Όταν πέφτει η ομίχλη στη Γηραιά Αλβιώνα, η Λευκή Θεά ξεπροβάλλει στους καταπράσινους κάμπους της και η Κυρά της Λίμνης αναδύεται. Οι Δρυΐδες συγκεντρώνονται στα ξέφωτα των δασών ανάμεσα στους βράχους με τα μυστικά ρουνικά σύμβολα και ο μύθος διασταυρώνεται με την πραγματικότητα. Την ίδια ώρα οι Green Lung σαν μαγεμένα ξωτικά φτιάχνουν τραγούδια που εξυμνούν την εποχή που ο κύκλος μπήκε στο σταυρό ως παντοτινό σύμβολο αλησμόνητης μνήμης προς τους αρχαίους θεούς.
Στο τρίτο και σημαντικότερο album της καριέρας τους, που πιθανότατα θα καθορίσει τη μελλοντική τους πορεία, οι Green Lung χρησιμοποιούν το ‘This Heathen Land’ ως πλατφόρμα εκτόξευσης σε μεγαλύτερα ακροατήρια. Και το πετυχαίνουν στον απόλυτο βαθμό! Επενδύουν σε απλούστερες μουσικές φόρμες αυτή τη φορά, δημιουργώντας τραγούδια ευκολομνημόνευτα και μεθυστικά που εισχωρούν από την πρώτη ακρόαση στο υποσυνείδητο, κάνοντας σε να τα σιγοτραγουδάς ολημερίς. Το άγγιγμα των Ghost εμφανές, κατανοητό και καλοδεχούμενο στα υπέροχα ‘The Forest Church’ και ‘Maxine (Witch Queen)’. Άλλωστε οι Σουηδοί αποτελούν πλέον σημείο της πυξίδας για πολλά σύγχρονά τους συγκροτήματα και αυτό με απλά λόγια ονομάζεται μουσική διαιώνιση. Γιατί όπου βλέπεις Ghost, βάλε σαν πανόπτη τους Blue Öyster Cult και πάει λέγοντας.
Όμως οι Λονδρέζοι αγαπάνε επίσης το ΝWOBHM, βλέπε την εισαγωγή στο πορωτικό ‘The Ancient Ways’, όπως και το ‘70s prog rock με τα πλήκτρα σε όλο το album να μας θυμίζουν εκείνες τις ηρωικές εποχές. Τα sabbathικά riffs όπως στο υπέροχο ‘One for Sorrow’ έχουν πλέον μειωθεί, αλλά ακόμα υφίστανται υπενθυμίζοντας ποιος όρισε το Όλον. Το πνεύμα του Ozzy παραμένει επίκαιρο μέσα από τις ερμηνείες του Tom Templar, ενώ ο Scott Black στην κιθάρα σκορπίζει ανατριχίλες. Προσωπική αδυναμία το ονειρικό ‘Song of the Stones’ όπου η ακουστική κιθάρα σε συνδυασμό με τα keyboards και τον υπνωτικό ρυθμό των τυμπάνων σε μεταφέρει σε τοπία όπου ο παγανισμός μοιάζει να είναι ακόμα ζωντανός. Εκεί όπου οι άνθρωποι φορώντας ζωόμορφες μάσκες, ακολουθούν τον Lord Summerisle στην ύστατη θυσία.
Η κινηματογραφική ατμόσφαιρα, παρούσα και σ’ αυτή τη δουλειά τους. To ‘Oceans of Time’ που ρίχνει την αυλαία, παραπέμπει στην αγαπημένη ατάκα από τον Δράκουλα του Coppola. “I cross oceans of time to find you” λέει ο απέθαντος Gary Oldman στην αγαπημένη του Μίνα (Winona Ryder) και η τρίχα κάγκελο. Η ροπή στο απόκρυφο δεν λειτουργεί ως φολκλορικό κουκλάκι ‘Paddington Bear’ σε μαγαζί τουριστικών ειδών στην Trafalgar Square, αλλά πηγάζει από βαθιά γνώση και σεβασμό στις προχριστιανικές παραδόσεις.
Το ταλέντο και η ικανότητα τους, ριζώνει μέσα μου την πεποίθηση ότι έχουμε πολλά ακόμα θαυμαστά να ακούσουμε από αυτή την παρέα. Οι Green Lung δεν είναι πλέον μια ανερχόμενη δύναμη, αλλά με το ‘This Heathen Land’ αποτελούν το καυτό ‘εδώ και τώρα’ του occult rock και της σκηνής γενικότερα. Ακολουθήστε το μονοπάτι τους, κι η ανταμοιβή σας στον τερματισμό είναι δεδομένη!
“Θερινά ηλιοστάσια, βάλτοι και derby hats” (δευτερολογεί ο Γιώργος Γεωργίου)
Δεν θα χρειαστείς ρουστίκ έπιπλα, κηροπήγια και αμπέχονο. Μια πρόθυμη φαντασία και μια ασίγαστη τάση φυγής αρκούν για να δεχτείς την πρόκληση. Οι Λονδρέζοι Green Lung μας ανοίγουν στο νέο τους άλμπουμ, μια παλιά πελώρια ξύλινη πόρτα σε έναν παράλληλο μυστικό κόσμο που περιφρονεί τα ψυχρά αστικά περιβάλλοντα, τις θρησκευτικές συμβάσεις και τη συχνά ρηχή επίστρωση του μοντερνισμού.
Με προφανή σκοπό μια μουσική περιπέτεια, μια περιήγηση σε ένα σύμπαν περιφρονημένο, καμουφλαρισμένο, υπόγειο και αιρετικό, οι heavy rockers βάρδοι μας σερβίρουν ένα άμεσο έργο υπέροχου σύγχρονου hard/heavy rock, που μεταφέρει αναμφισβήτητα ένα κλασικό ειδικό βάρος.
Σε αυτή την απόπειρα να μας δελεάσουν μοιραία και χωρίς επιστροφή, έχουν σκαρώσει μια σειρά από ευθυτενή, χαρακτηριστικά, έξυπνα δομημένα τραγούδια. Κάθε ένα ξεχωριστά μπορεί να αποτελέσει ένα εν δυνάμει single. Αυτό οφείλεται τόσο στις αυτοκόλλητες φωνητικές γραμμές, όσο και στα συγκεκριμένα, δουλεμένα, ευδιάκριτα ριφ. Κοντά τους, τα vintage πλήκτρα ενισχύουν τις εντυπώσεις , και τρέχουν συχνά σε πιθανές tribute διαδρομές του 70’s παρελθόντος.
Αναμενόμενα με το στοχευμένο περιεχόμενο των τραγουδιών, το συνολικό χαρμάνι χρωστά πολλά στον οικουμενικό, ευέλικτο χαρακτήρα των Black Sabbath της Ozzy-era, στην αλάνθαστη, εθιστική, ραδιοφωνική φλέβα των τεράστιων Blue Oyster Cult, και στην προοδευτική, δαιμονική φύση των Mercyful Fate. Απόκρημνη κορυφή αυτού του στοιχειωμένου υψώματος, είναι χωρίς την παραμικρή αμφιβολία το επικό “One For Sorrow”, και το παρακολουθούμε ήδη να αφήνει το σημάδι του στη σύγχρονη ιστορία του ήχου αυτού. Ο τρόπος που ο Templar εκφέρει το “three for a funeral” ακούγεται σα να χώνει μια σφήνα στην καρδιά σου, ενώ όταν στο φινάλε του “Oceans of Time” φλερτάρει τραγουδώντας “I know you feel it Mina, I feel it too, you ‘re part of me now, I ‘m part of you”, έχεις βεβαιωθεί πως πρόκειται για έναν πανούργο σάτυρο αποπλάνησης.
Η συγκυρία της κυκλοφορίας του “This Heathen Land” μοιάζει ικανή να τους υψώσει στον παγανιστικό θρόνο της τελευταίας γενιάς, και αυτό έχει να κάνει με το ισορροπημένο μαγικό φίλτρο του δίσκου. Ενός δίσκου μαύρου, βουκολικού, αλμυρού, βαλτώδους και πάνω από όλα αυτά, ΚΛΑΣΙΚΟΥ.
Είδος: Heavy rock / Occult rock
Εταιρεία: Nuclear Blast Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 3 Νοεμβρίου 2023
