Να σας πω την αλήθεια, μετά τα πρώτα doom βήματα του “In The Shadow Of The Inverted Cross”, το μεγαλειώδες “The Crowning Of The Fire King και το εξαιρετικό “Lamenting Of The Innocent”, είχα τεράστια περιέργεια να δω τι άλλο θα μπορούσαν να “σκαρφιστούν” οι συμπαθείς Σουηδοί epic doom metallers Sorcerer, για να μας “αραδιάσουν” στο νέο τους album. Άλλωστε, όσοι ακολουθούν την μουσική πορεία της μπάντας από το μακρινό 1988, γνωρίζουν ότι οι Σουηδοί δεν είναι “οπαδοί” της μονοτονίας, συνεχώς εξελίσσονται και κάθε φορά βρίσκουν τον τρόπο να εκπλήσσουν ηχητικά και συνθετικά το κοινό τους. Το “Reign Of The Reaper” δεν άργησε να μου λύσει τις όποιες “απορίες”, αφού φέρει φαρδιά πλατιά την ξεχωριστή doom “σφραγίδα” των Sorcerer, αυτήν την αίσθηση της μουσικής εξέλιξης και της συνεχούς ανοδικής πορείας των Σουηδών. Αν υπάρχει κάτι που μπορείς να πεις με σιγουριά σαν πρώτη εκτίμηση για το νέο δίσκο των Sorcerer, όσο κλισέ και αν ακούγεται, είναι ότι το “Reign Of The Reaper” είναι το καλύτερο album της μπάντας μέχρι το επόμενο.
Ακούγοντας το “Reign Of The Reaper”, μην περιμένεις να βρεις τεράστιες ηχητικές αλλαγές, αλλά περισσότερο στοχευμένες “βελτιώσεις” που θα κάνουν το νέο album ακόμη πιο ποιοτικό και πιο ξεχωριστό απο το προηγούμενο. Η “γερή” epic doom βάση των Sorcerer, αποτελεί και εδώ το θεμέλιο “λίθο” του τέταρτου δίσκου των Σουηδών, όμως όπως και σε κάθε προηγούμενη δουλειά της, η μπάντα “επεμβαίνει” εκεί που χρειάζεται, διορθώνει τις όποιες ηχητικές “ατέλειες” και επανέρχεται με ένα πιο ώριμο, πιο μεστό και πιο “δυνατό” album. Θα έλεγες ότι έχουν το “κοκαλάκι” της νυχτερίδας, το “άγγιγμα” του Μίδα, αφού ότι “πιάνουν” ηχητικά, μετατρέπεται σε “χρυσάφι”. Από την άλλη, οι Sorcerer είναι από τις μπάντες που δεν μένουν “στάσιμες”, δουλεύουν τον ήχο τους, επιδιώκοντας κάθε φορά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Το νέο album των Σουηδών, μοιάζει πολύ πιο ισορροπημένο μεταξύ των heavy, doom και epic μοτίβων της μπάντας, ενώ δείχνει να “συμβαδίζει” με την εποχή του, χωρίς ωστόσο να χάνει την “αίγλη” των παρελθοντικών επιρροών του group. Αυτό το ηχητικό epic doom κράμα, είναι και η πεμπτουσία της μουσικής ιδέας των Sorcerer, που κάθε φορά εμφανίζεται πιο “φρέσκια”, πιο ζωντανή, μακριά από επαναλήψεις και αντιγραφές. Μιλάμε για το “γενετήσιο” χάρισμα που έχουν κάποιοι καλλιτέχνες, να μπορούν να “μαγεύουν” χωρίς ιδιαίτερο “κόπο”, σε κάθε τους δουλειά. Το “Reign Of The Reaper” είναι ένα καλοστημένο, “γεμάτο” ηχητικό “τοπίο”, που δεν έχεις παρά να πατήσεις το play και να σε αφήσει αποσβολωμένο στη “θέα” του, στο άκουσμα του.
Παράλληλα, κρίνοντας από την μαεστρική συνθετική προσέγγιση τόσο του “The Crowning Of The Fire King” όσο και του πιο πρόσφατου “Lamenting Of The Innocent”, δεν θα μπορούσες να περιμένεις ένα “άνοστο” και “άχρωμο” συνθετικά δίσκο από τους Σουηδούς. Είναι φαίνεται στην ιδιοσυγκρασία τους, να μην αφήνονται σε μετριότητες και έχοντας ένα τόσο δυνατό ηχητικό “χαρτί”, δεν το “καίνε” με ένα μέτριο “φύλλο”, αλλά απαιτούν εκείνον τον καλά κρυμμένο “άσσο” που θα τους χαρίσει την “παρτίδα”. Και πραγματικά, το “Reign Of The Reaper” κοσμείται από εμπνευσμένες και “δυνατές” συνθέσεις, άριστα δουλεμένες, που θα αναδείξουν τις epic doom ορέξεις της μπάντας και αντίστοιχα θα “ψηλώσουν” και οι ίδιες μέσα από το μεγαλείο του ήχου των Sorcerer. Στο νέο album των Σουηδών metallers, ξεδιπλώνονται μερικά από τα πιο καταιγιστικά riff της μπάντας, άλλοτε με “πολεμική” heavy και επική χροιά και άλλοτε σε στοιχειώνουν με πιο doom και “σκοτεινή” διάθεση, κάποια από τα πιο καθηλωτικά solo, που σε άναυδο με τον τρόπο που “αγκαλιάζουν” τα κομμάτια, μία ατμόσφαιρα που άλλοτε παραπέμπει σε πολεμικό “κάλεσμα” και άλλοτε σε “κυκλώνει” με την καταχνιά της και μια παραγωγή into the point, που δεν έκανε “εκπτώσεις” και ανέδειξε την epic doom τελειότητα του δίσκου. Το “Reign Of The Reaper” μοιάζει να σε “ρουφάει” στην συνθετική του “δίνη” από το εναρκτήριο “Morning Star” με το σαγηνευτικό riff του, απλώνει τον doom “ιστό” του και σε παγιδεύει στο ομώνυμο “Reign Of The Reaper”, σου απευθύνει το heavy/doom πολεμικό “κάλεσμα” του στο “Thy Kingdom Will Come”, σε “συστήνει” με τις σκοτεινές μελωδικές του διαθέσεις στα “Eternal Sleep” και “Curse Of Medusa”, σου ξεδιπλώνει την doom καταχνιά του στα “Unveiling Blasphemy” και “Break Of Dawn” και σε φέρνει αντιμέτωπο με τον επικό χαρακτήρα του στο “The Underworld”. Το τέταρτο album των Sorcerer είναι ένα epic doom “παζλ”, που δεν μπορείς να απολαύσεις σε “κομμάτια”, αλλά όπως είναι στην ολότητά του, αφού μόνο τότε θα σου αποκαλύψει την “σκοτεινή” γοητεία του.
Μπορεί να μην είναι το τελευταίο που θα προσέξεις στο νέο album, αλλά άφησα επιτηδευμένα για το τέλος τις ανατριχιαστικές ερμηνείες του Anders Engberg, αφού θεωρώ ότι πρόκειται για το πιο ουσιαστικό κομμάτι του “Reign Of The Reaper”. Οι φωνητικές δυνατότητες και οι ερμηνευτικές ικανότητες του Engberg, “ξεδιπλώνονται” δίσκο με το δίσκο και φαντάζουν ακόμη περισσότερο ως ένα από τα “υπερόπλα” που γεμίζουν την “φαρέτρα” των Sorcerer. Ο Anders Engberg μοιάζει κάθε φορά να στοχεύει στην ουσία των συνθέσεων και να καταφέρνει να αποδίδει τα κομμάτια με έναν μοναδικό, περίτεχνο τρόπο που θα ζήλευαν πολλοί frontmen. Θεωρώ σχεδόν απίθανο να μην ξεχωρίσεις, τον σπαραγμό και την οδύνη στις ερμηνείες των “Eternal Sleep” και “Break Of Dawn”, την “πολεμική” διάθεση στο “Thy Kingdom Will Come”, την επική διάσταση στο “The Underworld”, την απόγνωση στο “Reign Of The Reaper”, την μεγαλοπρέπεια στο “Morning Star” και γενικότερα την ανάδειξη της ουσίας του κάθε κομματιού, μέσα από τις “καλιμπραρισμένες” ερμηνείες του Engberg. Μεγάλο προσόν για μια μπάντα, να έχει στις τάξεις της έναν εξαιρετικό frontman.
Μετά από όλα όσα διάβασες και με τις κάμποσες ακροάσεις του δίσκου, μπορείς να αμφισβητείς ακόμη ότι το “Reign Of The Reaper” είναι το καλύτερο album της χρονιάς που διανύουμε; Σίγουρα οι φίλοι των Sorcerer μπορούν να χαμογελούν από ικανοποίηση με τον νέο δίσκο της μπάντας, ενώ το epic doom “οικοδόμημα” πρέπει να αισθάνεται υπερήφανο που έχει στις τάξεις του τους Σουηδούς “μάστορες”. Το “Reign Of The Reaper” σπέρνει ηχητικά, συνθετικά, ατμοσφαιρικά, ερμηνευτικά και από άποψη παραγωγής, ενώ θα πρέπει να λογίζεται ως κλασικό epic doom αριστούργημα από εδώ και πέρα. Ένα album, που ξεδιπλώνονται όλες οι αρετές μιας “καλοκουρδισμένης” μεταλλικής “μηχανής” και αναβλύζει epic doom μεγαλοπρέπεια. Το πήρες, χθες. Και όπως λέει και μια ψυχή, “Καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα…”.
Είδος: Epic Doom Metal
Δισκογραφική: Metal Blade Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 27 Οκτωβρίου 2023
Facebook
Official Page
