Εν μέσω posts για την απογοήτευση από τα τεκταινόμενα στη μουσική βιομηχανία και για την προδιαγεγραμμένη «παύση» του group, λόγω και του ερχομού του δεύτερου παιδιού της, η Cammie Beverly, η χαρισματική frontwoman των Oceans of Slumber, μετά την κυκλοφορία του “Where Gods Fear to Speak”, έρχεται να παρουσιάσει και το debut solo album της, “House of Grief”.
Ωσάν να είχε αφουγκραστεί προσωπικές παρακλήσεις και επιθυμίες, αφήνει πίσω τις harsh εκφάνσεις της φωνής της στα πρότερα δημιουργημάτα της μπάντας και εισέρχεται σε «μουσικά μονοπάτια», που μόνο να «λειάνουν» το έδαφος για την πλήρη ανάδειξη και απόλαυση του θεόσταλτου ταλέντου της, μπορούν.
Περικλείοντας εσχάτως αγαπημένα, μουσικά «απάγκια», με «πινελιές» από dark wave, dark pop, ambient και southern gothic, φυσικά (βλέπε και στο σπουδαίο “Starlight and Ash”), στοιχεία, και με ιδανικές ενορχηστρώσεις που περιλαμβάνουν έγχορδα και πιάνο, σε μινιμαλιστικά «σκηνικά» που τονίζουν έτι περαιτέρω το (προκαλόν δέος) χάρισμά της, μας παραδίδει ένα δίσκο άξιο αναφοράς.
Σε μία χρονική έκταση που υπερβαίνει κατά λίγο τα 27 λεπτά, «παλεύοντας» και «αγκομαχώντας» ανάμεσα στους όρους EP ή LP, χωρισμένο σε επτά μουσικά μέρη ενός «μουσικού ταξιδιού» και με την εξάλειψη οιασδήποτε πιθανότητας να εξευρεθεί «ψεγάδι», το “House of Grief” δε μπορεί παρά να σαγηνεύσει τον αντικειμενικό ακροατή.
Ούσα σε εκείνο το «κλειστό club» ερμηνευτών που θα επιθυμούσα σφόδρα να απολαύσω σε ακουστική εμφάνιση στο Ηρώδειο, μου επιβεβαιώνει ακόμα μία φορά, ότι δε μπορεί να απογοητεύσει, μα μόνο να χαρίσει ξεχωριστές στιγμές, όπως, χαρακτηριστικά, στα μαγικά “Running” και “Rivers”, εκ των σπουδαιότερων και πανέμορφων συνθέσεων, στις οποίες έχει δώσει μοναδική και απαράμιλλη οντότητα.
Το «Σπίτι της Λύπης», ενδεχομένως να παραπλανά ως έννοια για την «εστία» που σιγοκαίει μέσα του. Ατενίζοντας από το παράθυρο του εξωφύλλου, η σπουδαία ερμηνεύτρια, οραματίζεται κάθε τι που επιθυμεί να «διαπεράσει» μέσα από τα εσώψυχα των δεκτών των ερμηνειών της. Με προδιαγεγραμμένη, λόγω του πηγαίου της ταλέντου, την επιτυχία του εγχειρήματος, και εδραζόμενη στον άκρατο λυρισμό που μπορεί να προσδώσει, αφήνει τον ακροατή αποσβολωμένο ακόμα μία φορά, έρμαιο των «αναπνοών» της και ανήμπορο όπως ο Οδυσσέας στο άκουσμα των σειρήνων, θυμίζοντας αλλά και δημιουργώντας νέες ιστορίες στη λήθη του νου.
Το “House of Grief”, τελικά, μάλλον είναι και η δικιά της «Ιθάκη», που εν μέσω της σημασίας του πηγαιμού, αρχίζει και η ίδια να ανακαλύπτει.
“House of Grief” tracklist:
House of Grief
For the Sake of Being
Running
Paraffin
Another Room
Rivers
Kiss of the Moon
Είδος: Southern Gothic/Blues
Δισκογραφική Εταιρεία: Icons Creating Evil Art
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 21 Φεβρουαρίου 2025
Η Cammie Beverly στο διαδίκτυο:
Facebook
Bandcamp
