CHRIST AGONY: Νέο lyric video για το single “Nocturnal Dominion”

Οι Πολωνοί Christ Agony κυκλοφόρησαν ένα lyric video για το νέο τους single “Nocturnal Dominion”. Μετά από εννέα ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του τελευταίου τους άλμπουμ, οι Christ Agony επιστρέφουν με το νέο άλμπουμ, “Anthems”. Και παρά όλα όσα έχουν ειπωθεί και γίνει, ο ιθύνων νους Cezar εξακολουθεί να στέκεται όρθιος. Επιπλέον, ο Cezar κατάφερε να βγει από την άβυσσο της ακραίας ζωής υπέρ μιας πιο ήσυχης, παρατηρητικής και ώριμης στάσης σαν καλλιτέχνης και άνθρωπος.

Η επιστροφή του δεν θα γίνει δεκτή με καθολικά χειροκροτήματα, ούτε καν από τη σκηνή του black metal. Για όποιον έχει παρακολουθήσει την ταραχώδη καριέρα του Cezar και της πρωτοποριακής του μπάντας, η οποία ώθησε τα όρια του είδους σε νέα εδάφη, αυτό δεν αποτελεί μεγάλη έκπληξη. Με το ένατο στούντιο άλμπουμ τους, “Anthems”, οι Christ Agony παρουσιάζουν για άλλη μια φορά ένα έργο που μπορεί να ανταγωνιστεί την τριλογία των άλμπουμ που θεωρούνται από πολλούς σαν η κορύφωση της προηγούμενης καριέρας των πρωτοπόρων του black metal: Unholyunion (1993), Daemoonseth Act II (1994) και Moonlight (1996).

Σαν ένας κολασμένος οδοστρωτήρας, κάθε κομμάτι στο Anthems συνθλίβει συνεχώς. Το άλμπουμ περιλαμβάνει όλα τα πιο σκοτεινά στοιχεία για τα οποία είναι γνωστοί: αιχμηρά, ξεχωριστά φωνητικά, το βάρος των κιθάρων, στιγμές έκστασης και ομορφιάς που αποτυπώνονται σε κολασμένα ηχοτοπία. Κι όμως, υπάρχουν και ανεπαίσθητες λεπτομέρειες που ο μουσικά έμπειρος Cezar πάντα έκρυβε έξυπνα στην ηχητική του επίθεση, όπως ακουστικές κιθάρες, κολλητικά φωνητικά ρεφρέν και μια πινελιά μελαγχολίας. Το “Anthems” συνδέει τους Christ Agony με τις ένδοξες μέρες τους,  όχι σαν μια νοσταλγική αναπόληση, αλλά ως μια προοδευτική συνέχεια και το επόμενο εξελικτικό βήμα.

Tracklisting:
“Empire Of Twilight”
“Throne Of Eternal Silence”
“Sanctuary Of Death”
“Rites Of The Black Sun”
“Dark Waters”
“Nocturnal Dominion”

Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1339 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.