Το ‘Peace and Conflict’ των Σουηδών The Riven έσκασε σαν βράχος στα λιμνάζοντα ύδατα της revival / retro rock σκηνής. Με την ποιότητα του, δικαίως έλαβε θέση σε αρκετές λίστες με τα καλύτερα album του 2022. Ο Joakim Sandegård (κιθάρα) μας λέει μερικά πράγματα για την πρόσφατη δουλεία τους και άλλα ενδιαφέροντα θέματα.
Γεια σου Joakim! Χαιρετισμούς από Ελλάδα και την ομάδα του Soundcheck! Σε ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη. Για αρχή θα ήθελα να συστήσεις το συγκρότημα στους αναγνώστες μας.
Καλησπέρα. Είμαστε οι The Riven από τη Σουηδία με έδρα τη Στοκχόλμη και το συγκρότημα αποτελείται από την Τotta Ekebergh (φωνή), Αrnau Diaz (κιθάρα), Joakim Sandegård (κιθάρα), Μax Ternebring (μπάσο) και Jussi Kalla (τύμπανα).
Θα χαρακτήριζα την τελευταία σας κυκλοφορία ‘Peace and Conflict’ ως ένα ‘killer no filler’ album! Μπορείς να μας δώσει μερικές πληροφορίες για την προετοιμασία, τη σύνθεση και την ηχογράφηση του;
Όλο το album μας βγήκε τελείως φυσικά από τη σύνθεση του υλικού μας έως και την ηχογράφηση του. Το 95% αυτού του δίσκου γράφτηκε από κοινού, στο χώρο που κάναμε τις πρόβες μας. Η προσωπικότητα κάθε μέλους της μπάντας αποτυπώνεται στα τραγούδια που γράψαμε. Αυτό βοήθησε επίσης, στο να ηχογραφήσουμε μόνοι μας αυτό το album. Η όλη ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης ήταν πραγματικά όμορφη και χαλαρή, κάτι που πιστεύω ότι γίνεται αντιληπτό στους ακροατές.
Σε αρκετά ελληνικά μουσικά site το ‘Peace and Conflict’ έλαβε μια θέση ανάμεσα στο TOP-30 των album για το 2022. Ποια ήταν η ανάδραση από τον υπόλοιπο κόσμο;
Το γενικό feedback που έχουμε λάβει είναι πολύ καλό και θετικό. Επομένως είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι. Μπαίνοντας στις ΤΟΡ-30 λίστες σε χώρες που δεν έχουμε κάνει (ακόμα) ζωντανές εμφανίσεις, όπως η Ελλάδα μας κάνει πραγματικά χαρούμενους.
Ειλικρινά μου άρεσαν οι στίχοι σας. Βασισμένοι σε ανθρώπινα συναισθήματα και καταστάσεις. Για παράδειγμα ο στίχος “…The fear of losin’, it made me choose and / Now I will live my life in vain…” από το “The Taker” κατά την άποψη μου εξηγεί την πηγή της μοναξιάς του σύγχρονου ανθρώπου. Ποια είναι η άποψη σου;
Η Totta είναι ο ιθύνων νους πίσω από τους στίχους, οπότε δεν θα τολμήσω να εξηγήσω το νόημα τους και τι ακριβώς θέλει να πει. Πάντως έχω την ίδια αίσθηση και συμφωνώ με την ερμηνεία σου. Οι στίχοι ταιριάζουν τόσο σε ‘μεγάλες’ όσο και σε ‘μικρές’ σκέψεις, γεγονός που τους κάνει πραγματικά καλούς!
Η φωνή της Totta Ekebergh’s είναι απλώς καταπληκτική! Επιθετική και συναισθηματική κατά περίπτωση. Θα την παρομοίαζα με ένα πάνθηρα που φοράει βελούδινο κοστούμι. Μεγάλο πλεονέκτημα για το συγκρότημα σας!
Συμφωνώ μαζί σου!
Αγάπησα επίσης τις διπλές κιθάρες και το στιβαρό rhythm section. Ποια συγκροτήματα του παρελθόντος ή τωρινά, αποτελούν πηγή της έμπνευσης σας;
Αγαπάμε πολύ τα συγκροτήματα του NWBHM όπως τους Iron Maiden, Judas Priest κτλ. Νεότερα συγκροτήματα από τη σουηδική σκηνή που μας έχουν επηρεάσει είναι οι Graveyard και οι Horisont, για να ονοματίσω μερικά.
Το revival / retro rock μουσικό υποείδος μεγάλωσε γρήγορα κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας. Τώρα όμως η σκηνή φαίνεται περισσότερο στατική ενώ αρκετά συγκροτήματα επαναλαμβάνουν τους εαυτούς τους. Θα ήθελες να μας πεις την άποψη σου σχετικά μ’ αυτό;
Νομίζω ότι όλα τα μουσικά είδη κατά κάποιο τρόπο σταματούν και μετά ακολουθεί κάτι νέο. Όπως και στη μόδα όμως, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Το Rock είναι εδώ για να μείνει όπως έχει αποδείξει στην πάροδο του χρόνου. Ίσως τελικά στην ενσάρκωση κάτι άλλου, πέραν του revival/retro-rock. Αλλά προς το παρόν η σκηνή εξακολουθεί να είναι πολύ ακμάζουσα.
Και τώρα η ερώτηση τους ενός εκατομμυρίου! Στις διακοπές σου σε ένα απομονωμένο νησί μπορείς να πάρεις μαζί σου μόνο πέντε album. Ποια θα επέλεγες και γιατί;
Αυτή η ερώτηση πάντα σε αιφνιδιάζει! Αλλά η δική μου λίστα χωρίς συγκεκριμένη σειρά θα ήταν:
1) Patti Smith “ Easter”. Αυτό είναι ένα δυναμικό album, μπορείς να αντιληφθείς με τον καλύτερο τρόπο τόσο τη rock όσο και την ποιητική της όψη.
2) Townes Van Zandt “Our mother the mountain”. Αυτός ο δίσκος μας δείχνει πόσο καλός συνθέτης ήταν ο Townes, καθώς δεν περιέχει ούτε ένα μέτριο τραγούδι.
3) Rory Gallagher “Photo-Finish”. Κλίνει λίγο περισσότερο εδώ στο rock παρά στα blues και τότε είναι που γίνεται ο καλύτερος.
4) MC5 “High Time”. H πιο cool μπάντα που έχει υπάρξει κατά τη γνώμη μου.
5) Joni Mitchell “Blue”. Η φωνή της είναι παραδεισένια. Δεν θα μπορούσα ποτέ να τη βαρεθώ.
Τι έχεις να μας πεις για τη σουηδική underground rock σκηνή? Υπάρχει κάποια νέα μπάντα που θα μας συνιστούσες;
Θα έλεγα τους Hot Breath. Υπάρχουν ως συγκρότημα αρκετά χρόνια, αλλά είναι εξαιρετικοί στα live τους και τα album τους είναι καταπληκτικά!
Εδώ στην Ελλάδα ακούγεται ως ανέκδοτο ένα συγκρότημα να μπορέσει να ζήσει αποκλειστικά από τη μουσική του. Πως είναι η κατάσταση για εσάς; Μπορούμε να πούμε επίσης ότι η καθημερινή ρουτίνα ‘σκοτώνει’ τη δημιουργικότητα;
Και ναι και όχι. Νομίζω ότι η καθημερινή ρουτίνα μπορεί μερικές φορές να σε απογοητεύσει δημιουργικά, αλλά την ίδια στιγμή μπορεί να αποτελέσει και πηγή έμπνευσης.
Υπάρχουν σχέδια για κάποια Ευρωπαϊκή περιοδεία; Θα έχουμε την ευκαιρία να σας δούμε ζωντανά και στην Ελλάδα;
Έχουμε μερικά πραγματικά διασκεδαστικά σχέδια για τη χρονιά που θα αποκαλύψουμε σύντομα! Το μόνο που μπορώ να πω τώρα, είναι ότι θα θέλαμε να παίξουμε στην Ελλάδα.
Συγχαρητήρια ξανά για το υπέροχο album σας! Ο τελευταίος λόγος σου ανήκει.
Ευχαριστώ πάρα πολύ! Θα θέλαμε απλώς να ευχαριστήσουμε όλους όσους ακούνε το δίσκο μας και ελπίζουμε ότι κάποια μέρα σύντομα θα σας δούμε στο δρόμο! Keep on rocking in the free world!
Bandcamp: https://theriven.bandcamp.com/music
