Τον Tom Verlaine των Television αποχαιρέτησε μέσα από ένα συγκινητικό κείμενό της στον New Yorker η Patti Smith, ο οποίος έφυγε σε ηλικία 73 ετών, σχεδόν πριν από δυο εβδομάδες . «Δεν υπήρξε ποτέ άλλος σαν εσένα και δεν θα υπάρξει ποτέ», έγραψε μεταξύ άλλων σε ανάρτησή της στο Instagram. Η ίδια κάπου στα μέσα του ́ 70 ενώ έβγαινε με τον Verlaine, διέδιδε ότι οι Television είναι το αγαπημένο της group, γεγονός που βοήθησε στην υπογραφή συμβολαίου με την προοδευτική Elektra.
Η Smith περιγράφει μεταξύ άλλων να νιώθει «αμέσως συνεπαρμένη» όταν είδε τους Television στη σκηνή του θρυλικού rock club CBGB: «Αυτό που είδαμε εκείνο το βράδυ ήταν γνώριμο, το μέλλον μας, ένα τέλειο πάντρεμα της ποίησης και του rock and roll».
Πράγματι ο Verlaine ξεχώριζε από το σωρό των οργισμένων πάνκιδων, που έπαιρναν μια κιθάρα στα χέρια και «όποιον πάρει ο χάρος». Διαβάζοντας ποιες ήταν οι επιρροές του και οι σπουδές του στην μουσική καταλαβαίνεις ότι οι δίσκοι του, θα ξεπερνούσαν κατά πολύ τον κανόνα των τριών συγχορδιών που παγίωσε το rock ‘n’ roll την δεκαετία του ́50 και το αλήτικο rock ‘n’ roll των Ramones, είκοσι χρόνια αργότερα.
Γεννήθηκε ως Thomas Miller στο Ντένβιλ του Νιου Τζέρσεϊ. Άρχισε να σπουδάζει πιάνο σε νεαρή ηλικία, αλλά μεταπήδησε στο σαξόφωνο, αφού άκουσε έναν δίσκο του Stan Getz. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας του ασχολήθηκε με την κιθάρα, αφού άκουσε το 1966 την επιτυχία των Rolling Stones, “19th Nervous Breakdown”.
Το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο αποτελεί αναφορά στον Γάλλο ποιητή, Paul Verlaine. Κάτι ανάλογο είχε κάνει και ο Dylan λίγα χρόνια νωρίτερα. Με τον Richard Hell (punk ειδωλο της εποχής) δημιούργησαν αρχικά τους Neon Boys και στην συνέχεια τους Television. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ, το Adventure και το προαναφερόμενο αριστούργημα.
Το πρώτο τους λοιπόν album, το θρυλικό σήμερα “Marquee Moon” ηχογραφήθηκε με παραγωγό τον Andy Johns τον Σεπτέμβριο του 1976 και κυκλοφόρησε στις 8 Φεβρουαρίου του 1977. Γνώρισε ευρεία αναγνώριση και χαιρετίστηκε από τους κριτικούς ως μια πρωτότυπη μουσική εξέλιξη στη ροκ μουσική. Η κριτική αναγνώριση βοήθησε το άλμπουμ να πετύχει απροσδόκητη εμπορική επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρά τις χαμηλές πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μεταξύ των πιο αναγνωρισμένων μουσικών κυκλοφοριών στην ιστορία, εμφανίζεται σταθερά σε επιμελημένες λίστες με κορυφαία άλμπουμ, συμπεριλαμβανομένου του περιοδικού Rolling Stone “500 Greatest Albums of All Times” (2003), στο οποίο κατέλαβε την 128η θέση. Χαρακτηρίσθηκε επίσης ένας θεμελιώδης δίσκος εναλλακτικού ροκ, καθώς η καινοτόμα post-punk ενορχήστρωση για το άλμπουμ επηρέασε έντονα τα κινήματα του new wave και του indie rock της δεκαετίας του 1980 και το παίξιμο της ροκ κιθάρας γενικότερα.
OΙ Television διαλύθηκαν τον Ιούλιο του 1978 και ο Tom Verlaine ξεκίνησε σόλο καριέρα τη δεκαετία του 1980. Κυκλοφόρησε σύντομα ένα ομότιτλο άλμπουμ με το οποίο ξεκίνησε μια δημιουργική καριέρα την δεκαετία του ’80. Έμεινε στην Αγγλία για μια σύντομη περίοδο, ως απάντηση στη θετική υποδοχή που είχε λάβει το έργο του εκεί και στην Ευρώπη γενικότερα.
Ο David Bowie διασκεύασε το “Kingdom Come” στο άλμπουμ του “Scary Monsters” το 1980. Στη δεκαετία του 1990 συνεργάστηκε με διάφορους καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένης της Patti Smith, ενώ επανενώνονταν περιοδικά με τους Television για περιοδείες.
Ο Verlaine κυκλοφόρησε το πρώτο του νέο άλμπουμ μετά από πολλά χρόνια το 2006, με τίτλο “Songs and Other Things”. Στη δεκαετία του 2010, συνέχισε να περιοδεύει, ερμηνεύοντας ολόκληρο το “Marquee Moon”. Δεν ξέρω αν είχαν απήχηση τα albums των Television και του Verlaine στην Ελλάδα. Ξέρω όμως ότι υπήρξαν αυτοί που τους εκτίμησαν και τους εκτιμούν, όπως ο Μάκης Μηλάτος, ο οποίος μετά την σχετική ανακοίνωση έγραψε:
«Ο θάνατος του Tom Verlaine είναι μια μαχαιριά στο κουρασμένο κορμί της rock ‘n’ roll μυθολογίας. Κανένας αποχαιρετισμός δεν είναι αρκετός».
Extra trivia: Η Patti Smith και το “Hey Joe”. Κυκλοφόρησε ως ντεμπούτο single το 1974.
Είναι η εκδοχή της Smith σε αυτό το πολύ γνωστό και πολλές φορές διασκευασμένο, αμερικανικό δημοφιλές τραγούδι, όπως πρόσφατα διαβάσαμε και στο κείμενο του Κ. Νασόπουλου (Soundcheck January 20, 2023). Βασίζεται στην ηχογράφηση- εκδοχή του Roy Buchanan ενώ συμμετέχει ο Tom Verlaine παίζοντας κιθάρα.
