Εξαιρετική και άκρως ενδιαφέρουσα η βραδιά, τουλάχιστον έτσι όπως εξελίχθηκε στον γνωστό και αγαπημένο χώρο του Death Disco. Ο λόγος; H παρουσία δυο σχημάτων, τα οποία έδωσαν πραγματικά ότι καλύτερο μπορούσαν για να μας προσφέρουν. Μια αλησμόνητη βραδιά από αυτές που μπορούν εύκολα να χαρακτηριστούν once in a lifetime.
Από την μια είχαμε ένα από τα πιο ελπιδοφόρα σχήματα στον χώρο της darkwave, τους δικούς μας Cinemascope, οι οποίοι κάνουν τα πρώτα τους συναυλιακά «βήματα» και από την άλλη ένα από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα του post punk, με μια μακρά ιστορία που κατορθώνει ακόμη και στις ημέρες μας να αναδεικνύει δίσκους, που σέβονται την μακρά πορεία τους. Έτσι στα πλαίσια της περιοδείας του “Tainded”, βρέθηκαν στα μέρη μας ώστε να μας κάνουν μια μικρή «βόλτα» μέσα στην ιστορία του σκοτεινού χώρου. Αυτό και μόνο το μείγμα έκανε την βραδιά άκρως σημαίνουσα για όσους αγαπούν την εναλλακτική και μελωδική πλευρά της μουσικής.
Για να μην πλατειάζω όμως, σε ένα ασφυκτικά γεμάτο Death Disco, λίγο μετα τις 21:30, έκαναν την πρώτη, παρθενική τους εμφάνιση επί σκηνής οι αγαπημένοι Cinemascope. Η παρουσία τους και μόνο δείχνει την αγάπη που τους έχει το κοινό και την αποδοχή που έχει λάβει ο νέος τους δίσκος ”A Crack On The Wall”.
Σίγουρα αυτό που μου έκανε πρώτη εντύπωση και μέτρησε υπέρ τους ήταν η σοβαρότητα και η ωριμότητα που επέδειξαν στην πρώτη τους αυτή παρουσία, ως σύνολο. Έδωσαν την εντύπωση ότι είναι ένα συγκρότημα που παίζει μαζί χρόνια, παρουσιάζοντας φοβερή μουσική χημεία (μήπως θα πρέπει να το δείτε πιο σοβαρά το θέμα του συγκροτήματος;)
Ο Λεωνίδας, χωρίς εμφανή σημάδια τρακαρίσματος (πρώτη φορά σε τόσο κόσμο), έδειξε τις φωνητικές του δυνατότητες, υποστηρίζοντας άψογα τον ρόλο του τραγουδιστή όσο και του performer, αφού σε σημεία ήταν και αρκετά επικοινωνιακός (τόσο, όσο χρειαζότανε). Επίσης και τα παιδιά που τον πλαισιώσανε ήταν ιδιαίτερα καλοπροβαρισμένα. Τόσο ο Nick Drivas στο μπάσο, όσο και ο Johnny Johnnakis στην κιθάρα, με την εμπειρία τους στον χώρο έδωσαν την απαραίτητη «ασφάλεια» για να αποδοθούν τα κομμάτια όπως έπρεπε και τους άξιζε.
Στα έξι κομμάτια του setlist υποστήριξαν κυρίως την νέα τους δουλειά και αυτά που ξεχώρισαν και έγινε ένας μικρός χαμός ήταν στο “Ocean”, στο “In Silence” (μεγάλο hit), ενώ και στο “Fall” και το “Never Understand” (προσωπική αδυναμία), από το πρώτο τους δίσκο, ο κόσμος έδειξε πραγματικά να το απολαμβάνει, χειροκροτώντας και παροτρύνοντας για περισσότερο. Είμαι σίγουρος ότι και το συγκρότημα ευχαριστήθηκε εξίσου όλη αυτήν διαδικασία, κάτι που ήταν εμφανές από τις εκφράσεις τους.
Ο χρόνος δυστυχώς είναι αμείλικτος και πέρασε πάρα πολύ γρήγορα. Προσωπικά, ελπίζω να μην ήταν η τελευταία φορά που απολαύσαμε τους Cinemascope, οι οποίοι κατόρθωσαν και οπτικοποίησαν την μουσική τους υπόσταση, ως συγκρότημα, όπως ακριβώς τους άρμοζε. Είμαι σίγουρος ότι οι βάσεις έχουν μπει, αφήνοντας το μέλλον ανοιχτό σε προκλήσεις. Well done, 3 Imaginary boys!!!
Cinemascope Setlist:
Ocean
Vicious Circle Game
In Silence
Die In Summer
Fall
Never Understand
Cinemascope Line-up:
Nick Drivas: μπάσο
Johnny Johnnakis: κιθάρα
Leo Skiadas: Φωνητικά
Cinemascope Official Links:
Bandcamp: https://cinemascope.bandcamp.com/?
Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100063630818174
Οπότε μετά από αυτή την αξιέπαινη προσπάθεια των Cinemascope και περί τις 22:30, στη σκηνή βρέθηκε άλλο ένα εξαιρετικό τρίο, οι ιστορικοί και πολυαγαπημένοι Pink Turns Blue. Τι μπορούμε άλλωστε να αναφέρουμε για ένα συγκρότημα, το οποίο μετράει πάνω από τριάντα χρονιά ύπαρξης. Για αυτούς μιλάει η δισκογραφική τους παρουσία, με μια πλειάδα εξαιρετικών δίσκων που ξεκινούν από τα βάθη των 80s.
Υποτιμημένοι σίγουρα και δίχως να έχουν την προβολή που τους άξιζε μέσα στον χρόνο, αποτελούν σίγουρα ένα από τα πρωτοπόρα σχήματα της post punk σκηνής, με δισκογραφική παρακαταθήκη που θα ζήλευαν πολλοί. Βέβαια οι ίδιοι δεν επαναπαύονται στο παρελθόν αλλά εξακολουθούν και σήμερα με ένα δίσκο στις αποσκευές τους που συνεχίζει την ένδοξη πορεία τους.
Οπότε το “Tainded” ήταν η αφορμή να μας επισκεφτούν ξανά για να μας θυμίσουν το παρελθόν και να μας δείξουν το μέλλον. Σε ένα Death Disco, που δεν έπεφτε καρφίτσα, παρακολουθήσαμε ένα συγκρότημα που παρέδωσε σεμινάριο απλότητας και εμπειρίας μπολιασμένο με έντονες συναισθηματικές εξάρσεις από εκείνες που μόνο αυτοί μπορούν να προσφέρουν.
Ο Mic Jogwer είναι ένας εξαιρετικός τραγουδιστής, από τους τελευταίους στο είδος του, παρέδωσε συγκλονιστικές ερμηνείες, ανεβάζοντας επικίνδυνα τις θερμοκρασίες εντός του club (έξω έβραζε ήδη ο τόπος). O κόσμος εκδήλωνε την αγάπη του με κάθε τρόπο και οι ύμνοι εναλλάσσονταν δίχως ανάσα. Όλες οι ψυχές που βρέθηκαν στο Death Disco συντονίστηκαν απόλυτα στον παλμό που έθεταν οι Pink Turns Blue σε ένα ταξίδι προσωπικής απόλαυσης.
Την τιμητική του είχε το album “Tainded”, που έχει ήδη κατακτήσει τις καρδιές των φίλων του σχήματος με τα “There Must Be so Much More”, “So Why Not Save the World “και “Not Even Trying”, να γίνονται αποδεχτά με θέρμη, από ένα συγκρότημα που ήταν σε φοβερή κατάσταση, σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Ο Mic Jogwer, λιτός και απέριττος, αλλά τόσο επιβλητικός έδινε το στίγμα και τον ρυθμό. Ακολουθεί ένας ολοκληρωτικός χαμός με τους ύμνους “Walking on Both Sides”,” I Coldly Stare Out” και “Walk Away”, από τον εμβληματικό δισκο “If Two Worlds Kiss”.
Φυσικά και συνέχισαν ακάθεκτοι να μας δίνουν ένα μικρό δείγμα από όλη την δισκογραφική τους πορεία με τραγούδια όπως “Something Deep Inside”, “It Fades Away” και” Missing You”, ενώ ένα μικρό πάρτι έχει στηθεί και ένα club λικνίζεται εξ ολοκλήρου στην post punk διάθεση των Pink Turns Blue. Ο χρόνος περνά δίχως έλεος και το “Your Master Is Calling “ έρχεται σε μια συγκλονιστική ερμηνεία, αφήνοντας αποσβολωμένο το κοινό να διερωτάται τι παρακολούθησε (ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα). Κάπου εδώ το συγκρότημα σταματά για λίγο ώστε να μας αποτελειώσει οριστικά με το encore που ακολουθήσε “When It Rains”, “State of Mind” και “If Two Worlds Kiss”. Χωρίς υπερβολή οι Pink Turns Blue με αυτή τους την εμφάνιση μας έκαναν μια ειλικρινή κατάθεση τριάντα ετών εμπειρίας, συμπυκνωμένα σε μια απόλυτη εμφάνιση επι ελληνικού εδάφους. Απλά υποκλίνομαι στο μουσικό μεγαλείο τους….
Συνοψίζοντας μια εξαιρετική μουσική βραδιά που θα μνημονεύεται για πολύ καιρό στα μουσικά στέκια, από δυο άξιους πρεσβευτές του εχθές και του σήμερα που μας χάρισαν απλόχερα μουσικές στιγμές που θα τις κρατάμε πάντα ως φυλακτό…
Pink Turns Blue setlist:
Not Even Trying
There Must Be so Much More
I’ll Never Give Up
So Why Not Save the World
Walking on Both Sides
I Coldly Stare Out
Walk Away
Something Deep Inside
Never Give Up
It Fades Away
After All
Missing You
You Still Mean Too Much to Me
Can’t Be Love
Your Master Is Calling
Encore:
When It Rains
State of Mind
If Two Worlds Kiss
Pink Turns Blue Line-up:
Mic Jogwer: κιθάρα, φωνητικά
Paul Richter: τύμπανα
Luca Sammuri: μπάσο
Pink Turns Blue Official Links:
Facebook: https://www.facebook.com/Pink.Turns.Blue.Official/
Webpage: http://pinkturnsblue.com
Φωτογραφίες: Nikos Galanos
Video: Αχιλλέας Χαρίτος
