SHUMAUN: “Opposing Mirrors”

ALBUM

Δεν είναι έκπληξη πια οι ποιητικοί, ενδοσκοπικοί και πολλά υποσχόμενοι τίτλοι σε κάθε νέο άλμπουμ των Αμερικανών progsters Shumaun. Όσοι έχουν έρθει σε επαφή με το μουσικό τους έργο, είναι βέβαιο πως έχουν μείνει απολαυστικά δέσμιοι στο ευγενικό τους σύμπαν, και έχουν γαλουχηθεί να περιμένουν συνέχειες με ανάλογο βάρος και βάθος σε όλα όσα περιέχονται.

Για να προϊδεάσω όσο πιο βολικά μπορώ όσους δεν έχουν ακούσει ακόμα για τους Shumaun, οφείλω να τους αποδώσω την στρατηγική ικανότητα να τιμούν τις συντεταγμένες των επιρροών τους, κουμπώνοντας αυτές τις αντανακλάσεις στην αυτόνομη μουσική τους. Το αποτέλεσμα δελεάζει τον νέο ακροατή με κάποιες γνώριμες εντυπώσεις, και ταυτόχρονα τον σπρώχνει σε ένα άλλο πεδίο, το μοναχικό ακρωτήρι, όπου ο πρωτεργάτης Zink Hossain θα απελευθερώσει ερεθίσματα του ψυχισμού του και θα τα στείλει στον θεραπευτικό κόσμο της μουσικής.

Οι αντίθετοι καθρέφτες του ιθύνοντα νου του γκρουπ είναι άλλη μια συνεκτική, εννοιολογική απόπειρα, όχι με την αυστηρότητα του τυπικού concept άλμπουμ, αλλά με την ίδια σταθερή αφετηρία που στοχεύει στην κατανόηση του άλλου μέσω της επίγνωσης του εαυτού μας. Με το ζητούμενο να είναι η κατανόηση, η συμπόνια και η ενσυναίσθηση  απέναντι σε έναν κόσμο σκληρό και συχνά απρόσμενα εγκληματικό, οι Shumaun καταφέρνουν για άλλη μια φορά να προσφέρουν ακόμα ένα διαφορετικό άλμπουμ, μέσα στα πλαίσια του χώρου που έχουν αυτοπροσδιορίσει.

Είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να αισθανθεί κανείς την αναπλαστική ικανότητα του σχήματος σε συναισθήματα και εντυπώσεις στο υπέροχο instrumental “Anxiety and Daydreams”, το οποίο δεσπόζει περίπου στο μέσο του δίσκου. Μια εναλλαγή εντυπώσεων και ηχοχρωμάτων παγιδεύει τον ακροατή σε ένα εσωτερικό ταξίδι δυνατών στιγμών με ισχυρές μελωδικές επιδράσεις, και σκιαγραφεί μοναδικά αυτές τις βασανιστικές μεταστροφές που συμβαίνουν συχνά μέσα μας.

Όταν οι εντυπώσεις είναι ολοκληρωμένες με τους στίχους και τα φωνητικά του Zink, τα ευδιάκριτα μονοπάτια της έκφρασης προσφέρουν κάποιες μοναδικές στιγμές, όπως συμβαίνει ακριβώς στην έναρξη του άλμπουμ με το “The Perils of Amnesia”. Μια υποβλητική ambient εισαγωγή που αποκτά ένα έντονο κέλτικο χρώμα μας μεταφέρει στη καρδιά ενός τραγουδιού που ανιχνεύει την καταραμένο ροπή του ανθρώπου να επαναλαμβάνει τα λάθη του παρελθόντος και να αποτυγχάνει. Η απλωμένη αλλά χρονικά περιεκτική εξέλιξη αναδεικνύει τη μαεστρία μιας μπάντας που γνωρίζει να παραμένει πάνω από οτιδήποτε άλλο ουσιαστική και προσιτή.

Η σπάνια ειλικρίνεια που παραμονεύει και πάλι, μας αποκαλύπτεται στο βιωματικό “Beyond Reflection”, μια ξεχωριστή ευαίσθητη εξομολόγηση του Zink για τον χαμό του πατέρα του, πίσω στο 2022. Το συγκλονιστικό ηχητικό απόσπασμα της ηχογραφημένης του φωνής στο νοσοκομείο κάνει την εμπειρία απόκοσμη και συντριπτική. Όμως όσοι αρέσκονται σε πιο δυναμικές εκφάνσεις του progressive metal δεν χρειάζεται να ανησυχούν πως θα στερηθούν δύναμη ή τεχνική. Στο δυναμικό “Balance” μια σειρά από επιτακτικά ριφ υπερτονίζουν τον αγώνα για την υπέρβαση του εγώ και των βασικών ανθρώπινων ενστίκτων. Η στροβιλιζόμενη αναταραχή του “That Which Turns” αποδίδει με ένταση  τις εναλλαγές των ανθρώπινων συναισθημάτων και φανερώνει το σημαντικό οπλοστάσιο που καιροφυλακτεί σε κάθε σύνθεση.

Θέλοντας να διαλέξω μια πανοραμική σύνθεση που είναι ικανή να συμπεριλάβει σχεδόν όλα τα υπέροχα μυστικά που περιμένουν στις σελίδες αυτού του δίσκου, το πληθωρικό φινάλε του “Porcelain Trees” είναι ο απόλυτος μονόδρομος. Μια συναρπαστική διαδρομή περιγράφει τη μετάβαση από ένα αυστηρά προσωπικό βίωμα, όπως η απώλεια του πατέρα, σε μια οικουμενική θεώρηση της αδικίας και της καταπίεσης. Μια ακολουθία από διαδοχικές κινήσεις και μεταστροφές αφήνει πλήρη και ταυτισμένο και τον πιο απαιτητικό ακροατή.

Οι Shumaun συνεχίζοντας πάνω στον ανεξάρτητο δρόμο της απόλυτης αυτονομίας, παραμένουν ένα πολύτιμο μυστικό για όποιον συγκινείται από όλα όσα υπόσχεται ο ευρύτερος χώρος του progressive rock/metal. Με έναν πολυσχιδή δεσμό σκέψης και συναισθήματος, με μια δαμασμένη τεχνική που υπηρετεί αρμονικά το στόχο της έκφρασης και με έναν βαθύ ουμανισμό στα θέματα ενός ακόμα σπουδαίου δίσκου, περιμένουν ακόμα και αυτούς που έχουν αργήσει, να μοιραστούν μαζί τους έναν νέο κρίκο της πολύτιμης αλυσίδας τους.

Είδος: Progressive Rock/Metal
Εταιρεία: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 28 Ιουνίου 2024

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1188 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.