USHALA

INTERVIEW

Η Ήπειρος πάντα ασκούσε πάνω μου μια ιδιαίτερη επιρροή. Από μικρό παιδί όταν την οργώναμε με το Corolla των γονιών μου στις εκδρομικές μας εξορμήσεις. Οι βλοσυρές κορυφογραμμές, τα γεφύρια με τη δαμασμένη πέτρα, τα ορμητικά ποτάμια και οι απότομες χαράδρες πάντα με γοήτευαν. Θέλεις η ιστορία του τόπου, η μελαγχολική ατμόσφαιρα, η φιλοτιμία των ντόπιων…Τα τελευταία χρόνια προστέθηκε ένας ακόμα σημαντικός λόγος, καθώς από την περιοχή ξεπηδάνε συνεχώς μπαντάρες. Πρόσφατο και τρανό παράδειγμα οι Ushala, που με το ομώνυμο album τους ήρθαν να μας ταρακουνήσουν για τα καλά. Ο Γιώργος Παπαθανασίου (μπάσο, φωνητικά) έρχεται στην παρέα μας για να μιλήσουμε για το συγκρότημα, το ‘Ushala’, αλλά και όσα συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά.

Γεια σου Γιώργο! Από την ομάδα του Soundcheck στέλνουμε τους αγωνιστικούς μας χαιρετισμούς στα Ιωάννινα! Ας πάμε όμως στο προκείμενο… Εξαιρετικός ο ομώνυμος δίσκος σας! Από την πρώτη στιγμή που τον άκουσα ‘εγκαταστάθηκε’ στο ηχοσύστημα μου…
Χαίρετε και από εμάς! Ο αγώνας συνεχίζεται….! Πολύ χαιρόμαστε που σου άρεσε Γιώργο! Ειλικρινά ευχαριστούμε για τη στήριξη και το vibe που μας δίνετε.

Θα ήθελα όμως τώρα να ξετυλίξουμε το κουβάρι…Ποιο ήταν το σπίρτο που άναψε το φιτίλι για να σχηματιστεί το συγκρότημα και να ηχογραφήσετε στη συνέχεια αυτό το album;
Υπάρχουμε σαν φίλοι αλλά και συνοδοιπόροι στη μουσική εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια…! Αν και έχουμε κατά καιρούς συμμετάσχει σε αρκετά projects, είναι η πρώτη φορά σε κάτι τόσο δικό μας…Οι Ushala με τα πολλά, αν και υπάρχουμε σαν ιδέα από το 2010 αρχίσαμε να δραστηριοποιούμαστε κάπου στο 2017 και με τη σημερινή μορφή πια από το 2019 και ύστερα όπου το 2020 κυκλοφορήσαμε και το ep “εν αρχή είν το χάος”.

Ποια ήταν η συνθετική διαδικασία που ακολουθήσατε; Οι συνθέσεις ξεπήδησαν από τζαμαρίσματα στο studio ή προϋπήρχαν ως ιδέες που σταδιακά πήραν ‘σάρκα και οστά’;
Ιδέες υπήρχαν και υπάρχουν πολλές. Άλλες ολοκληρωμένες, άλλες διάσπαρτες, κάποιες άλλωστε παίζονταν ήδη με διαφορετική μορφή όπως το ‘Mute swan’… Ο Κώστας, ο κιθαρίστας μας, που είναι και ο βασικός συνθέτης φέρνει συνήθως το βασικό κορμό των κομματιών και τον περνάμε από το φίλτρο της μπάντας…

Πρωτότυπο και ξεχωριστό τόσο όνομα της μπάντας, όσο και το εξώφυλλο του δίσκου. Μπορείτε να μας διαφωτίσετε λίγο περισσότερο;
Το Ushala είναι βλάχικη λέξη και σημαίνει το Χάος, η μεγάλη καταστροφή… Ιδέα του Κώστα αυτή λόγω καταγωγής…Επίσης το ‘Ushala’ το χρησιμοποιούν και στις κηδείες σαν τον μεγάλο πόνο που προκάλεσε ο θάνατος κάποιου αγαπημένου προσώπου. ”Ushala harlu”, η καταστροφή του Xάρου.

Η χρήση του ελληνικού στίχου μου μοιάζει απόλυτα ταιριαστή στην περίπτωση σας, ενώ κατά τη γνώμη μου γκρεμίζει στερεότυπα. Πως πήρατε αυτή την απόφαση;
Εγώ γράφω τους στίχους και η αλήθεια είναι ότι αν δεν το έκανα με αυτόν τον τρόπο δεν θα ένιωθα αληθινός… Χωρίς να υποτιμώ τον αγγλικό στίχο φυσικά. Το αν σπάμε στερεότυπα δεν είμαι και τόσο σίγουρος γιατί η μουσική, η ποίηση και οι τέχνες γενικά δεν έχουν γλώσσα ή πατρίδα…Είναι η αλήθεια και η ψυχή που καταθέτεις…

Αν και δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα οι ταμπέλες, θα περιέγραφα τη μουσική σας ως progressive heavy rock. Με την υποσημείωση ότι το όρος progressive δεν ανάγεται σε αυστηρά αρτηριοσκληρωτικά μουσικά μοτίβο, αλλά με την κυριολεξία της φράσης ‘προοδευτική μουσική’. Συμφωνείτε με αυτή την προσέγγιση;
Νομίζω ο τίτλος είναι από τους πλέον ταιριαστούς. Νιώθουμε και heavy και progressive με την ευρύτερη έννοια του προοδευτικού που αναφέρεις… Οι επιρροές μας άλλωστε είναι πολλές και διαφορετικές και ξεκινούν από το Μetal και το Hard rock μέχρι τη fusion και από πιο ambient μουσικές μέχρι τα παραδοσιακά και τα ρεμπέτικα…

Καλοδεχούμενα και τα στοιχεία της παραδοσιακής μουσικής που συναντάμε στο ‘Ushala’. Μάλιστα πολλές νέες μπάντες από διαφορετικά μουσικά είδη έχουν ακολουθήσει αυτή την προσέγγιση. Μήπως τελικά η νέα γενιά παίρνει την εκδίκηση της παράδοσης, από τους ‘γύψινους σωτήρες’ οι οποίοι την είχαν κακοποιήσει βάναυσα παλιότερα;
Ισχύει και αυτό! Εκδίκηση ίσως δεν παίρνει αλλά η κάθε γενιά καταθέτει τα βιώματά της και φιλτράρει τις μουσικές επιρροές της με διαφορετικό κάθε φορά τρόπο…Εντάξει παίζουν πολλά ρόλο σε αυτά… Ο κόσμος είναι πιο ανοιχτόμυαλος σίγουρα αλλά από την άλλη έχουν παιχτεί τόσα πολλά… Χρειάζεται να ψάξεις τα μέσα σου συναισθητά, να βρεις τη δικιά σου γλώσσα… Άλλες φορές το καταφέρνεις, άλλες όχι… Το θέμα είναι να βγαίνει κατευθείαν από την ψυχή σου και να μην το κάνεις επιτηδευμένα.

Στο ‘African Maze’, ο στίχος ‘I can’t breath’ παραπέμπει στη δολοφονία του George Floyd Jr, από αστυνομικό στις Η.Π.Α. Στη χώρα μας επίσης βλέπουμε αντίστοιχες δολοφονίες Ελλήνων πολιτών. Πάραυτα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης μοιάζει υπνωτισμένο . Σημάδι απογοήτευσης και παραίτησης;
Η δολοφονία του George Floyd Jr αλλά και οι διαδηλώσεις που ακολούθησαν ήταν κάτι που με ταρακούνησε βαθύτατα. Δεν έχει πλάκα πια…Κάθε τόσο βγαίνουν ιστορίες απρόκλητης αστυνομικής βίας η οποία λειτουργεί βέβαια με εντολές άνωθεν… Έχουμε και εδώ στην Ελλάδα πολλά, δυστυχώς, παραδείγματα που τις περισσότερες φορές συγκαλύπτονται από τα τα ΜΜΕ. Έτσι αυτό το ‘I Can’t Breath’ Θα μπορούσε κάλλιστα να το είχε πει και ο Βασίλης Μάγγος ή ο Ρομά που δολοφονήθηκε με βροχή σφαιρών… Ο κόσμος έχει πάψει να αντιδρά γιατί ζούμε σε μια κοινωνία υπερκατανάλωσης. Έτσι τα πάντα τα ζούμε σε fast forward χωρίς να μας αγγίζουν ιδιαίτερα τα γεγονότα γύρω μας… Υπνωτισμός, απάθεια ,καπιταλισμός… Όπως και να το πεις μέσα είσαι.

Τα σύννεφα ολοένα ‘μαυρίζουν’ και οι κοινωνίες μοιάζουν με ‘τέλειες’ δυστοπίες. Υπάρχει ακόμα χαραμάδα φωτός και ελπίδας;
Ελπίδα πάντα υπάρχει! Αυτό μας έλειπε… Το θέμα είναι να μην ψάχνουμε να τη βρούμε σε υλικά αγαθά και εφήμερες προσδοκίες… Ο κόσμος απογοητεύεται και λογικό είναι όταν δεν μπορείς να ανταποκριθείς σε βασικές ανάγκες…Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της ανάγκης και να βρούμε λύσεις μέσα μας. Θέλει κοινωνική οργάνωση και αγώνα το πράγμα…Τίποτα δεν θα σου χαριστεί εύκολα, πόσο μάλλον με τις απολυταρχικές κυβερνήσεις που εδώ και χρόνια υπομένουμε.

Το νερό της Παμβώτιδας πρέπει να έχει εξαιρετικές ιδιότητες. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι από τα Γιάννενα και τη γύρω περιοχή έλκουν την καταγωγή τους σπουδαίοι καλλιτέχνες, με τρανό πρόσφατο παράδειγμα τους συντοπίτες σας Villagers Of Ioannina City. Που οφείλεται αυτό κατά την άποψη σας; Μπορείτε να μας πείτε μερικά πράγματα για την τοπική σκηνή;
Χαίρομαι αλήθεια που βλέπεις ότι υπάρχει κάτι που βράζει στα νερά της Παμβώτιδας! Οι VIC είναι μια μπάντα που είχε στόχο και πείσμα στο να κάνει αυτό που έκανε… Και αυτό είναι κάτι που έχει ενθαρρύνει πολλά παιδιά να πιστέψουν στο όνειρό τους….Θέλει θυσίες η μουσική και χωρίς να σου εγγυάται κανείς κάποιο αποτέλεσμα…Υπάρχουν πολλές μπάντες στα Γιάννενα αν και δεν θα έλεγα ότι υπάρχει σκηνή με την έννοια της ομοιογένειας… Παρ’ολα αυτά υπάρχουν σπουδαίοι μουσικοί αλλά και καλλιτέχνες γενικά στα Γιάννενα αυτή τη στιγμή, αλλά δυστυχώς όμως πάσχουμε από συναυλιακούς χώρους…

Ποια συγκροτήματα ή καλλιτέχνες σας ώθησαν να πιάσετε μουσικά όργανα στα χέρια σας, αλλά και σας εμπνέουν ακόμα μέχρι σήμερα;
Εντάξει metal ακούγαμε από πιτσιρίκια! Μπάντες όπως οι Sabbath, οι Maiden και οι Metallica ήταν οι πρώτες επιρροές…Φυσικά ο καθένας μας από τα βιώματά του και τις μουσικές που άκουγε ο πατέρας, ο θείος ή ο ξάδερφος του δημιούργησε τον μέσα του κόσμο και βρήκε τις προσωπικές του επιρροές που πολλές φορές ήταν αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους. Μετά ήρθαν τα ωδεία, τα Πανεπιστήμια οι ατελείωτες συζητήσεις και τα ποτά… χαχαχα. Σαν επιρροές των Ushala μπορούμε να αναφέρουμε ενδεικτικά τους Russian Circles, τους Οpeth, τους Pain Of Salvation και τους Nevermore και πολλές άλλες βέβαια… Αλλά και το Hard rock στο σύνολό του, μπολιασμένα πάντα με την ποίηση και την κοινωνική ματιά.

Το δίσκο σας προς το παρόν τον βρίσκουμε διαθέσιμο μόνο σε ψηφιακή μορφή στη σελίδα σας στο bandcamp, καθώς και σε άλλες διαδικτυακές πλατφόρμες. Υπάρχει προοπτική να κυκλοφορήσει και σε φυσική μορφή;
Αυτή τη στιγμή υπάρχει σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες και αναμένουμε τα βινύλια μέσα στο επόμενο δίμηνο… Όταν όλα περνάνε από το χέρι σου, μιας και το έχουμε κάνει αυτοέκδοση, είναι δύσκολο και από οικονομικής άποψης να είσαι on time με όλα τα formats… Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος που μας στηρίζει νομίζω θα ανταμειφθεί με τα βινύλια…

Υπάρχουν πλάνα για ζωντανές εμφανίσεις; Να σας περιμένουμε σύντομα προς Αθήνα μεριά;
Η αλήθεια είναι ότι θέλουμε να παίξουμε παντού! Αν και περιορισμένος ο χρόνος μας λόγω υποχρεώσεων… Μετά την πολύ όμορφη παρουσίαση που κάναμε στα Γιάννενα προς το παρόν το μόνο σίγουρο live είναι τέλος Γενάρη στην Αθήνα….Οπότε θα χαρούμε να σας δούμε και από κοντά!

Θα είμαστε εκεί! Ευχαριστώ πολύ για αυτή τη συνέντευξη και εύχομαι κάθε επιτυχία στο μουσικό σας ταξίδι! Ο τελευταίος λόγος σου ανήκει.
Εμείς ευχαριστούμε για τη στήριξή σας! Είναι πολύ σημαντικό για τις μπάντες να υπάρχουν άνθρωποι που θα τους στηρίξουν στα πρώτα τους βήματα για να ακουστεί η δουλειά τους όσο το δυνατόν από περισσότερο κόσμο…. Τα υπόλοιπα στα live που έρχονται!


FACEBOOK
BANDCAMP

Avatar photo
About Γιώργος Μπατσαούρας 235 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιερή Πόλη Μεσολογγίου, ενώ τα προεφηβικά του χρόνια τα πέρασε αντιγράφοντας ραδιοφωνικές εκπομπές και μουσικά albums σε ενενηντάρες TDK κασέτες. Ο ουρανός έπεσε στο κεφάλι του όταν πρωτοάκουσε το Use Your Illusion II των Guns N’ Roses και είδε το video της live εκδοχής του Child in time στο κρατικό κανάλι. Τα πρώτα του χαρτζιλίκια τα επένδυσε στα τοπικά δισκοπωλεία αγοράζοντας δίσκους (και από το εξώφυλλο μόνο…), ενώ με το πέρασμα του χρόνου τα μουσικά του ακούσματα επεκτάθηκαν over the rainbow σε περισσότερα hard rock, metal και desert μονοπάτια. Με τα ηχεία στα αυτιά και το κάθε είδος rock μουσικής στο κεφάλι αντιμετώπισε τις πραγματικές θαλασσοταραχές, αλλά και αυτές της ζωής. Τα hobbies του πέρα από το αδυσώπητο κυνήγι συναυλιών, αποτελούν τα ταξίδια μέσα από τις σελίδες του Ανυπότακτου Γαλάτη, του θαυμαστού κόσμου του Τόλκιν και των βιβλίων ιστορίας καθώς και η χωρίς ντροπή κατανάλωση b-movies με νεκροζώντανους. Στο τέλος της ημέρας επαναλαμβάνει σαν προσευχή τα λόγια του θείου Lemmy ‘’The Chase Is Better Than the Catch’’ και προσπαθεί την επόμενη να τα κάνει πράξη...