Το κλασικό ετήσιο ραντεβού με το Up The Hammers, μας επεφύλαξε μια επιστροφή στις ρίζες του καθώς το φετινό Warm-Up έλαβε χώρα στο μέρος που γεννήθηκε και έκανε τα πρώτα του βήματα, το ιστορικό An Club. Με χαρά λοιπόν κατευθύνθηκα από νωρίς στο αγαπημένο υπόγειο στη Σολωμού για να παρακολουθήσω όλα τα συγκροτήματα της ημέρας.
Πρώτοι στη σειρά οι νεοεμφανιζόμενοι Receiver από το νησί της Αφροδίτης, την αγαπημένη Κύπρο, και μην έχοντας επαφή με τη μουσική τους, περίμενα να δω πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Κοντολογίς, ο σάκος τους ξεχείλισε καθώς εδώ μιλάμε για μια μπάντα απαρτιζόμενη από νέα παιδιά με τσαγανό, αγάπη για τη μουσική και το κυριότερο…Όμορφα τραγούδια! Το παραδοσιακό metal τους, με ολίγο από Maiden επιρροή και επικό πρόσημο χάρισε χαμόγελα στο κοινό που είχε μαζευτεί από νωρίς στο club.
Φωνάρα η Νικολέτα (κάποιο μαντζούνι κυκλοφορεί στο Νησί, δεν εξηγείται αλλιώς…) η οποία με τη δυναμική της σκηνική παρουσία και άξιους συμπαραστάτες τα παιδιά σε κιθάρες και rhythm section, κέρδισαν δικαίως το θερμό χειροκρότημα. Ξεχώρισα τα ‘Arrow’ και ‘Unite’, ενώ με τη διασκευή τους στο ‘The Golden Bell’ των Legend έδειξαν ότι έχουν και στέρεες μουσικές βάσεις. Ευχάριστη έκπληξη λοιπόν και με το καλό να τους ξαναδούμε σύντομα στα μέρη μας.
Receiver setlist:
Golden Axe Theme
Starchaser
Raiders of the Night
Falling to Dust
Whispers of Lore
Prowess and Decay
Arrow
The Golden Bell (Legend Cover)
Unite
Ακολούθησαν οι Claymorean με δεκαετή ενεργή συμμετοχή και συνεπή δισκογραφική παρουσία. Για να είμαι ειλικρινής το τελευταίο τους studio album ‘Eulogy for the Gods’ και εν γένει το heavy / power metal που παίζουν δεν με είχε ενθουσιάσει. Οι Σέρβοι όμως ανέβηκαν στη σκηνή με αέρα νικητή και σίγουροι για τις δυνατότητες τους. Πολλαπλασιαστής ισχύος η τραγουδίστρια τους Dejana Garčević με την πολύ καλή φωνή και τις ψυχωμένες της ερμηνείες. Τα χρόνια και τα μίλια που έχουν γράψει φάνηκαν στην απόδοσή τους καθώς απέδωσαν αψεγάδιαστα το υλικό τους. Με πήρε μαζί του το ‘Blood of the Dragon’, ενώ αφιέρωσαν το ‘Arioch, Knight of the Swords’ στον Michael Moorcock και στους αναγνώστες του ανά τον κόσμο, φανερώνοντας της αγάπη τους για τη λογοτεχνία του φανταστικού.
Η διασκευή του ‘Flaming Metal Systems’ των Manilla Road και η αφιέρωση του στον underground ήρωα Mark ‘The Shark’ Shelton συγκίνησε και πόρωσε. Ακούγοντας συνολικά το έργο τους, εξακολουθεί να υφίσταται η αδυναμία απόλυτης ταύτισης μου με τη μουσική τους, από την άλλη μεριά όμως υπήρξε πολύς κόσμος δίπλα μου που τους γούσταρε και αυτό είναι στην τελική το μόνο που μετράει.
Claymorean setlist:
Hymn of Vengeance
Ironhide
Cimmeria
The Triumph
Blood of the Dragon
Arioch, Knight of the Swords
Battle in the Sky
Blood-Red Shield
Hunter of the Damned
Spirit of Merciless Time
Old Mountain
We Fight Like Lions
Flaming Metal Systems (Manilla Road cover)
Έφτασε και η ώρα των Wotan. Τους Ιταλούς epic metallers, η αλήθεια είναι ότι τους περίμενα με ανυπομονησία. Τα δύο πρώτα album τους ‘Carmina Barbarica’ και ‘Epos’ τα θεωρώ εξαιρετικά δείγματα καλοπαιγμένου επικού metal. Η αγάπη των Wotan για τους Manowar δεδομένη, αλλά στην περίπτωσή τους λειτουργεί σαν τα Spaghetti Western. Σαφώς επηρεασμένα από τις αντίστοιχες ταινίες του Hollywood, αλλά με δικό τους χαρακτήρα που λειτουργούν ως μια απενοχοποιήμενη απόλαυση. Η μουσική από τον ‘Conan’ ως μουσικό χαλί για την είσοδο της μπάντας, προετοίμασε κατάλληλα το έδαφος. Εφόρμηση με το ‘Hussard de la Mort’, ενώ με το ‘Spartacus’ που ακολούθησε συσπείρωσαν τους φανατικούς οπαδούς τους μπροστά στη σκηνή.
Παθιασμένες ερμηνείες από τον τραγουδιστή τους Vanni Ceni δίνοντας ρέστα στο ‘Under the Sign of Odin’s Raven’ και ‘Thermopiles’, ενώ φορώντας το χαρακτηριστικό φτερωτό κράνος και κραδαίνοντας το ξίφος του στο ‘Lord of the Wind’ προσκάλεσε το κοινό στη μουσική τους μάχη. Το μελανό σημείο της όλης εμφάνισης, ο κιθαρίστας τους Mario Degiovanni, ο οποίος για να το πω ευγενικά δεν βρέθηκε στην καλύτερή του μέρα και δεν συναντήθηκε ουδέποτε με τα solos που ο ίδιος έχει συνθέσει. Και στη δική τους περίπτωση, σημαντική μερίδα του κόσμου τραγούδησε κάθε στίχο, χτυπήθηκε αλύπητα και ευχαριστήθηκε την εμφάνισή τους, οπότε τα πολλά λόγια περισσεύουν.
Wotan setlist:
Hussard de la Mort
Spartacus
Vae Victis
Murder
In the Land of the Nibelungs
Under the Sign of Odin’s Raven
Deadly Challenge
Thermopiles
Ithaca
Lord of the Wind
Iron Shadows
Innoxia (Vercingetorix)
Όλα ωραία, όλα καλά αλλά έφτασε η ώρα για τον πραγματικό λόγο που ανηφόρισα στο An Club. Και αυτός δεν ήταν άλλος από τους Sonja, οι οποίοι με το περσινό τους ντεμπούτο ‘Loud Arriver’ με είχαν συνεπάρει και μετατρέψει αυτομάτως σε οπαδό-ιεροκήρυκα της μουσικής τους. Ένα εξαίσιο μείγμα παραδοσιακού metal, με goth στοιχεία, punk αισθητική και κοφτερό στίχο που προκάλεσε αίσθηση.
Το μικρό διάλλειμα για τις τελικές ρυθμίσεις στα drums του Grzesiek Czapla, απλά αύξησε την αναμονή και εντροπία. Ξεκίνημα με το ‘When the Candle Burns Low…’ και από εκεί και μετά δεν υπήρξε επιστροφή! H Melissa Moore αγέρωχη και στιβαρή σε φωνή και κιθάρα έδινε τον τόνο της σαρωτικής αυτής εμφάνισης και το λυσσασμένο rhythm section των Grzesiek Czapla και Ben Brand παρέδωσε μαθήματα αληθινού rock n’ roll performance! Χαμός στο ‘Nylon Nights’, το super hit της μπάντας και ένα από τα καλύτερα τραγούδια των καιρών μας. ‘Pink Fog’ και τα μυαλά στα κάγκελα, ενώ στιγμές παραφροσύνης και ανελέητου headbanging στην πρώτη διασκευή της βραδιάς, το ‘Devil’s Plaything’ των Danzig. Απολαυστικό το ‘Loud Arriver’ που θα έκλεινε κανονικά το set τους.
Οι φήμες για μια ξεχωριστή διασκευή πήραν σάρκα και οστά στις πρώτες νότες του ‘Bridge Of Death’… Σοκ ανεπανάληπτο σε μια φορτισμένη στιγμή με τρουμεταλάδες και γκοθάδες αγκαλιά να τραγουδάνε στο maximum τους στίχους, κάνοντας και τους τοίχους του An να δακρύσουν από την πόρωση και τη συγκίνηση. Το μήνυμα αυτής της διασκευής διαυγέστατο…Μια δυνατή κλωτσιά στα στερεότυπα, η μουσική ενώνει! Δυσκολεύομαι να εντοπίσω στο συναυλιακό μου ιστορικό, τη ζωντανή εμφάνιση μιας μπάντας που σε σκάρτο μιας ώρας με συνεπήρε στο μέγιστο βαθμό. Στα δικά μου μάτια οι Sonja αντιπροσωπεύουν το πραγματικό νόημα του Heavy Metal! Επαναστατικό, γεμάτο ένταση και νόημα, μου υπενθύμισαν ξανά γιατί αγαπάω αυτή τη μουσική και τρέχω σ’ αυτές τις συναυλίες.
Ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές που τόλμησαν, πήγαν κόντρα σε στεγανές αντιλήψεις ορίζοντας ως headliners τους Αμερικανούς και στο τέλος δικαιώθηκαν! Μια ιστορική συναυλία σε ένα ιστορικό festival που χαράχτηκε βαθιά στις καρδιές των παρευρισκόμενων.
Sonja setlist:
When the Candle Burns Low…
Moans from the Chapel
Nylon Nights
Pink Fog
Wanting Me Dead
Daughter of the Morning Star
Fuck, Then Die
Devil’s Plaything (Danzig cover)
Loud Arriver
Bridge Of Death (Manowar cover)
Φωτογραφίες/videos: Ιωάννης Φράγκος
