Η καλλιτεχνική εξαργύρωση του πολέμου στο Βιετνάμ φύτεψε στον μουσικό καμβά της Αμερικής μερικά συγκλονιστικά αποτυπώματα, σημάδια ανθρώπων που δεν κατάφεραν να βρουν ποτέ τον παλιό εαυτό τους επιστρέφοντας ζωντανοί στα σπίτια τους. Ακόμα και αν αυτή είναι η μια σκοπιά της τραγωδίας, αυτή του Αμερικανού βετεράνου που πολεμά με τα φαντάσματά του, δεν παύει να επικαλείται την ανάγκη για ειρήνη.
Βρισκόμαστε στις αρχές του 1991, και ο κιθαρίστας των Alice In Chains, Jerry Cantrell ζούσε στο σπίτι του Chris Cornell και της τότε συζύγου του Suzan Silver, η οποία ήταν και μάνατζερ των Alice In Chains. Ήταν εκείνη η περίοδος που ο Cantrell γύριζε συχνά τη σκέψη του στον πατέρα του και τα ψυχολογικά τραύματα από την εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ, που επηρέασαν στην κατάρρευση της οικογένειάς του. Σε ένα περιβάλλον που δεν ήταν καλό για κανέναν, ουσιαστικά τον εγκατέλειψαν και βρέθηκαν να ζουν με τη γιαγιά του Jerry στην Ουάσιγκτον, όπου και πήγε σχολείο. Δεν είχε τον πατέρα του κοντά του αλλά τον σκεφτόταν συνέχεια και υπήρχε μόνιμα αυτό το μαύρο σύννεφο που ακολουθεί μια διχασμένη οικογένεια. Τότε, αργά ένα βράδυ, ολομόναχος έγραψε το “Rooster”. “Πετεινός” ήταν το παρατσούκλι του πατέρα του όταν πολέμησε στο Βιετνάμ. Δεν μιλούσε ποτέ για τον πόλεμο, έτσι ο Jerry σκάρωσε τους στίχους με βάση αυτό που πίστευε, και τα συναισθήματα και οι εμπειρίες του πατέρα του, ειπώθηκαν από τη δική του οπτική γωνία.
Το demo για το “Rooster” ηχογραφήθηκε στα Eldorado Studios στη Sunset Boulevart του Los Angeles κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων για το soundtrack της ταινίας Singles (1992), σε συμπαραγωγή των Alice in Chains με τον Dave Jerden. Το περιεχόμενο του τραγουδιού εστιάζει στην ανθεκτικότητα, καθώς ο στρατιώτης στέλνεται στον πόλεμο, αφήνοντας πίσω του μια γυναίκα και ένα παιδί. Παρακολουθεί τον φίλο του να πεθαίνει και κάνει ό,τι μπορεί για να μείνει ζωντανός. Έρχονται να σκοτώσουν τον “Πετεινό”, αλλά αυτός δεν θα πεθάνει. Το “Rooster” συμπεριλήφθηκε στο δεύτερο άλμπουμ τους, το “Dirt” του 1992, και αποτέλεσε το τέταρτο single του δίσκου, καθώς το κυκλοφόρησαν στις 22 Φεβρουαρίου 1993.
Το βίντεο που γυρίστηκε για το τραγούδι σκηνοθέτησε ο Mark Pellington που είχε κάνει και το “Jeremy” για τους Pearl Jam. Στο πρώτο λεπτό υπάρχουν τα πλάνα της συνέντευξης όπου ο πατέρας του Jerry λέει κάποιες σύντομες φράσεις για την πολεμική του εμπειρία (“κάποιες φορές αναρωτιόμασταν τι κάνουμε εδώ”, “παρακολούθησα τους φίλους μου να πεθαίνουν”). Για τις ανάγκες του βίντεο, ο Pellington ζωντάνεψε σκηνές από τον πόλεμο του Βιετνάμ με απόλυτη λεπτομέρεια, συμπεριλαμβάνοντας ακόμη και μια σκηνή βασανιστηρίων. Χρησιμοποίησε έναν ηθοποιό με προσθετικό πόδι για να τον δείξει να περπατάει σε μια σκηνή στη ζούγκλα και μετά να χάνει το πόδι του από νάρκη στην επόμενη. Όλες οι έντονες πολεμικές σκηνές γυρίστηκαν στην πραγματικότητα στον Εθνικό Δρυμό του Angeles τον Ιανουάριο του 1993 και παρομοιάστηκαν θετικά με την κλασική ταινία του Oliver Stone, “Platoon”.
Τα λόγια του Jerry είναι αποκαλυπτικά: “ήταν η αρχή της διαδικασίας της θεραπείας μεταξύ του πατέρα μου και εμένα από όλη αυτήν τη ζημιά που προκάλεσε το Βιετνάμ. Αυτή ήταν όλη η αντίληψή μου για τις εμπειρίες του εκεί έξω. Η πρώτη φορά που τον άκουσα να μιλά για αυτό ήταν όταν φτιάξαμε το βίντεο και έκανε μια συνέντευξη 45 λεπτών με τον Mark Pellington και έμεινα έκπληκτος που το έκανε. Ήταν εντελώς ψύχραιμος, απόλυτα ήρεμος, το δέχτηκε και περνούσε καλά κάνοντάς το. Τον έφερε ακόμη και σε σημείο δακρύων. Ήταν όμορφα. Είπε ότι ήταν μια περίεργη εμπειρία, μια θλιβερή εμπειρία και ήλπιζε ότι κανείς άλλος δεν έπρεπε να περάσει….”
Ο πατέρας του Cantrell είδε τους Alice in Chains να παίζουν ζωντανά το “Rooster” στη σκηνή, στην εμφάνιση της 19ης Οκτωβρίου 2007 στην Tulsa, στο Cain’s Ballroom. Στεκόταν στο πίσω μέρος του club, άκουσε όλα εκείνα τα λόγια του τραγουδιού, που γράφτηκαν για πράγματα που μπορεί να ένιωθε και να θυμόταν ακόμα, όρθιος πίσω από το ηχείο και ο Jerry τον κοιτούσε. Ήταν πίσω εκεί με το μεγάλο του Stetson καπέλο και τις καουμπόικες μπότες του, ένας άνθρωπος από την Οκλαχόμα, και στο τέλος έβγαλε το καπέλο του και το κράτησε στον αέρα κλαίγοντας συνεχώς.
Για τον ίδιο τον Jerry το τραγούδι αυτό ήταν ένα προσωπικό επίτευγμα για πολλούς διαφορετικούς λόγους. Τον έκανε να νιώσει τη μαγική σημασία της μουσικής που μπορεί τελικά να φτάσει πιο βαθιά από οποιαδήποτε συνομιλία. Για τον 25χρονο τότε συνθέτη ήταν μια αποκαλυπτική διαδικασία. Όταν το έπαιξε για πρώτη φορά στον πατέρα του, τον ρώτησε αν είχε φτάσει κοντά στο σημείο που θα μπορούσε να βρισκόταν συναισθηματικά ή διανοητικά σε εκείνη την κατάσταση. Και εκείνος του απάντησε: “έφτασες πολύ κοντά, το πέτυχες ακριβώς”.
Για τους Alice In Chains το “Rooster” ήταν ένα ακόμα πετυχημένο single που έμεινε 20 εβδομάδες στο Billboard Mainstream Rock Tracks Chart, φτάνοντας ως το νούμερο 7. Για τον Jerry και τον πατέρα του ήταν το ιδανικό διαβατήριο για μια επούλωση, που τους έφερε ξανά κοντά.
