Η μεγαλύτερη επιτυχία για έναν τίτλο είναι να είναι περιγραφικός και εύστοχος. Ο συγκεκριμένος, μετά την πρώτη ολοκλήρωση αυτού του μεγάλου δρόμου, εύλογα χαρακτηρίζεται και αποκαλυπτικός. Οι Σουηδοί υπήρξαν ανέκαθεν υποστηρικτές αυτών των ατέρμονων, υποβλητικών βυθίσεων σε μεγέθη ανοιχτά και σκοτεινά, και συνεχίζουν να σκαλίζουν τα δικά τους ιδιαίτερα ίχνη στο ερεβώδες.
Με την ανάδυση του “Cold Burn”, η υπόνοια ενός συντριπτικού ταξιδιού που μόλις αρχίζει πέφτει με το βάρος μολυβιού. Η πρόσφατη επιστροφή του τραγουδιστή/κιθαρίστα Persson στη βόρεια Σουηδία, και στην πόλη Umeå, όπου ξεκίνησε η διαδρομή των Cult Of Luna, βοήθησε τη συνολική πρόθεση να εστιάσει η μουσική τους στη σημασία και την έμπνευση της φύσης και του περιβάλλοντος. Κάποιες στιγμές, με την βαριά, ηχητική τους υποστήριξη, σμιλεύεται σαν μια δύναμη που δεν συγχωρεί και απαιτεί τον σεβασμό, ακόμα και τον φόβο, αλλού ο κινηματογραφικός τροχός τους την ξεδιπλώνει σαν μια ατέλειωτη, σιωπηλή και κρύα ερημιά που προσφέρει την λιτή της σοφία.
Το πραγματικό ταξίδι είναι βέβαια το πρόσχημα, ή πιο εύστοχα ο υπαινιγμός και ο συμβολισμός για ένα σημαντικό νοητικό ταξίδι που ο Persson δηλώνει πως ξεκίνησε με την απόπειρα της κατανόησης του συναισθηματικού χάους στα “If A Dawn To Fear” και “The Raging River” που προηγήθηκαν. Τελικά οδηγήθηκε στη διέξοδο για το πρώτο βήμα μιας διαδρομής που θα τον οδηγήσει εκεί που πραγματικά θέλει να βρίσκεται, στο τελευταίο αυτό άλμπουμ.
Η μουσική που επικαλούνται να φέρουν όλα αυτά σε ζωή και περιγραφικό ήχο, είναι η απόλυτα αναγνωρίσιμη ταυτότητα του γκρουπ, που όμως όσο περνούν τα χρόνια δείχνει να αποκτά μια προσθετική σοφία και εξελικτική παραστατικότητα. Τα ατσάλινα ριφ συνεχίζουν να καρφώνουν αργά, σταθερά και αδυσώπητα βήματα στην ερημιά, η οργή των φωνητικών επιμένει να αιχμαλωτίζει τις σκέψη σε αυτές τις απομονωμένες εμμονές των εντυπώσεων που υψώνουν τα τραγούδια τους. Η βιβλική έναρξη με το δυσθεώρητο βάρος των “Cold Burn” και “The Silver Arc”, μοιάζει να ανοίγει μια τρύπα στον πάγο για την απόκοσμη γαλήνη του “Beyond I”, με τη φωνή της Mariam Wallentin να αντανακλά μια σχεδόν θρησκευτική folk αίσθηση στον ουρανό του. Άμεσα παίρνει την σκυτάλη του η απροσδιόριστα περιπλανώμενη θλίψη του “An Offering To The Wild”, που γρήγορα θα αναδειχθεί σε βαρύκεντρο, με τα απανωτά επίπεδα οργανικών επενδύσεων που θα καταλήξουν σε μια οργισμένη, σχεδόν σαμανική κορύφωση, και την συνδρομή του Αμερικανού σαξοφωνίστα Colin Stetson.
Από την κρύα, εμβατηριακή μοναξιά του “Into The Night”, ο δίσκος συνεχίζει να αποκαλύπτει την διακριτική του διαφοροποίηση, όταν το θέμα του “Full Moon” θα μπορούσε να αποτελεί μια απολαυστικά διεστραμμένη απόδοση θέματος του Morricone.
Το ομότιτλο τραντάζεται, παλεύει με τις μνήμες και σέρνεται σαν προσωπικός εξορκισμός που ολοκληρώνεται με τον βόμβο του. Και όσο το “Blood Upon Stone” επιστρατεύει τα πιο επιτακτικά ριφ της αποπλάνησης, με τη συνδρομή των Christian Mazzalai και Laurent Braconwitz των Γάλλων Phoenix, υψώνεται συνολικά σαν το αντίπαλο δέος του “An Offering…”
Το “Beyond II” τεντώνεται σαν την προβολή μιας ολοκλήρωσης στον βόρειο ουρανό.
Οι Σουηδοί συνεχίζουν να διυλίζουν τα παράγωγα του μουσικού τους πυρήνα, ενώ ταυτόχρονα επαναπροσδιορίζονται, ενισχύουν τα ευρήματά τους με σημαντικούς καλεσμένους, εμπλουτίζουν τους σκελετούς με στολίδια, και πάνω από όλα παραμένουν πραγματικοί, ζωντανοί και ουσιαστικά στοχαστικοί.
Με έναν ήχο που έχει το σθένος και τη ζέση να κουβαλήσει έναν πόλεμο πλημμυρίδας και άμπωτης 70 λεπτών, χαράζουν μια από τις ισχυρότερες προκλήσεις της καριέρας τους και μας περιμένουν απλώνοντας μπροστά μας ένα καθηλωτικό, σεληνιακό δέος.
Είδος: Post Metal
Εταιρεία: Metal Blade
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 11 Φεβρουαρίου 2022
Facebook: https://www.facebook.com/cultoflunamusic
Official Site: https://www.cultofluna.com/
