THE SILENT WEDDING: “Ego Path”

ALBUM

Η γνωριμία με το “Ego Path” με βρήκε σε μια περίοδο δοκιμασίας ψυχαναζήτησης, ανάμεσα σε διφορούμενα και δαιδαλώδη εσωτερικά μονοπάτια.

Οι προσωπικές ανάγκες και συνιστώσες, όρθωναν ανάστημα και δείκνυαν την μικρότητα της ύπαρξης, έναντι σπουδαιότερων, δυσθεόρατων, εννοιολογικών πεδίων.

Γεγονότα και έννοιες καθημερινά προσπερασμένες, χαμένες σε έναν, συχνά, ανούσια ρουτινώδη λήθαργο, ξεπρόβαλαν αγέρωχα, επιβάλλοντας την αδιαμφισβήτητη επιβολή της ισχύος τους, που παρέμενε δεσπόζουσα, σαν αρχαίο μνημείο που νικά χρόνο και λήθη.

Θαρρώ κάποια τέτοια ιδέα ή στόχος, θα ξεπρόβαλλε πίσω από το μονοπάτι του “εγώ”, ως συλληφθέν από τους SW.

Κι αν η μουσική απεικόνιση και ο αντικατοπτρισμός της διέφεραν από το παρελθόν τους, κατευθυνόμενα προς “αγριότερα” ξέφωτα, η απήχησή τους στο στόχο, κάπου βαθιά στην ψυχή, είχε προκαταβολικά υπερισχύσει έναντι της παγίδας της αδιαφορίας.

Στον υποφαινόμενο, η δυνητική, για τον ίδιο βεβαία, αρχική στόχευση, είχε καίρια επιτύχει. Άλλωστε, βουτώντας στην στιχουργική διαδρομή, ο ψυχοθεραπευτικός και ψυχαναζητικός ρόλος της, ήταν εκεί, να περιμένει αυτόν που θα ήταν δεκτικός έναντί της.

Από τον στρουθοκαμηλισμό, συμβολικά πιθανότατα αποτυπωμένο σε ένα αισθαντικό εικαστικά εξώφυλλο/έργο τέχνης, που διακατέχει ατομικά και συλλογικά χαρακτήρες και καθημερινότητες, μέχρι έριδες και ματαιότητες, συνειρμικά προκληθείσες να λυθούν ή απαντηθούν, το “μονοπάτι του εγώ”, είναι εκεί για να σε (προ)καλέσει να συνδράμεις σε μερικούς από τους ουσιώδεις στόχους της μουσικής ως τέχνη. Την ανάταση ψυχής και την επιλογή στο ιστορικό διπλό μονοπάτι, της κατεύθυνσης προς ένα καλύτερο “εγώ”.

Η Μούσα, στο τέλος θα σκιαγραφήσει ένα όνειρο απαράμιλλης ομορφιάς και σπουδαιότητας, σαν το ιερότερο πράγμα αυτής της ζωής.
Την αγάπη μιας μάνας….

Για την Αθηνά

Είδος: Heavy/Power Metal
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 11 Φεβρουαρίου 2022

Facebook
Official Page
email: silentwedding@yahoo.com

Avatar photo
About Σταύρος Βλάχος 562 Articles
Born in a shiny, Athens West Coast’ s town …. την χρονιά που κυκλοφόρησαν κάποια «μνημεία» της metal και rock (“Let There Be Rock”, “Bad Reputation”, “Sin After Sin”, “Spectres” and “Love Gun”). Πορεύθηκε μεταξύ Metallica, Sepultura, Iron Maiden, Raw Silk, Sacred Reich, Black Sabbath, DIO, Whitesnake, Obituary, Led Zeppelin, Megadeth, Savatage, AC DC και Rainbow, πριν «χαθεί» στον «κόσμο» του Jim Matheos, των Fates Warning και φτάσει να «ανακαλύψει» τον «τόπο» καλύτερων ανθρώπων, μέσω των The Paradox Twin. Ευχαριστεί τον μεγαλοδύναμο που έχει ακούσει live τον DIO, τους Black Sabbath και τους AC DC εν έτει 2009 και που πιτσιρίκος «έλιωνε» τα αγαπημένα του “....And Justice for All”, “Parallels”, “Silk Under the Skin” και “Rust in Peace”. Η ζωή γίνεται ομορφότερη αν στοχάζεσαι ότι «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα», και επιχειρείς να εφαρμόσεις το “Carpe Diem”, προσπαθώντας να παραμείνεις άνθρωπος, σε μία εποχή που αυτό φαντάζει η σημαντικότερη πρόκληση και η μόνη «επανάσταση». Αν η ζωή ήταν ταινία, θα έπρεπε να είναι ένα «μείγμα» του «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και της «Λίστας του Σίντλερ» και να «εμποτίζεται» συνεχώς με την πανέμορφη εικονοπλασία του λόγου του Καζαντζάκη στο «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται». Τί κι αν έχει αντικρύσει ουρανούς σε ωκεανούς και πόσες θάλασσες, εκείνος ο μοναδικός, από το μπαλκόνι της παιδικής του ηλικίας στο ορεινό Ρωμανό κοντά στο Σούλι, θα παρέχει πάντα την σημαντικότερη, πιο «μεστή» γαλήνη ψυχής. Όταν δεν ψάχνει μουσικές, θα «σκάει» τη στρογγυλή «θεά», που «εκτόξευσε» ο goat MJ ή θα «ψυχοθεραπεύεται» πάνω σε μία “forty eight”, ατραπό για την «σωτηρία της ψυχής».