Όπως δείχνουν τα γεγονότα, δεν αρκεί για τον Bruce Soord να είσαι πολυγραφότατος χωρίς να είσαι ταυτόχρονα εμπνευσμένος. Σε αυτό μας οδηγεί το άλμπουμ “It Leads To This”, λίγους μόλις μήνες μετά το εξαιρετικό τρίτο του προσωπικό άλμπουμ, με τον τίτλο “Luminescence”. Σύσσωμη η γνώριμη υπερομάδα των τελευταίων επεισοδίων είναι παρούσα, με τον ανίκητο ντράμερ Gavin Harrison, τον μπασίστα Jon Sykes, και τον κημπορντίστα Steve Kitch.
Έχοντας ξεναγηθεί επαναληπτικά και λεπτομερώς στα συνθετικά εσώψυχα του αρχηγού, η κυρίαρχη ερώτηση που έχει το νόημα κάθε φορά είναι πια πόσο θα αγγίξουν οι συνθέσεις τους ακροατές. Οι The Pineapple Thief έχουν άλλωστε οριοθετηθεί με ευκρίνεια και εξακολουθούν να είναι αυτή η μπάντα του σύγχρονου προοδευτικού ήχου, που χωρίς να τεντωθεί άγαρμπα και εσκεμμένα, καταφέρνει να διατηρεί έναν χαρακτήρα οικείο και συνάμα ξεχωριστό. Το χάρισμα λοιπόν να μεταφέρονται αυτές οι ελκυστικές πινελιές ήχων με ένα έξυπνο υπόβαθρο ντελικάτης λεπτομέρειας εξακολουθεί να κυλά στο ρεύμα του νέου άλμπουμ.
Τρία χρόνια έντονης δουλειάς δημιούργησαν μια υπερβατική ώθηση στον Soord, που χαρακτήρισε τη δημιουργία του δίσκου σαν την πιο έντονη περίοδο στην ιστορία του γκρουπ. Αν όμως χρειαζόταν ένας καλός οιωνός να καθησυχάσει τους ανήσυχους πως τελικά όλα πήγαν καλά, δεν θα μπορούσε να υπάρξει ιδανικότερος από τον μαντατοφόρο του “The Frost”. Το παιχνίδι ανάμεσα στην ευγενική μελαγχολία και στη νευρώδη ρυθμική ευρηματικότητα καλά κρατεί και όλα όσα μας έχουν κάνει να αγαπούμε και να θαυμάζουμε τον Κλέφτη του Ανανά, είναι εδώ. Η ασύχαστη επιθυμία του αρχηγού να παρατηρεί τον κόσμο επιχειρώντας να βρει νόημα στις ζωές των ανθρώπων διατηρεί αυτό το πρίσμα της διακριτικής ενδοσκόπησης και της ευαίσθητης αντανάκλασης πάνω του.
Ένας δικαιολογημένος φόβος για τον κόσμο που θα αφήσουμε στα παιδιά μας, κάποιες ιστορίες της αρχαίας Ρώμης, η επίδραση του κλασικού “Stoner” του συγγραφέα John Williams, καθοδηγούν τις αφηγηματικές του ερμηνείες. Οχτώ περιεκτικές συνθέσεις που χρονικά περιστρέφονται στα πέντε λεπτά διάρκειας, αναδεικνύουν την ισορροπημένη τακτική εναλλαγών. Όπως ο μινιμαλισμός του “Put it Right” αποκαλύπτει πόσο επαρκής είναι η έρημη, βελούδινη ικεσία της μιας όψης τους, έτσι η φιλτραρισμένη, δαμασμένη ρυθμική τραχύτητα του “Rubicon” δείχνει πόσο έξυπνα η μπάντα οικειοποιείται και παραφράζει ακόμα και grunge επιδράσεις για να απλώσει τις δομές ενός υπέροχου prog rock single με τόσο εθιστικές φωνητικές μελωδίες.
Το μοναδικό εξάλεπτο τραγούδι του δίσκου, το “Now It’s Yours” επιφυλάσσει εκείνη τη ρυθμική σφήνα οργής στην κορύφωσή του, την σκυταλοδρομία της αποτυχίας τόσων γενεών, μια πολύ ισχυρή στιγμή με δυσοίωνες προβλέψεις. Με μια πονεμένη, αγωνιώδη αλλά ξεκάθαρη εναντίωση απέναντι στην έλλειψη ευαισθησίας θα μας αφήσει ο Soord στο πικρό “To Forget”, εκεί που η μνήμη μπορεί να είναι δύσκολη αλλά η λήθη είναι πια αδιανόητη.
Κάπως έτσι αυτοί οι συνεπείς Κλέφτες αρπάζουν ξανά τη σκέψη μας, ταράζουν την ηρεμία μας, με ένα από τα πιο εύστοχα και συνεπή έργα τους τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζοντας να τυλίγουν την πραγματική εκτίμηση των τραγουδιών τους στις αναρίθμητες διακριτικές λεπτομέρειες, εξακολουθούν να μας προκαλούν με έναν ρομαντισμό χωρίς φτήνια, μια ευαισθησία χωρίς υστερίες, μια αφηγηματική μελωδικότητα με τίμια σκοπιμότητα.
Καθώς λίγοι καταφέρνουν να περάσουν τόσα δυσοίωνα σημάδια με μια ταυτόχρονη διαδικασία επούλωσης, αναρωτιέμαι ακόμα γιατί δεν έχουν γίνει πραγματικά μεγάλοι.
Είδος: Progressive Rock
Εταιρεία: Kscope
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 9 Φεβρουαρίου 2024
