Υπάρχουν κάποιοι μουσικοί που θαρρείς πως έχουν γεννηθεί με κάποιο μαγικό χάρισμα και στον τρόπο που συνθέτουν τη μουσική τους αντικατροπτίζεται πραγματικά ολόκληρος ο ψυχισμό τους αλλά και η πολύπλευρη προσωπικότητά τους. Από αυτή την πρόταση δε θα μπορούσε φυσικά να μείνει εκτός ο πολυοργανίστας Ihsahn.
Ο Νορβηγός που έχει συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με τους πρωτοπόρους Emperor, μετά από 4 album “κοσμήματα”, συνεχίζει εδώ και 20 χρόνια σόλο καριέρα με αντίστοιχη επιτυχία αλλά και με την ίδια ή και περισσότερη έμπνευση. Φτάνοντας αισίως στο 8ο album του, τι ακόμη μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν τον ταλαντούχο μουσικό; Απ’ ότι φάνηκε κι από τα πρώτα δείγματα του δίσκου, ο Ihsahn εξακολουθεί να αδιαφορεί για τα μουσικά σύνορα, τις συνθετικές νόρμες και την ακολουθία της πεπατημένης. Η δημιουργικότητά του είναι τέτοια, που αυτή τη φορά κυκλοφορεί το ίδιο album σε 2 εκδόσεις, την κανονική και μία με τα ορχηστρικά μέρη μόνο.
Αυτό αποδεικνύει, εκτός από το “βάθος” που κρύβεται στη μουσική του, το πόσο ψηλά θέτει τον πήχη ο Νορβηγός με κάθε του κυκλοφορία. Στο ομώνυμο αυτό album, ο Ihsahn, δεν εκτρέπεται από την πορεία που μας έχει συνηθίσει. Τραγούδια με σαφείς metal καταβολές, συνθέσεις οι οποίες “ξετυλίγονται” προοδευτικά, εξαιρετικά συμφωνικά μέρη και soundtrack αισθητική που σε μεταφέρουν σε κάποιον άλλο χωροχρόνο.
Πώς να μην ταξιδέψεις πάνω από τη Νορβηγική ύπαιθρο όταν ακούγονται οι πρώτες νότες της συμφωνικής εισαγωγής του “Cervus Venator”; Πώς να μην κάνεις συνειρμούς, έστω κι αν δεν ισχύουν, με το τελευταίο album των Emperor όταν σε παίρνει “αγκαζέ” ο σχεδόν “παιχνιδιάρικος” ρυθμός του “The Promethean Spark”; Ο χαρισματικός μουσικός γνωρίζει πότε θα κινηθεί σε πιο prog μονοπάτια και πότε θα σε πετάξει από την κορυφή του Trolltunga, όπως γίνεται με τον καταιγιστικό ύμνο “Pilgrimage To Oblivion”. Το συναίσθημα φτάνει και περισσεύει στο “A Taste Of The Ambrosia” παρ’ όλο που η χαρακτηριστική τραχιά φωνή του Ihsahn “σκίζεται” ανάμεσα στις μελωδίες.
Το ιντερλούδιο “Anima Extraneae” νομίζει κανείς πως συντέθηκε για κάποια αισθηματική ταινία με λυπηρό τέλος, για να ακολουθήσει η progressive προσέγγιση με το “Blood Trails to Love”, και να καταλάβουν όλοι πόσο έχει επηρεάσει, ακόμη και τον Ihsahn, η αμφίδρομη σχέση με μια μπάντα σαν τους Leprous. Η συνθετική “μπαταρία” του Νορβηγού φαντάζει ανεξάντλητη. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός πως κομμάτια σαν τα “Hubris and Blue Devils” και “At the Heart Of All Things Broken” στέκονται επάξια δίπλα σε τραγούδια “σταθμούς” της δισκογραφίας του. Ειδικά το τελευταίο με την υποδειγματική του ανάπτυξη, αποτελεί πια προσωπική αδυναμία κι ένα από τα highlights του δίσκου.
Ένα ακόμη θετικό στοιχείο του album είναι η διάρκεια των τραγουδιών η οποία είναι τέτοια που δεν κουράζει. Εξαιρώντας τα δύο προαναφερθέντα που κυμαίνονται γύρω στα 8 λεπτά (τα οποία περνάνε νεράκι), όλα τα υπόλοιπα είναι ακριβώς όσο χρειάζεται, χωρίς φλυαρίες και περιττά σημεία. Ο Ihsahn καταφέρνει για ακόμη μία φορά να εντυπωσιάσει με μια κυκλοφορία του επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά πως είναι ένας από τους πλέον χαρισματικούς μουσικούς της γενιάς του.
Αλήθεια, πόσες φορές έχεις πραγματικά την ευκαιρία να περιηγηθείς ελεύθερα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του μυαλού μιας μουσικής ιδιοφυίας; Ο Νορβηγός, με το νέο του έργο, σου προσφέρει απλόχερα αυτή τη δυνατότητα. Μη διανοηθείς να αρνηθείς την πρόσκληση. Ακούς με κλειστά μάτια και με το χέρι στην καρδιά.
Είδος: Experimental / Extreme progressive metal
Δισκογραφική: Candlelight Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 16 Φεβρουαρίου 2024
