Οι πολύπλευροι άνθρωποι που έχουν το δίαυλο να διοχετεύουν τις ενδόμυχες δημιουργικές τους σελίδες και σε άλλους, θα βρουν τον τρόπο να αποκαλύψουν, να επιτρέψουν στις πιο σπάνιες πτυχές του εαυτού τους να φανερωθούν. Μια τέτοια περίπτωση είναι οι Silent Skies, το ντουέτο δυο σημαντικών μουσικών, τους οποίους έχουμε συνηθίσει να ακολουθούμε σε άλλους δρόμους και πιο έντονους ήχους.
Ο Tom Englund, ηγέτης και πρωταγωνιστής των Evergrey, αλλά και διάδοχος του Ray Alder στο μικρόφωνο των Redemption εδώ και κάποια χρόνια, μαζί με τον Vikram Shankar, σπουδαίο πιανίστα, συνθέτη, κημπορντίστα, συμπαίκτη στους Redemption, τους Lux Terminous, αλλά και συνεργάτη με αμέτρητους πραγματικά καλλιτέχνες, αποτελούν τους Silent Skies. Δίπλα τους, στο τρίτο τους έργο που μόλις κυκλοφόρησε, συναντάμε τον τσελίστα Raphael Weinroth-Browne, και αν το όνομα σας φαίνεται οικείο, είναι επειδή είναι ο φοβερός και τρομερός τσελίστας των Leprous.
Με μικρές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα άλμπουμ των Silent Skies, αν επιχειρήσει κανείς να περιγράψει την αίσθηση που εισπράττει από την ταυτότητα του σχήματος, θα καταφύγει σε μια ντελικάτη, πολυτελή ευγένεια. Αν οι άνθρωποι που έχουν συνηθίσει να επικοινωνούν με όρους ιδιωμάτων αναφέρονται σε cinematic pop, θα απαντούσα πως ο προσδιορισμός μπορεί να είναι πρακτικά βοηθητικός για την πρώτη εντύπωση, από την άλλη είναι όμως κάπως φτηνός για το βάθος και το συναισθηματικό βάρος του έργου τους. Φυσικά η μουσική έχει μια κινηματογραφική υφή ενός score για μια ταινία που υπάρχει μόνο στα μυαλά των δυο δημιουργών, και οι περιγραφές κινούνται αποκλειστικά από τις ενορχηστρώσεις του Shankar, μια σειρά από πειθαρχημένα κύματα περιγραφών που γλείφουν μικρές εσωτερικές περιπέτειες των στίχων και των ερμηνειών του Englund.
Η σχεδόν παντελής απουσία κρουστών ή βίαιων κορυφώσεων συναρμολογεί ένα ταξίδι ενδοσκόπησης, προσωπικής αναζήτησης και μιας απόπειρας ελέγχου του εσωτερικού κόσμου. Όλα αυτά προσφέρονται μέσα από τον ήχο μιας διακριτικής ομορφιάς. Η κυρίαρχη αίσθηση μιας ψύχραιμης μελαγχολίας διατρέχει ειρηνικά σχεδόν όλο το άλμπουμ. Είναι φανερό πως τόσο τα επίπεδα ήχων του Shankar όσο και οι φωνητικές περιγραφές του Englund ψάχνουν απεγνωσμένα την ειρήνη και τη λύτρωση, ακόμα και μέσα στο βαθύτερο σκοτάδι. Αυτός ο στόχος γίνεται μια αντανάκλαση ήχων που ρουφά άμεσα και γαλήνια τον ακροατή. Όλη αυτή η στολισμένη ερημιά του άλμπουμ περικυκλώνει τη συνθηκολόγηση με την εσωτερική ειρήνη του ήρωα, αλλά και κάθε ακροατή ξεχωριστά. Ναι, η αλήθεια είναι πως αν νιώθεις κάτι αφήνοντας στο τέλος το “Dormant” , είναι μια συναισθηματική απολύμανση, μια συμφιλίωση, μια αποφόρτιση, μια ίαση.
Το άλμπουμ αποκαλύπτεται ανάγλυφα με τα διαδοχικά ακούσματα και εκεί διαφοροποιούνται και τα θέματα και οι διαθέσεις των δέκα συνθέσεων που το αποτελούν, δυναμώνοντας τη σχέση του με τον ακροατή. Θεμιτή και έξυπνη η προσθήκη στο τέλος τριών διασκευών για να δελεαστούν περισσότεροι φίλοι, με τρία κλασικά τραγούδια από διαφορετικούς χώρους να έχουν κοπεί και ραφτεί στα μέτρα των Silent Skies, τα “The Trooper” των Iron Maiden, “Dancing in the Dark” του Bruce Springsteen, και “Numb” των Linkin Park.
Για κάποιον που συνομιλεί συχνά με τον εαυτό του, για κάποιον που το μυαλό του πολλές φορές ακούγεται δυνατότερα από τη φωνή του, το άλμπουμ αυτό είναι ένας φακός που μπορεί να μην οδηγεί σε όλες τις απαντήσεις, αλλά σίγουρα ομορφαίνει και απαλύνει όλα αυτά τα αγωνιώδη ταξίδια που καίνε μέσα μας.
Δεν είναι πια και τόσο παράλογο να μελαγχολείς με χάρη και ύφος.
Είδος: Cinematic Pop/Ambient
Εταιρεία: Napalm Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1 Σεπτεμβρίου 2023
Facebook: https://www.facebook.com/silentskiesband/
