Το “Boy” είναι το ντεμπούτο στούντιο άλμπουμ του διάσημου ιρλανδικού rock συγκροτήματος U2. Κυκλοφόρησε στις 20 Οκτωβρίου 1980 από την Island Records με παραγωγό τον Steve Lillywhite. Το “Boy” περιέχει τραγούδια από το ρεπερτόριο των 40 τραγουδιών του συγκροτήματος εκείνη την εποχή, συμπεριλαμβανομένων δύο κομματιών που ηχογραφήθηκαν ξανά από τις αρχικές τους εκδοχές στην πρώτη κυκλοφορία του EP του γκρουπ, “ Three”.
Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο του 1980 στα Windmill Lane Studios του Δουβλίνου, το οποίο έγινε η επιλεγμένη τοποθεσία ηχογράφησης των U2 κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980. Ήταν η πρώτη φορά που δούλευαν με τον Lillywhite, ο οποίος πρότεινε να ηχογραφήσουν τον ντράμερ Larry Mullen Jr. παίζοντας σε ένα κλιμακοστάσιο και να ηχογραφήσουν σπασμένα μπουκάλια και πιρούνια που έπαιζαν ενάντια σε έναν περιστρεφόμενο τροχό ποδηλάτου. Το συγκρότημα βρήκε τον Lillywhite πολύ τολμηρό και δημιουργικό, και στη συνέχεια έγινε μόνιμος παραγωγός στις δουλειές τους. Θεματικά, οι στίχοι του άλμπουμ αντανακλούν την εφηβεία, την αθωότητα και το πέρασμα στην ενηλικίωση, θέματα που υποδηλώνονται στο εξώφυλλό του μέσω της φωτογραφίας του προσώπου ενός νεαρού αγοριού.
Μερικά από τα τραγούδια, συμπεριλαμβανομένων των “An Cat Dubh” και “The Ocean”, γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν στο στούντιο. Πολλά από τα τραγούδια επιλέχτηκαν από το ήδη υπάρχον ρεπερτόριο των 40 τραγουδιών του συγκροτήματος, όπως τα “Stories for Boys”, “Out of Control” και “Twilight”. Χωρίς πολύ χρόνο στο στούντιο, το συγκρότημα ηχογράφησε γρήγορα κάθε τραγούδι, προτού αφιερώσει μερικές ώρες σε overdubs και προχωρήσει στο επόμενο τραγούδι. Ο Bono δεν είχε οριστικοποιήσει τους στίχους του πριν από τις ηχογραφήσεις. κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ζωντανών εμφανίσεων του γκρουπ, άλλαζε συχνά στίχους από συναυλία σε συναυλία, λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος για τη συγγραφή στίχων. Η αναβλητικότητα τον ανάγκασε να τελειώσει τα δίστιχα που έλειπαν στο στούντιο ενώ οι υπόλοιποι ήταν απασχολημένοι με την ηχογράφηση κιθάρων και κρουστών. Ο Bono ήταν δυσαρεστημένος με τις φωνητικές ερμηνείες που έδωσε στο στούντιο όταν φορούσε ακουστικά, και ως αποτέλεσμα, άλλαξε την προσέγγισή του για να τραγουδήσει σε ένα μικρόφωνο χειρός στο δωμάτιο ελέγχου ενώ άκουγε την ήδη ηχογραφημένη μουσική μεγάλη ένταση. Μετά από περίπου έξι απόπειρες σε κάθε τραγούδι, ο Lillywhite επεξεργαζόταν μαζί ένα σύνθετο φωνητικό κομμάτι των καλύτερων μερών, και μετά ο Bono θα άκουγε το αποτέλεσμα και θα το επαναλάμβανε τραγουδώντας άλλες έξι φορές.
1977– Μετά από μια παράσταση στο Greenville Memorial Auditorium στο Greenville της Νότιας Καρολίνας, στις 20 Οκτωβρίου 1977, το συγκρότημα των southern rockers Lynyrd Skynyrd, επιβιβάστηκε σε ένα ναυλωμένο Convair CV-240 με προορισμό το Baton Rouge της Λουιζιάνα, όπου ήταν προγραμματισμένο να εμφανιστούν στο LSU το επόμενο βράδυ. Πριν από την πτήση, κάποια από τα μέλη του συγκροτήματος ήταν διστακτικά να ανεβούν στο αεροπλάνο με βάση μια μικρή ανάφλεξη που είχαν δει σε μια από τις δυο μηχανές στην προηγούμενη πτήση. Ωστόσο, ο Ronnie Van Zant τους παρότρυνε να επιβιβαστούν με τα τελευταία του λόγια: “αν είναι η ώρα να φύγεις, ήρθε η ώρα να φύγεις”.
Αφού τελείωσαν τα καύσιμα, οι πιλότοι επιχείρησαν αναγκαστική προσγείωση και τελικά το αεροσκάφος συνετρίβη σε μια πυκνά δασωμένη περιοχή πέντε μίλια βορειοανατολικά του Gillsburg του Μισισιπή. Ο Ronnie Van Zant και ο Steve Gaines, μαζί με την δεύτερη τραγουδίστρια Cassie Gaines (τη μεγαλύτερη αδερφή του Steve), τον βοηθό διευθυντή Dean Kilpatrick, τον πιλότο Walter McCreary και τον συγκυβερνήτη John Gray σκοτώθηκαν κατά την πρόσκρουση. Τα άλλα μέλη του συγκροτήματος, ο διευθυντής περιοδειών Ron Eckerman και αρκετά μέλη του πληρώματος δρόμου υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς.
1986– Το “Liverpool” είναι το δεύτερο και τελευταίο στούντιο άλμπουμ του βρετανικού synth-pop συγκροτήματος Frankie Goes to Hollywood, που κυκλοφόρησε από την ΖΖΤ. Θα ήταν το τελευταίο άλμπουμ του συγκροτήματος με ολοκαίνουργιο υλικό και ο τραγουδιστής Holly Johnson θα άφηνε το συγκρότημα και θα ακολουθούσε μια καταιγίδα αγωγών από το ZTT. Την παραγωγή του άλμπουμ ανέλαβε ο μηχανικός του Trevor Horn, Stephen Lipson, ο οποίος προέτρεψε το συγκρότημα να παίξει τα δικά του όργανα αυτή τη φορά (ο Horn τους είχε αντικαταστήσει σε πολλές από τις εκτελέσεις και τις διασκευές του συγκροτήματος με τους δικούς του session μουσικούς ή τις δικές του εμφανίσεις στο Welcome to the Pleasuredome). Το “Liverpool” διαθέτει πιο βαρύ rock ήχο από τον προκάτοχό του. Οι Frankie Goes to Hollywood δεν κυκλοφόρησαν άλλα στούντιο άλμπουμ μετά από αυτό.
1989– Το “Pretty Hate Machine” είναι το ντεμπούτο στούντιο άλμπουμ του αμερικανικού industrial rock συγκροτήματος Nine Inch Nails, που κυκλοφόρησε από την TVT Records. Την παραγωγή του δίσκου ανέλαβαν ο frontman των NIN Trent Reznor και ο Άγγλος παραγωγός Flood, μεταξύ άλλων συντελεστών.
Το άλμπουμ διαθέτει έναν βαριά synthesizer ηλεκτρονικό ήχο που συνδυάζεται με industrial και rock στοιχεία. Όπως και η μεταγενέστερη δουλειά του συγκροτήματος, οι στίχοι του άλμπουμ περιέχουν θέματα αγωνίας, προδοσίας και έρωτα. Ο δίσκος προωθήθηκε με τα singles “Down in It”, “Head Like a Hole” και “Sin”, καθώς και με την αντίστοιχη περιοδεία. Μια remastered έκδοση κυκλοφόρησε το 2010.
1998– Το “Reunion” είναι ένα live άλμπουμ του αγγλικού heavy metal συγκροτήματος Black Sabbath, που κυκλοφόρησε από την Epic. Όπως υπονοείται από τον τίτλο, το άλμπουμ περιλαμβάνει την επανένωση της αρχικής σύνθεσης των Black Sabbath, του τραγουδιστή Ozzy Osbourne, του κιθαρίστα Tony Iommi, του μπασίστα Geezer Butler και του ντράμερ Bill Ward. Το άλμπουμ αποτελεί την πρώτη νέα κυκλοφορία της αυθεντικής σύνθεσης από το “Never Say Die” του 1978 και την απόλυση του Ozzy Osbourne την επόμενη χρονιά. Οι Black Sabbath κέρδισαν το πρώτο τους βραβείο Grammy το 2000 για τη ζωντανή ηχογράφηση του “Iron Man” από το Reunion.
Μαζί με ζωντανές εκτελέσεις κλασικών τραγουδιών όπως τα “Paranoid”, “N.I.B.”, “Black Sabbath” και “Iron Man”, το διπλό άλμπουμ περιλάμβανε επίσης δύο πρόσφατα ηχογραφημένα στούντιο κομμάτια, τα “Selling My Soul” και “Psycho Man”. Αυτά τα δύο νέα κομμάτια κυκλοφόρησαν επίσης σε CD single στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι μουσικοί κριτικοί σχολίασαν ευνοϊκά την απόφαση του συγκροτήματος να ξαφνιάσει τους οπαδούς του, συμπεριλαμβάνοντας απροσδόκητα τραγούδια που δεν είχαν παιχτεί ζωντανά εδώ και πολλά χρόνια, όπως το “Spiral Architect” και το “Behind the Wall of Sleep”.
