Η ελευθερία και η δικαιοσύνη αποτελούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και βασικά συστατικά των ευνομούμενων κοινωνιών. Ή μάλλον θα έπρεπε να είναι, καθώς η ελευθερία έχει πλέον αντικατασταθεί από την κυριαρχία του φόβου, ενώ η δικαιοσύνη έχει ενταφιαστεί, σε βαθιά μνήματα. Βρίθουν ανάλογα παραδείγματα και στη χώρα μας. Αυτοί όμως που έχουν ζήσει για τα καλά στο πετσί τους την εκμετάλλευση και την καταπίεση, είναι οι κάτοικοι της αφρικανικής ηπείρου. Εκεί που η αποικιοκρατία έχει αφήσει τα βαθιά της σημάδια, έως σήμερα. Από τους φτωχότερους, ανάμεσα στους φτωχούς, είναι ο Νίγηρας. Μια περίκλειστη χώρα στην καρδιά της ερήμου Σαχάρα, από τις τελευταίες στην κατάταξη του Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Εκεί όπου το 90% των πολιτών δεν έχουν ακόμα πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια.
Από το Νίγηρα έλκει την καταγωγή του και ο ήρωας της ιστορίας μας. Ο Mdou Moctar (κατά κόσμον Mahamadou Souleymane), ανήκει στη νομαδική φυλή των Τουαρέγκ και από μικρός προσπαθούσε να φτιάξει αυτοσχέδιες κιθάρες με τενεκεδένια απομεινάρια και σύρματα. Εξελίχθηκε σε ένα δεξιοτέχνη της ηλεκτρικής κιθάρας, που δεν ξέχασε ποτέ όμως τα δεινά του λαού του. Η πρώτη παγκόσμια αίσθηση γύρω από τη μουσική του, έγινε με το album “Afrique Victime” το 2021. Αφού ταξίδεψε στον κόσμο για να διαδώσει το μήνυμα των φτωχών και κατατρεγμένων, επανέρχεται με το “Funeral for Justice” προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα. Τόσο σε στιχουργικό, όσο και μουσικό επίπεδο. Στίχοι γραμμένοι στη γλώσσα των Τουαρέγκ, που δένουν απόλυτα με τις νότες και λειτουργούν ως σφραγίδα αυθεντικότητας. Διαβάζοντας την αγγλική τους μετάφραση, όπως αυτή αποτυπώνεται στα liner notes του δίσκου, θαυμάζεις τη δύναμη των λέξεων που χρησιμοποιεί. Καταγγελία προς τους διεφθαρμένους ντόπιους πολιτικούς που ξεπουλούν κομμάτι κομμάτι τον τόπο του στους εκμεταλλευτές, οργή για τους σύγχρονους αποικιοκράτες, παρότρυνση στο λαό του να αγκαλιάσει ξανά τα έθιμα και θυμηθεί την αγωνιστική του παράδοση. Λόγια δυνατά κι αληθινά εκπορευόμενα από το στόμα ανθρώπου που έχει βιώσει έμπρακτα την αδικία και όχι μέσα από τη βίλα ενός εύπορου μεσήλικα rock star.
Η μουσική στέκεται, ισάξια των λόγων. Το blues rock σε απόλυτη αρμονία με τα στοιχεία της αφρικανικής παράδοσης, προσφέρουν ένα απολύτως ταιριαστό τελικό αποτέλεσμα. Με το εναρκτήριο ομότιτλο τραγούδι γίνονται ξεκάθαρες οι προθέσεις. Οι Βερβέρικοι ρυθμοί των τυμπάνων συναντούν την οργιώδη κιθάρα του Moctar. Ο ήχος της κοφτερός και καταιγιστικός. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι σκοπός του ήταν να ακούγεται σαν το κλάμα του ανθρώπου που αποζητά βοήθεια ή το “κλάμα” της σειρήνας ενός ασθενοφόρου. Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι το πετυχαίνει στον υπέρτατο βαθμό. Τα solo της ηλεκτρικής κιθάρας φέρνουν στο μυαλό τους τεράστιους του είδους και εξεγείρουν το σώμα. Άκου το “Imouhar” ή το “Sousoume Tamacheq” και θα το νιώσεις, με τη σειρά σου. Καταγγέλλει ρητά το ρόλο των Γαλλικών κυβερνήσεων στην απομύζηση της πατρίδας του, στο “Oh, France”. Ενώ στο “Modern Slaves” που κλείνει το δίσκο μας αναγκάζει να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να αναρωτηθούμε πως στο διάολο γίναμε έτσι…”Oh world, why be so selective about human beings? My people are crying while you laugh. All you do is watch…”. Η μοναδικότητα της μουσικής των Τουαρέγκ, συμπλέει ιδανικά με τους δυτικούς ήχους, υπενθυμίζοντας ότι όλοι είμαστε ξεχωριστοί και συνάμα ίδιοι.
Ο Mdou Moctar επιστρέφει με τον πιο πολιτικό δίσκο της έως τώρα του πορείας. Αφυπνίζει και εγείρει συνειδήσεις. Η μουσική όμως είναι απλά το μέσο. Η πράξη εναπόκειται σε μας. Μόνο η εγρήγορση και η δράση μας, μπορεί να βάλει τέλος στα κοράκια με τα αιματοβαμμένα νύχια που σπέρνουν την καταστροφή και αποτυπώνονται χαρακτηριστικά στο εξώφυλλο. Τέτοιες φωνές σπανίζουν στις μέρες μας, τέτοιες είναι οι φωνές όμως που έχουμε ανάγκη. Κι αυτό είναι που κάνει το “Funeral for Justice”, ένα σπουδαίο album των καιρών μας.
Είδος: Blues Rock – World music
Δισκογραφική: Matador Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 3 Μαΐου 2024
