DEVIN TOWNSEND: “Lightwork”

ALBUM

Ο Devin Townsend δε νομίζω να χρειάζεται συστάσεις. Μέσα από την 30χρονη μουσική του πορεία, ο Καναδός έχει “αγγίξει” κατά καιρούς ουκ ολίγες ευαίσθητες “χορδές” του ψυχισμού μας. Όταν στα είκοσί του χρόνια τον επέλεγε ο Steve Vai να συμμετάσχει στο album “Sex & Religion”, κέρδισε τις εντυπώσεις με τις φωνητικές του επιδόσεις.

Έκτοτε, και με 20 και πλέον album στο ενεργητικό του, ο HeavyDevy, έχει “ταξιδέψει” σχεδόν σε κάθε “γωνιά” του “σκληρού” και πειραματικού ήχου. Από τη “Far Beyond Metal” μουσική extravaganza των αλησμόνητων – κι ουδέποτε όσο θα έπρεπε αναγνωρισμένων – Strapping Young Lad, μέχρι την “οργιαστική” ποικιλομορφία των προσωπικών του album, κάθε πτυχή του πολύπλευρου ταλέντου αυτού του ιδιοφυούς μουσικού, έβρισκε πάντα διέξοδο και προσέπιπτε σε ώτα ευήκοα.

Με το 11ο του album (απλά ως Devin Townsend), ο υπερδραστήριος εγκέφαλός του, συνεχίζει το “ταξίδι” του στο μαγικό και συνάμα οικείο, τόσο για εμάς όσο και για τον ίδιο, μουσικό σύμπαν. Αν εξαιρέσουμε το δίδυμο των album “The Puzzle” και “Snuggles” το οποίο “κινούταν” σε περισσότερο ambient και πειραματικά “μονοπάτια”, το “Lightwork” φαίνεται να αποτελεί μία κάποια συνέχεια του πολύ καλού “Empath” του 2019, σε μία περισσότερο “προσγειωμένη” μορφή, αν μου επιτρέπεται να το θέσω έτσι. Μία συλλογή ιδεών και συνεχών μουσικών αναζητήσεων του Devin στη διάρκεια των lockdowns. Μία ακόμη ηχητική “δήλωση” από έναν καλλιτέχνη που δε σταματά ποτέ.

Το “τοπίο” αποκαλύπτεται μπροστά σου από το πρώτο κιόλας κομμάτι, με τίτλο “Moonpeople”. Ένα χαλαρωτικό – σχεδόν pop – τραγούδι, με υπέροχη ανάπτυξη και τη φωνή του Townsend να δίνει το “στίγμα” από την πρώτη στιγμή. Μία φωνή η οποία όταν αποφασίζει να ανέβει σε ένταση, γίνεται άκρως “εθιστική”, όπως συμβαίνει με το “Lightworker” και το εξίσου “εθιστικό” του ρεφρέν. Ακόμη πιο δυναμικό το “Equinox”, με τις electro μελωδίες να του προσδίδουν μια ταξιδιάρικη αίσθηση. Ένα “ταξίδι” που ίσως καταλήγει σε μια ερημική παραλία ακούγοντας το μπαλαντοειδές “Call of the Void”. Κι όπως αναφέρουν και στίχοι του: “Cause when you see the world’s insane reaction, to follow your heart, the worst reaction is to freak out, so don’t you freak out”.

Μη φρικάρεις λοιπόν. Χαλάρωσε και άφησε τον Devin να σε “παρασύρει” στα δικά του prog “περάσματα”, με λίγη πολύτιμη βοήθεια από την παλιά γνώριμη και πολύ αγαπημένη Anneke van Giersbergen, η οποία συμμετέχει στο album, και που είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε ζωντανά κι από τα μέρη μας (διαβάστε ΕΔΩ το live report). Στο “παρανοϊκό” “Dimensions”, ανάμεσα στον beat ρυθμό και τα ηλεκτρονικά σημεία, κάνουν την εμφάνιση τους και κάποια “ψήγματα” από τις industrial “ηδονές” που μας πρόσεφερε στο παρελθόν με τους Strapping Young Lad.

Είναι γεγονός ότι ο Devin Townsend ανήκει στη μουσική στο σύνολό της, κι όχι σε κάποιο μόνο παρακλάδι της. Μπορείς να το νιώσεις σε κάθε δευτερόλεπτο του εκστατικού “Celestial Signals”, όπως και στο – όνομα και πράμα – “Vacation”, ένα χαλαρωτικό “μαντζούνι” το οποίο λαμβάνεις χωρίς συνταγογράφηση. Ως “αποχαιρετισμό”, ο Devin επιλέγει τον “παρελαύνοντα” ρυθμό, τα σχεδόν χορωδιακά φωνητικά και την “αγγελική” μελωδία του “Children of God”, τελειώνοντας έτσι θριαμβευτικά ένα ακόμη κεφάλαιο στην εξαιρετικά “πλούσια” δισκογραφία του.

Όσο υπάρχουν μουσικά “Kraken” που υψώνουν τα “στενόμυαλα” πλοκάμια τους επάνω στις νότες, τόσο θα υπάρχει ένας Devin Townsend ο οποίος με τις κυκλοφορίες του θα φωτίζει τη ρότα του πλοίου, οδηγώντας το σε ασφαλή μουσικά λιμάνια. Στην προκειμένη περίπτωση την “αποστολή” αυτή καταφέρνει να τη φέρει εις πέρας μέσω του “Lightwork”. Αφού το λέει ο “δάσκαλος” στο ομώνυμο τραγούδι…
“You and me and this melody”

Είδος: Progressive metal
Δισκογραφική: InsideOut Music / Sony
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 4 Νοεμβρίου 2022

Website: https://hevydevy.com/
Facebook: https://www.facebook.com/dvntownsend
Instagram: https://www.instagram.com/dvntownsend/
Twitter: https://twitter.com/dvntownsend

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 500 Articles
Γεννήθηκε τη χρονιά που ο Dio δημιουργούσε ποίηση, τραγουδώντας “The world is full of kings and queens, who blind your eyes and steal your dreams…it’s Heaven and Hell”, “σφυρηλατήθηκε” μουσικά ακούγοντας τον Araya να ουρλιάζει “War ensemble” και συνέχισε την ενήλικη πλέον ζωή του διερωτώμενος “How did it come to this? Narcosynthesis” πατώντας στα χνάρια του αείμνηστου Dane. Διανύοντας πλέον την 4η δεκαετία της ζωής του, δηλώνει πιστός υπηρέτης του heavy metal και ανοιχτός σε νέα μουσικά μονοπάτια (με μέτρο), συνδυάζοντας αυτά τα δύο με καλή παρέα και τη συνοδεία άφθονης μπύρας. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γίνει γιατρός, καθώς προσπαθεί με χειρουργικές κινήσεις να αποφεύγει τις κακοτοπιές που εμφανίζονται στη ζωή του, έχοντας στην κατοχή του το καλύτερο “ιατρικό εργαλείο” που ονομάζεται “ΜΟΥΣΙΚΗ”.