SAXON: Δεύτερο βίντεο single από το νέο άλμπουμ

NEWS

Οι Saxon κυκλοφόρησαν το βίντεο για το “There’s Something In Roswell”, το δεύτερο single από το 24ο στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος, “Hell, Fire And Damnation”, που κυκλοφορεί αυτή την Παρασκευή, 19 Ιανουαρίου, μέσω της Silver Lining Music.

Το “Hell, Fire And Damnation” βλέπει το συγκρότημα να διερευνά όλους τους τομείς της ιστορίας και του μυστηρίου ανάμεσα σε δέκα από τα πιο σίγουρα και δυνατά τραγούδια τους και το “There’s Something In Roswell” είναι ένας πραγματικός θησαυρός ανάμεσα στα κοσμήματα. Το κομμάτι αφορά τα αινιγματικά γεγονότα γύρω από τη συντριβή του 1947 ενός υποτιθέμενου μετεωρολογικού μπαλονιού του Στρατού στο Roswell, στο Νέο Μεξικό, που αναφέρεται σαν “Το περιστατικό του Roswell”.

Δείτε παρακάτω το βίντεο:

Το “Hell, Fire And Damnation” είναι ένα εξαιρετικό δείγμα βρετανικού κλασικού heavy metal. Σε παραγωγή Andy Sneap (Judas Priest, Exodus, Accept) και Biff Byford, με τη μίξη και το mastering του Sneap, το άλμπουμ βαδίζει στην τέλεια γραμμή μεταξύ της σίγουρης, σύγχρονης δύναμης της μπάντας και της ένδοξης παράδοσης του NWOBHM, στο οποίο υπήρξαν πρωτοπόροι.

Το 2024 υπόσχεται να είναι μια εξαιρετική χρονιά για τους Saxon, με την ευρωπαϊκή περιοδεία μαζί με τους Judas Priest και τους Uriah Heep να ξεκινά στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Μάρτιο, την άφιξη του “Hell, Fire And Damnation” και την πρόσφατα ανακοινωθείσα περιοδεία στις ΗΠΑ με τους Uriah Heep, με τον τίτλο “Hell, Fire & Chaos – The Best Of British Rock & Metal”.

“Hell, Fire And Damnation” tracklisting:

“The Prophecy”

“Hell, Fire And Damnation”

“Madame Guillotine”

“Fire And Steel”

“There’s Something In Roswell”

“Kubla Khan And The Merchant Of Venice”

“Pirates Of The Airwaves”

“1066”

“Witches Of Salem”

“Super Charger”

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1188 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.