Η ιστορία των Lord Goblin, είναι από εκείνες τις μοναδικές μουσικές “περιπέτειες”, που ξεκινούν ως project, με “όραμα” να συνδυάσουν δύο “ετερώνυμα” είδη, με πάρα πολλές δυσκολίες στην αρχή και τελικά φτάνοντας στην “λύτρωση” και το πρώτο ολοκληρωμένο “δείγμα”, έστω και μετά από 17 ολόκληρα χρόνια. Το “Lord Goblin” μπορεί να άργησε αρκετά, έχει όμως μια ιδιαίτερη μουσική “σφραγίδα”, που θεωρώ αδύνατο να μην ιντριγκάρει τους οπαδούς του old school ήχου, γενικότερα.
Όταν οι Marco Piu (Lord Goblin) και Tiziana Federica Ruiu (Antares) δημιούργησαν τους Lord Goblin πίσω στο 2007 στην Σαρδηνία, είχαν ένα άκρως ενδιαφέρον και μεγαλεπήβολο “σχέδιο”, που περιελάμβανε την αρμονική “σύζευξη” των κλασικών heavy metal, επικών και old school black metal επιρροών τους, πάντα μέσα από ένα ολόδικό τους ηχητικό “πρίσμα”. Όταν το 2014 εγκαταστάθηκαν στην Αγγλία και προστέθηκαν στην μπάντα οι Andrea Giribaldi (Mornar-2012) και Flavio Fancellu (Athanor F.D.H.), τότε οι Lord Goblin “απελευθερώθηκαν”, “κέρδισαν” σε αυτοπεποίθηση και αμέσως έγιναν πιο δημιουργικοί, αποτυπώνοντας πλέον τις ιδέες τους ιδανικά, στο “χαρτί”. Αυτό που κατορθώνει να σου προσφέρει το ομώνυμο ντεμπούτο των Ιταλών, είναι μία ηχητική “ιεροτελεστία”, όπου heavy metal, epic metal και old school black metal, συνδυάζονται άψογα, μέσα σε μία αδιανόητα μυστικιστική ατμόσφαιρα και το όλο “οικοδόμημα” φαντάζει τόσο στιβαρό, όσο και πειστικό. Το “Lord Goblin” καταφέρνει από τις πρώτες κιόλας νότες, να σε “γραπώνει” από το λαιμό και να σε μεταφέρει σε έναν ηχητικό “κόσμο”, που σου μοιάζει ταυτόχρονα συμπαθής, αλλά και ακραίος, χωρίς όμως να σε “τρομάζει”, αλλά περισσότερο να σε “θέλγει” με το μυστήριο που τον “συνοδεύει”. Αυτό το σαγηνευτικό ηχητικό “συνονθύλευμα” των Ιταλών, μοιάζει με “τραγούδι σειρήνων”, που ούτε ο πολυμήχανος Οδυσσέας δεν κατάφερε να “ξεφύγει” και πιστεύεις ότι μπορείς εσύ; Το “Lord Goblin” είναι τόσο μαεστρικά “χτισμένο” ηχητικά, που θα χάσεις το “στοίχημα”, πριν ακόμα το βάλεις. Το ντεμπούτο των Ιταλών, έχει αυτή την “γλυκιά γεύση” του κλασικού heavy metal, αυτόν τον “πολεμικό αέρα” του επικού ήχου και αυτήν την “καταχνιά” του “μαυρομέταλλου”, που μπορεί να σου θυμίσει από Uriah Heep και Deep Purple, μέχρι Domine και Doomsword, από Bathory και Primordial, μέχρι Dissection και Immortal. Αυτή η “παρέλαση” ήχων που διαμόρφωσαν το heavy metal έως σήμερα, μοιάζει αδύνατο να μην “ερεθίσει” το ακουστικό νεύρο, κάθε οπαδού που ζει και “αναπνέει” για τον σκληρό ήχο. Οι Lord Goblin χτύπησαν “φλέβα” ηχητικά, που αν μη τι άλλο δείχνει να “ξεχειλίζει” από “χρυσό”.
Παράλληλα με αυτό το εξαιρετικό ηχητικό “αμάλγαμα”, οι Lord Goblin δείχνουν και ένα μοναδικά εμπνευσμένο συνθετικό “πρόσωπο”. Τα 7 κομμάτια του δίσκου είναι άψογα δουλεμένα, χωρίς “υπερβολές”, στην κατάλληλη διάρκεια, που τους επιτρέπει να “ξετυλίξουν” ιδανικά ολόκληρη την “ιδέα” τους, ενώ μέσα από το καθένα κατορθώνουν να “ξεπηδούν” οι heavy, epic, black και prog rock και metal “φόρμες”, που “περιτριγυρίζουν” στο μυαλό των Ιταλών από το 2007, στην πιο ολοκληρωμένη μορφή τους. Το “Lord Goblin” μπορεί να είναι το πρώτο δισκογραφικό βήμα της μπάντας, ωστόσο μοιάζει πολύ ώριμο για το “νεαρό” της “ηλικίας” του και δεδομένα ευφυές, συνθετικά. “Σκοτεινά”, γεμάτα Σκανδιναβικό “ψύχος”, black riff, άριστα στημένα, heavy solo, “έξυπνες” prog rock/metal μελωδίες, ρεσιταλικές ερμηνείες, που “αγγίζουν” την τελειότητα των ‘70s-‘80s, φοβερά ποιοτικό songwriting και μια καθηλωτική “μυστικιστική” ατμόσφαιρα, που σου κόβει την ανάσα, δημιουργούν ένα εκπληκτικό τελικό αποτέλεσμα, ένα album απαράμιλλης ομορφιάς. Το εναρκτήριο “Northern Skyline”, με τις Bathory-ικές/Primordial-ικές επικές και black “αναφορές” του, ο prog rock “μανδύας” στα “χνάρια” των Uriah Heep και των Deep Purple, που ντύνει το “The Wanderer”, τα viking/celtic και επικά “μοτίβα”, που κάνουν την εμφάνισή τους στο “The Oracle”, η κιθαριστική μαεστρία και το “πολεμικό” μαρς των τυμπάνων στα “Freedom Rider” και “Thunderous Smite” αντίστοιχα, η “μαυρίλα” και το “ψύχος” των “Light Of A Black Sun” part 1 και part 2, αποτελούν τα highlight ενός δίσκου που “βρίθει” μεταλλικής ποιότητας. Το “Lord Goblin” είναι ένα πραγματικά εντυπωσιακό πρώτο δισκογραφικό βήμα, συνθετικά.
Αξίζει να αναφερθώ και στην φοβερή δουλειά που έχει γίνει, τόσο στην παραγωγή, όσο και στο εξώφυλλο. Μια παραγωγή, που κατορθώνει να “πιάσει” αυτά τα ‘70s και ‘80s vibes και να αναδείξει την μαεστρική “σύζευξη” των heavy, epic και black στοιχείων του ήχου των Ιταλών. Από την άλλη, οι Lord Goblin έχουν επιλέξει ένα εξώφυλλο που “ταιριάζει” στις μουσικές “ιδέες” τους και την εποχή που αντιπροσωπεύουν, “στολίζοντας” άψογα το τρομερό περιεχόμενο του δίσκου τους.
Μπορεί να άργησαν να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους, όμως οι Lord Goblin φαίνεται ότι δημιούργησαν έναν δίσκο, αντάξιο των επιρροών που “γέννησαν” την μουσική ιδέα των Ιταλών. Το “Lord Goblin” διακρίνεται για την ηχητική μαεστρία του και την συνθετική ευφυΐα του, ενώ είναι από τα album που αξίζουν την αναμονή, που δημιουργούν θρύλους. Οι Ιταλοί εμφανίζονται πολύ ώριμοι και άκρως δημιουργικοί, με το “Lord Goblin” να αποτυπώνει ιδανικά την ολοκληρωμένη και τρομερά ενδιαφέρουσα μουσική “πρόταση” της μπάντας. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους οπαδούς του old school ήχου, ενώ θεωρώ βέβαιο ότι θα βρει αρκετούς ακροατές και στον extreme ήχο. Από τα καλύτερα album στον χώρο του, αξίζει μια θέση στην λίστα με τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.
Είδος: Heavy Metal
Δισκογραφική: No Remorse Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 22 Νοεμβρίου 2024
Facebook
Website
