MONSTER MAGNET: 25 χρόνια από το “Powertrip”

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ- 16 ΙΟΥΝΙΟΥ

Το “Powertrip” είναι το τέταρτο στούντιο άλμπουμ των Αμερικανών heavy rockers, Monster Magnet, που κυκλοφόρησε το 1998 από την Α&Μ. Μετά την περιοδεία για το  “Dopes to Infinity”, ο Dave Wyndorf πέταξε στο Las Vegas για να δουλέψει στο επόμενο άλμπουμ του γκρουπ. Έκλεισε ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο 10 μίλια έξω από την πόλη, όπου έγραφε ένα τραγούδι την ημέρα για είκοσι μία ημέρες. Τα περισσότερα από τα τραγούδια βασίστηκαν σε θέματα του Vegas, όπως γυμνές γυναίκες και άνθρωποι που χάνουν τα χρήματά τους.

Το άλμπουμ ήταν η εμπορική αποκάλυψη του συγκροτήματος, σημειώνοντας επιτυχία κυρίως λόγω του επιτυχημένου single, “Space Lord”. Άλλα δημοφιλή τραγούδια του άλμπουμ είναι τα “Powertrip”, “Temple of Your Dreams” και “See You in Hell”. Το ίδιο το άλμπουμ έφτασε στο Νο1 στα Chart Heatseekers, στο No21 στα Γερμανικά Charts, στο No65 στα Charts του Ηνωμένου Βασιλείου και στο No97 στο Billboard 200. Το άλμπουμ έγινε χρυσό από την RIAA στις 25 Ιανουαρίου 1999. Όλα τα παραπάνω πετυχημένα τραγούδια χρησιμοποιήθηκαν σε ταινίες και video games.

1953– Γεννιέται στο Paddington του Λονδίνου, ο ντράμερ Ian F. Mosley. Είναι περισσότερο γνωστός για τη μακροχρόνια συμμετοχή του στο neoprog rock συγκρότημα των Marillion, στους οποίους προσχώρησε στο δεύτερο άλμπουμ τους, “Fugazi”, που κυκλοφόρησε το 1984. Προηγουμένως ήταν ένας περιζήτητος session ντράμερ. Οι ικανότητες του Mosley έχουν επαινεθεί ιδιαίτερα, μεταξύ άλλων από τον πρώην κιθαρίστα των Genesis, Steve Hackett, τον ντράμερ των Meshuggah, Tomas Haake και τον κριτικό John Franck της AllMusic. Το “Modern Drummer”  τον έχει χαρακτηρίσει ως “πραγματικά μεγάλο ντράμερ”, αλλά όσοι παρακολουθούν τη διαδρομή των Marillion, ξέρουν πολύ καλά πως όλα αυτά περισσεύουν για αυτό το θηρίο.

1972– Γεννιέται στο Rio de Janeiro ο κιθαρίστας Kiko Loureiro.  Ο Loureiro άρχισε να σπουδάζει μουσική και να παίζει ακουστική κιθάρα σε ηλικία 11 ετών. Σπούδασε με δύο διάσημους Βραζιλιάνους μουσικούς: τον Pedro Bueno και τον Mozart Mello. Εμπνευσμένος από διάφορους καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των Eddie Van Halen, Jimmy Page, Jimi Hendrix και Randy Rhoads, κατέληξε στην ηλεκτρική κιθάρα στα 13 και στα 16 είχε ήδη ενταχθεί σε δύο μπάντες, τους Legalize (με τον Edu Mello στα φωνητικά, τον Dennis Belik στο μπάσο και Alja στα ντραμς) και A Chave, και έπαιζε σε νυχτερινά clubs στο Sao Paolo. Στα 19 του, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του βραζιλιάνικου power metal συγκροτήματος Angra, με τον περίφημο και πρόωρα χαμένο Andre Matos στο μικρόφωνο.

Στις 2 Απριλίου 2015, ανακοινώθηκε ότι ο Loureiro εντάχθηκε στο μεγάλο αμερικανικό thrash metal συγκρότημα των  Megadeth του Dave Mustaine, αντικαθιστώντας τον Chris Broderick.

Την ίδια χρονιά με τη γέννηση του Loureiro (1972), κυκλοφορεί το “Roxy Music”, που είναι το ντεμπούτο στούντιο άλμπουμ του αγγλικού rock συγκροτήματος Roxy Music. Γενικά έτυχε καλής υποδοχής από τους σύγχρονους κριτικούς και έφτασε στο νούμερο 10 στο UK Albums Charts.

Το συγκρότημα έκανε πρόβες και δούλευε ξανά τα τραγούδια για μερικούς μήνες πριν βρουν τελικά ένα μέρος ηχογράφησης, στο οποίο ολόκληρο το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε διάστημα μιας εβδομάδας. Αυτό ήταν απαραίτητο επειδή δεν υπήρχε ακόμη συμφωνία για το δίσκο και οι managers τους στην EG χρηματοδοτούσαν οι ίδιοι τις πρόβες και ηχογραφήσεις, πληρώνοντας 5.000 £ σε αμοιβές. Η παραγωγή του άλμπουμ έγινε από τον στιχουργό των King Crimson, Peter Sinfield, ο οποίος είχε αποχωρήσει πρόσφατα από το συγκρότημα. Τον Μάιο του 1972, λίγες εβδομάδες μετά τις ηχογραφήσεις, υπογράφηκε συμβόλαιο με την Island Records και τον Ιούνιο κυκλοφόρησε το άλμπουμ.

Η ροπή του συγκροτήματος για την λάμψη φάνηκε τόσο στους στίχους όσο και στο εξώφυλλο του άλμπουμ, σε στυλ της δεκαετίας του 1950. Ο φωτογράφος Karl Stoecker τράβηξε το εξώφυλλο, με το μοντέλο Kari-Ann Muller, η οποία αργότερα παντρεύτηκε τον Chris Jagger, αδελφό του Mick Jagger (ένα στυλιζαρισμένο πορτρέτο της Kari-Ann Muller κοσμεί επίσης το εξώφυλλο του άλμπουμ “The Hoople” του 1974 των Mott the Hoople).

1986– Το “Change of Address” είναι το ένατο στούντιο άλμπουμ του ελβετικού hard rock συγκροτήματος Krokus και θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ως το λιγότερο επιτυχημένο τους. Έχει περιγραφεί ως “ξεκάθαρα μια από τις χειρότερες προσπάθειες” από τους ίδιους, και το συγκρότημα υποστηρίζει πως για το συγκεκριμένο μουσικό τους ύφος σε αυτό, δέχθηκαν υπερβολική πίεση από τη δισκογραφική τους εταιρεία. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι Krokus άλλαξαν τη δισκογραφική τους στέγη για το επόμενο στούντιο άλμπουμ τους, “Heart Attack”.

Το άλμπουμ περιλαμβάνει τον πρώην συμπαίκτη στους Combra του ντράμερ Jeff Klaven, Tommy Keiser, στο μπάσο, επιτρέποντας στον Mark Kohler να επιστρέψει στην αρχική του θέση στην ρυθμική κιθάρα.

Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το τρίτο στούντιο άλμπουμ των Άγγλων indie rockers, The Smiths, με τίτλο “The Queen Is Dead”. Κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο από την Rough Trade Records και στις 23 Ιουνίου 1986 στις ΗΠΑ από την Sire Records, ενώ πέρασε 22 εβδομάδες στο UK Albums Chart, φτάνοντας στο νούμερο δύο. Ανέβηκε επίσης στο νούμερο 70 του αμερικανικού Billboard 200 και έγινε χρυσό από την RIAA στα τέλη του 1990.

Το 2020, το Rolling Stone κατέταξε το “The Queen Is Dead” στην 113η θέση στα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών του Rolling Stone. Στη λίστα του 2013, το NME ανακήρυξε το “The Queen Is Dead” το καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών.

Ο κιθαρίστας Johnny Marr έγραψε τη μουσική για τα περισσότερα από τα τραγούδια που εμφανίστηκαν στο δίσκο, ενώ οι Smiths περιόδευσαν στη Βρετανία στις αρχές του 1985, δουλεύοντας σε διασκευές με τον μπασίστα Andy Rourke και τον ντράμερ Mike Joyce κατά τη διάρκεια των soundchecks. Ο τίτλος του άλμπουμ είναι από το μυθιστόρημα του Hubert Selby Jr. του 1964,”Last Exit to Brooklyn”. Στο εξώφυλλο εμφανίζεται ο Γάλλος ηθοποιός Alain Delon στην ταινία του 1964 “L’Insoumis”. Η παραγωγή του άλμπουμ έγινε από τους Morrissey και Marr, δουλεύοντας κυρίως με τον μηχανικό Stephen Street, ο οποίος είχε δημιουργήσει το άλμπουμ του 1985, “Meat Is Murder”.

2008– Το “Eternal Kingdom” είναι το πέμπτο άλμπουμ από το σουηδικό post-metal συγκρότημα Cult of Luna. Κυκλοφόρησε στην Earache Records όπως και τα τρία προηγούμενα άλμπουμ του συγκροτήματος. Ηχογραφήθηκε στα Tonteknik Studios στο Umeå από όπου το συγκρότημα προέρχεται, μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου 2008.

Στις 26 Ιουνίου έκανε το ντεμπούτο του στο Νο 47 στο σουηδικό chart album, και το 2009 το συγκρότημα προτάθηκε για το βραβείο Grammisgalan στην κατηγορία “Καλύτερη rock Μπάντα”.

2009– Οι Νορβηγοί progsters Madder Mortem κυκλοφορούν το πέμπτο στούντιο άλμπουμ τους, με τον τίτλο “Eight Ways”, από τη δισκογραφική εταιρεία Peaceville Records, στη δεύτερη συνεργασία τους με τη συγκεκριμένη εταιρεία.

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1161 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.