ZEAL & ARDOR: Νέο visualiser για το “Hide in Shade”

NEWS

Οι Zeal & Ardor δεν είναι απλώς ένα συγκρότημα. είναι μια ζωντανή οντότητα που αναπνέει. Όπως κάθε άλλο ον με αισθήματα, καταναλώνει, εξελίσσεται και μεταμορφώνεται από τη μια εποχή στην άλλη. Έχει ακονίσει τα νύχια του, έχει επιμηκύνει τα δόντια του και έχει χαλυβδώσει τα νεύρα του με τα χρόνια, και γίνεται όλο και πιο αναμφισβήτητο και απρόβλεπτο στη διαδικασία.

Το συγκρότημα θα κυκλοφορήσει το τέταρτο άλμπουμ του, το “Greif” που έχει ήδη δημιουργήσει, στις 23 Αυγούστου.

Με τις πολυεπίπεδες φωνητικές του αρμονίες, τα παλαμάκια, το μεταλλικό βρυχηθμό και τη καθολική φωτιά στην κοιλιά του, το “Hide in Shade” αντιπροσωπεύει όλα όσα αγαπούν οι φίλοι στο συγκρότημα.

“Θα ήμασταν αδιάφοροι αν δεν μοιραζόμασταν κάτι πιο κοντά σε αυτό για το οποίο είμαστε γνωστοί”, δηλώνει το συγκρότημα. “Αυτό είναι. Εκεί που ο ήλιος τα φανερώνει όλα, κρυβόμαστε στη σκιά. Μείνετε παράξενοι.”

Greif track listing:

the Bird, the Lion, and the Wildkin

Fend You Off

Kilonova

are you the only one now?

Go home my friend

Clawing out

Disease

369

Thrill

une ville vide

Sugarcoat

Solace

Hide in Shade

to my ilk

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1169 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.