθηκε στο Σικάγο το 1956, και το πραγματικό της όνομα ήταν Holly Beth Cernuto. Η ενασχόλησή της με τη μουσική για πολλές δεκαετίες την έφερε σε διάφορους ρόλους, όπως αυτούς της τραγουδίστριας, στιχουργού, συνθέτριας, πολυοργανίστριας και τελικά παραγωγού δίσκων. Κάποια στιγμή, μέσα σε αυτό το μακρύ ταξίδι, έγινε η αφορμή για ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια των Dire Straits.

Στα νιάτα της, η Βίνσεντ τραγουδούσε και έπαιζε ντραμς και κιθάρα σε διάφορα συγκροτήματα και συμμετείχε ενεργά στην punk σκηνή του Los Angeles.  Στα 18 της, πήγε να ζήσει για ενάμιση χρόνο στο Λονδίνο της Αγγλίας με τον Chris Wood των Traffic και τη σύζυγό του Jeannette. Εκεί πέρασε από ακρόαση για ντράμερ και γνώρισε πολλούς Βρετανούς μουσικούς, μεταξύ των οποίων και ο ηγέτης των Dire Straits Mark Knopfler , με τον οποίο ξεκίνησε μια ρομαντική σχέση.

Επιστρέφοντας στην California, έβγαλε χρήματα με διάφορες περιστασιακές δουλειές, περιόδευσε με μια σειρά από μπάντες της μεσοδυτικής Αμερικής, υπήρξε ντράμερ του rockabilly συγκροτήματος Brothel Creepers και μέλος του γυναικείου punk rock συγκροτήματος Backstage Pass, όπου έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε. Οι μουσικές και πολιτικές της προτιμήσεις την τοποθέτησαν στην νεοσύστατη πανκ σκηνή του Λος Άντζελες, με επίκεντρο το κλαμπ The Masque. Το 1978, σχημάτισε τους Holly and the Italians και μετακόμισε στο Λονδίνο της Αγγλίας, όπου το συγκρότημα έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τον βρετανικό τύπο και γρήγορα υπέγραψε συμβόλαιο με την Virgin Records χάρη στο πετυχημένο single “Tell That Girl to Shut Up”.

Το ντεμπούτο άλμπουμ των Holly and the Italians, “The Right to Be Italian”, είχε μια προβληματική και μεγάλη σε χρονική διάρκεια διαδικασία ολοκλήρωσης, και κατέληξε σε μια εμπορική αποτυχία, η οποία οδήγησε στη διάλυση του συγκροτήματος στα τέλη του 1981, μετά από μια περιοδεία στις ΗΠΑ ανοίγοντας για τους Clash και τους Ramones.

Στο μεταξύ, η ιστορία αγάπης μεταξύ της Vinvent και του Knopfler είχε φτάσει σε ένα πικρό τέλος, με τον ίδιο να την κατηγορεί πως χρησιμοποίησε το όνομά του για την προώθηση της καριέρας της. Μάλιστα, η Vincent τον χώρισε τηλεφωνικά ενώ οι Dire Straits ήταν σε περιοδεία. Οι στίχοι του Knopfler για το τραγούδι των Dire Straits “Romeo and Juliet” αφορούν την αποτυχημένη σχέση τους. Η συγκεκριμένη γραμμή how can you look at me as if I was just another one of your deals”, είναι ενδεικτική για την αίσθηση εκμετάλλευσης που ένιωσε ο αρχηγός των Straits.

Με διάρκεια έξι λεπτών, το “Romeo And Juliet” ήταν το δεύτερο single (μετά το “Skateaway”) από το τρίτο άλμπουμ των Dire Straits, “Making Movies” του 1980. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο The Power Station στούντιο στη Νέα Υόρκη με τον παραγωγό Jimmy Iovine, ο οποίος ήταν ηχολήπτης/μίκτης στο “Born To Run” του Bruce Springsteen και παραγωγός στο “Easter” της Patti Smith. Το απόσπασμα των στίχων, now you just say, oh Romeo, yeah, you know I used to have a scene with him,” προήλθε από μια συνέντευξη όπου η Holly Vincent λέγεται πως είπε: “αυτό που συνέβη ήταν ότι είχα μια σκηνή με τον Mark Knopfler, και έφτασε σε σημείο που δεν μπορούσε να το διαχειριστεί και χωρίσαμε”. Επίσης, η φράση στους στίχους, He’s underneath the window she’s singing, ‘hey la my boyfriend’s back’” αναφέρεται στην επιτυχία των Angels του 1963, “My Boyfriend’s Back”.

Ο μικρότερος αδερφός του Mark, o David, ο οποίος ήταν ρυθμικός κιθαρίστας στους Dire Straits, έφυγε από το συγκρότημα κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του άλμπουμ. Το γεγονός ότι υπήρχαν δύο αδέρφια στο ίδιο συγκρότημα προκάλεσε ένταση και καβγάδες. Ο David είχε πει: “Έφυγα επειδή δεν ήταν πλέον δυνατό για τον Mark και εμένα να δουλεύουμε στο ίδιο συγκρότημα. Κυκλοφορούσαμε στο στούντιο με τα μάτια στραμμένα στο πάτωμα. Δεν είχαμε πλέον μια επικοινωνιακή σχέση”.

Για να επουλωθούν τα κενά στο συνολικό ήχο του γκρουπ, επιστρατεύτηκε ο Roy Bittan από την E Street Band του Bruce  Springsteen, ο οποίος έπαιξε πλήκτρα στο άλμπουμ.

Οι Dire Straits έκαναν ένα βίντεο για αυτό το τραγούδι μαζί με δύο άλλα από το άλμπουμ: τα “Skateaway” και “Tunnel Of Love”. Και τα τρία σκηνοθετήθηκαν από τον Lester Bookbinder και κυκλοφόρησαν σε βιντεοκασέτα συλλογή με τον τίτλο “Making Movies”. Το MTV βγήκε στον αέρα ένα χρόνο αργότερα, αλλά δεν τα πρόβαλε,  καθώς ήταν μάλλον χρονικά  πολύ μεγάλα, αργά και εγκεφαλικά για το κοινό τους. Οι Dire Straits άλωσαν όμως αργότερα πολύ από τον χρόνο του καναλιού, με το αντίστοιχο βίντεο για το μεγάλο τους hit “Money for Nothing” από το υπερεπιτυχημένο άλμπουμ “Brothers in Arms” του 1985.

Οι Killers το διασκεύασαν και το συμπεριέλαβαν στη συλλογή B-sides, διασκευών και σπάνιων κομματιών, που κυκλοφόρησε με τον τίτλο “Sawdust” το 2007. Σε μια συνέντευξη στο περιοδικό Q τον Ιανουάριο του 2008, ο ντράμερ του συγκροτήματος, Ronnie Vannucci, εξήγησε γιατί επέλεξαν αυτό το τραγούδι: “έχουμε διασκευάσει το “Romeo And Juliet” επειδή είναι ένα υπέροχο τραγούδι, και ο Brandon το ήθελε πολύ. Η αρχική ιδέα ήταν να κάνουμε το τραγούδι με τον Johnny Borrell (τραγουδιστή του βρετανικού συγκροτήματος Razorlight), αλλά αρρώστησε και δεν μπορούσε να το κάνει”.

Ο τραγουδιστής των Killers Brandon Flowers πρόσθεσε: “Δεν αγχωνόμαστε υπερβολικά για τους Dire Straits. Ούτε ντρεπόμαστε που διασκευάσαμε το “Romeo And Juliet”. Είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών. Φανταστικές μελωδίες…

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1333 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.