Ο Δεκέμβριος μαζί με τα φώτα, τα στολίδια και τα μελομακάρονα φέρνει πάντα και τις λίστες της χρονιάς. Ένα μουσικό έθιμο σχεδόν φετίχ πια, τηρήθηκε με ευλάβεια από τη συντακτική ομάδα του Soundcheck, και έχοντας έτοιμα τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα, ξεκινάμε από το χαμηλότερο σκαλί της 20άδας των συντακτών για το 2023, ανεβαίνοντας καθημερινά προς την κορυφή.
(επιμέλεια άρθρου: Γιώργος Γεωργίου)
No 17: RAY ALDER “II”
“Ready an’ Willing”
Όταν κάποιος έχει το θράσος, το σθένος, την ετοιμότητα, και την έκταση να αντικαταστήσει έναν μοναδικό ερμηνευτή σαν τον John Arch, μοιάζει να έχει γεννηθεί έτοιμος. Ανοίγοντας λογαριασμό λοιπόν σους Fates Warning με το κομβικό και απαιτητικό “No Exit” του 1988, μόλις στα 21 του χρόνια, κλήθηκε να υπηρετήσει φωνητικά μια ριζική αλλαγή στην πορεία της μπάντας και τα κατάφερε περίφημα. Χρειάστηκε 30 χρόνια από τότε να αισθανθεί έτοιμος να κάνει τη δική του μουσική, και να κυκλοφορήσει το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ, με τον τίτλο “What the Water Wants”
“Self portrait”
Η φωνή του είναι μια από αυτές που σημάδεψε την πρώτη περίοδο του progressive metal, και θεωρείται από τους λίγους που χειρίστηκαν το μεγάλο εύρος τους με ρεαλισμό και εξυπνάδα. Η μαθητεία δίπλα στον Jim Matheos απελευθέρωσε πιο γρήγορα το αναμφισβήτητα ανοιχτόμυαλο γούστο του στη μουσική, και αυτό έδεσε ιδανικά με τη διαδρομή μιας μπάντας που ήθελε να εξελίσσεται και να δοκιμάζει νέα πράγματα. Δεν είναι καθόλου παράξενη η εμπιστοσύνη του Matheos στην στιχουργική προσφορά του Alder, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Ίσως να ήταν και η αναγκαία ευθύνη που έκανε τον τραγουδιστή να νιώσει ολοκληρωμένος δημιουργός, και να ανοίξει το κεφάλαιο της προσωπικής καριέρας.
“The Leader of the Pack”
Στα δυο προσωπικά του κεφάλαια είναι ξεκάθαρο πως έχει τον απόλυτο έλεγχο και διαχειρίζεται το υλικό του ανάλογα. Οι αλλαγές στη ζωή του τον έφεραν σε μια στενή συνεργασία με τον κιθαρίστα Tony Hernando των Lords of Black, αλλά ο Alder έχει καθορίσει με ακρίβεια το δρόμο του, και έχει βρει μια ισορροπία που εναλλάσσεται ανάμεσα σε μικρές δόσεις επιδράσεων από άλλους χώρους και βασικούς δρόμους που τον έχουν πια καθιερώσει στον συγκεκριμένο χώρο.
“Where Eagles Dare”
Τι να πρωτοκαταλογίσει κανείς σε μια φωνή που διέσχισε πάνω από τριάντα χρόνια ιστορίας των Fates Warning, ακούστηκε σε επτά άλμπουμ των Redemption, δοκιμάστηκε εναλλακτικά σε δυο άλμπουμ των Engine, και συνεχίζει να συνδράμει περιστασιακά ή μόνιμα σε νέα projects; Πέρα από οτιδήποτε, ο Alder ταυτίστηκε με μια καταπληκτική εξελικτική πορεία των Fates Warning, σημαδεύοντας την ιστορία του progressive metal, σε πολύ απαιτητικούς δίσκους, σαν το άφταστο “Perfect Symmetry”, σαν το εγκεφαλικά και μεθοδευμένα ελκυστικό “Parallels” και σαν το τολμηρά ενδοσκοπικό “A Pleasant Shade of Gray”. Σε όλα αυτά τα μνημεία του είδους, ο Alder δεν αφουγκράστηκε απλά την εσωτερική φωνή του καπετάνιου Jim Matheos, και τη συνολική σύμπραξη των συμπαικτών του, αλλά άφησε τον εαυτό του να βυθιστεί στους ρόλους των πρωταγωνιστών των τραγουδιών. Άφησε έτσι στην σπουδαία φωνή του να κατοικήσει η δύναμη του συναισθήματος με μοναδικά αποτελέσματα.
“Looking for Today”
Ο Σταύρος Βλάχος έγραψε την 1η Αυγούστου για το “II”:
“Πρόκειται για ένα εξαιρετικό, κατά την άποψή μου, δημιούργημα, που χωρίς δισταγμό και σκέψη, περιλαμβάνει μερικά από τα πιο όμορφα ακούσματα που μας έχει μεταφέρει στο σύνολο της καριέρας του, όπως (ενδεικτικά) τα “Keep Wandering”, “Passengers”, το “σκιερό” “Waiting for Some Sun”, η “ακουστική μορφή” του, ούτως ή άλλως, πανέμορφου “This Hollow Shell” και φυσικά και αδιαπραγμάτευτα, το “Changes”.
Ενδεχομένως να μην είναι κοινά αποδεκτή, σαν επιλογή, η εστίαση σε πιο low tempo συνθέσεις. Παραμένω, πεισματικά, σίγουρος όμως, ότι μια μεγάλη μερίδα όσων λάτρεψαν και λατρεύουν ετούτον εδώ τον χαρισματικό και εκπληκτικό ερμηνευτή, δε θα είχε κανέναν ενδοιασμό να “δεχθεί” μία ντουζίνα full lengths με τον παραπάνω χαρακτήρα. Απλά και σημαντικά, να βιώνουν οργασμικά ακουστικά, την προσωποποίηση του εσωτερικού που καταλήγει στις αναπνοές, που, με τη σειρά τους, μετατρέπονται σε μνήμες, συναισθήματα και πανέμορφες στιγμές”.
