2 Ιουνίου και το καλοκαίρι μόλις ξεκίνησε, επίσημα. Κάθε τέτοια περίοδο, μας έρχονται στο μυαλό μνήμες προηγούμενων φεστιβάλ και συναυλιών, ενώ περιμένουμε ανυπόμονα αυτά τα φεστιβάλ και αυτές τις συναυλίες που πλησιάζουν. Μια τέτοια, ήταν και η ζωντανή εμφάνιση των Γερμανών θρύλων του power/speed metal Scanner, οι οποίοι πριν μερικούς μήνες, μας χάρισαν ένα εξαιρετικό album υπό τον τίτλο “The Cosmic Race”. Μαζί τους, οι δικοί μας Fortress Under Siege και οι Illusive Mirrors, που τελευταία στιγμή αντικατέστησαν τους Rock ‘N Road, λόγω ασθένειας στις “τάξεις” των τελευταίων. Η διάθεση στα “κόκκινα”, έναν καφέ στο χέρι και βουρ για το “κλεινόν άστυ”.
Αν και Κυριακή, η αλήθεια είναι ότι δεν συνάντησα μεγάλη κίνηση προς την πρωτεύουσα, με αποτέλεσμα να βρίσκομαι στο Κύτταρο κατά το άνοιγμα της πόρτας. Λίγοι και καλοί για αρχή, βρήκα την ευκαιρία για μία καλή θέση, ώστε να παρακολουθήσω όσο καλύτερα μπορούσα το show. Άλλωστε, ήταν από αυτά τα live, που είχα σημειώσει ήδη στην “ατζέντα” μου για να παρευρεθώ, ελέω Scanner φυσικά. Με ημίωρη καθυστέρηση, πρώτοι στην σκηνή οι Αθηναίοι Illusive Mirrors, μία νέα μπάντα, που δεν είχα ξαναδεί ζωντανά.
Η μπάντα αποτελούνταν από τους, Δήμητρα Κοένκα στα φωνητικά, Δημήτρη Φλώρο στην κιθάρα, Γιάννη Ζαβραδινό στο μπάσο και Δημήτρη Κοφίνα στα τύμπανα. Χωρίς άγχος και γεμάτοι αυτοπεποίθηση, οι Αθηναίοι ανέβηκαν στην σκηνή και ξεκίνησαν το show. Αυτό που είδα πραγματικά με εξέπληξε, αφού οι Illusive Mirrors έδειχναν αρκετά δεμένοι, πολύ καλά προβαρισμένοι και με αρκετή ενέργεια, αν σκεφτούμε ότι μόλις πριν δύο μέρες είχαν ακόμη ένα live. Το ύφος τους μπορεί να μην “ταίριαζε” με το όλο “πακέτο”, όντας πιο heavy rock, όμως η παρουσία τους υπήρξε άψογη και δημιούργησε προσδοκίες, για την συνέχεια της μπάντας, είτε στουντιακά είτε σε κάποια άλλη ζωντανή εμφάνιση.
Ο κόσμος, περί τα 50 άτομα περίπου, τους υποδέχθηκε πολύ θερμά, ενώ όσο εξελισσόταν το live, μπορούσες να διακρίνεις την ικανοποίηση στις κινήσεις των θεατών, όπως και στην ενεργή συμμετοχή τους. Εκεί που απέδειξαν το αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους και μπορώ να πω ότι με άφησαν με το στόμα ανοιχτό, ήταν στην διασκευή του “Wicked Game” του Chris Isaac, όπου η Δήμητρα πραγματικά κατάφερε να μου προσφέρει τα ίδια “ρίγη”, όπως και ο τεράστιος Isaac. Αξίζει να αναφέρω, ότι οι Illusive Mirrors αφιέρωσαν την εκτέλεση του “Over And Over Again”, στον φίλο τους Ανδρέα που χάθηκε πρόσφατα, μέσα σε ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση. Εξαιρετική παρουσία, κέρδισαν το χειροκρότημα του κοινού και άνοιξαν την βραδιά, με τις ιδανικότερες συνθήκες. Από τις μπάντες που θα ξαναέβλεπα ζωντανά, σε κάποιο billing. Αν είστε λάτρεις των “νέων” συναυλιακών “εμπειριών”, όπου τους πετύχετε, μην τους χάσετε, απλά.
Illusive Mirrors setlist:
Hopeless Dream
World Of Destruction
Over And Over Again
Wicked Game (Cover Chris Isaac)
Stand Up
Insanity
Save A Bullet
Διάλειμμα για λίγες ανάσες και με γρήγορες κινήσεις, έγιναν οι απαραίτητες αλλαγές στην σκηνή, για να “υποδεχτεί” τους Fortress Under Siege. Η καθυστέρηση δεν “συμμαζεύτηκε”, όμως η ανυπομονησία να ξαναδώ τους Αθηναίους power/prog metallers, δεν με άφηνε να ασχοληθώ με τίποτα άλλο. Με έναν εκπληκτικό δίσκο στην “φαρέτρα” τους, το “Envy”, και με τον Τάσο Λάζαρη να έχει “κλειδώσει” πλέον στο μικρόφωνο, οι Fortress Under Siege “πάτησαν” με “αέρα” στην σκηνή και όλα έδειχναν ότι η βραδιά προμηνυόταν ιδιαίτερα “καυτή”. Το κοινό είχε φτάσει σιγά σιγά την 100αρα, ενώ ο ήχος ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Άλλωστε, το Κύτταρο “φημίζεται” για τον κρυστάλλινο ήχο του.
Υπό τους ήχους του εισαγωγικού “Soldier Boy”, οι Αθηναίοι “ξεχύθηκαν” στο σανίδι και βάλθηκαν να μοιράσουν “πόνο”, από την αρχή. Το πλήθος τους υποδέχτηκε με χειροκροτήματα και φωνές, ενώ οι ίδιοι ανταπέδωσαν με μία συγκλονιστική εμφάνιση. “Bring Out Your Dead” από το πρόσφατο αριστούργημά τους, με τους παρευρισκόμενους να ξεκινούν δειλά, τα πρώτα headbanging. Ακόμα ένα έπος από το πρόσφατο album, το “Distant Voices”, με τον Τάσο να “σκίζει” το κομμάτι και την μπάντα να “αλωνίζει” στο “σανίδι”. Έπιασα αρκετές φορές τον εαυτό μου να κοιτά “αποσβολωμένος”, ενώ και οι οπαδοί έμοιαζαν εκστασιασμένοι. Ένα “βήμα” πίσω και στο “Atlantis”, με την συνέχεια να ανήκει στο “Lords Of Death”, ένα φανταστικό power-ίζων κομμάτι, όπου κατόρθωσε να κάνει αρκετούς σβέρκους να “σπάσουν” τα “άλατα”. Οι Fortress Under Siege έμοιαζαν σε δαιμονιώδη φόρμα, σαν “χείμαρρος” που παρασύρει τα πάντα στο διάβα του.
“Spartacus” και “Atlantis” από τον προηγούμενο δίσκο για την συνέχεια, ενώ η μπάντα συνέχιζε να “ξεδιπλώνει” μαεστρικά το ταλέντο της, στην σκηνή του Κυττάρου. Ο Τάσος “έστηνε” τα “πηγαδάκια” του με το πλήθος από κάτω, ενώ το show έμοιαζε να βρίσκεται στην “ακμή” του. “Don’t Let Go” και όσοι βρισκόμασταν εκείνο το βράδυ στο Κύτταρο, σίγουρα δεν περιμέναμε μία τόσο σαρωτική εμφάνιση. Ένα προσωπικό αγαπημένο από το “Envy”, το “Look At You”, “ξεσήκωσε” το κοινό, ενώ και ο ίδιος άρχισα να σιγοτραγουδώ τους στίχους. Έχει περάσει αρκετός καιρός, από τότε που ένοιωσα τόσο εγώ, όσο και οι υπόλοιποι θαμώνες του venue, τόσο δυνατά και “γεμάτα” συναισθήματα, όπως το βράδυ της 2ας Ιουνίου με τους Fortress Under Siege.
“Love Enforcer” για την συνέχεια και το πάρτι των θεατών και της μπάντας, έδειχνε να μην έχει σταματημό. Ακόμη μία εξαιρετική σύνθεση του νέου δίσκου των Αθηναίων, το “Ride The Thunder”, και χαμός στην αρένα, με τους οπαδούς να ουρλιάζουν από “ηδονή”. Το “A Legacy In Stone”, απέδειξε ότι ο Τάσος έχει κατορθώσει να “δεθεί” ακόμη και με τα παλιά κομμάτια των Fortress Under Siege και να τους προσθέσει την “αίγλη” που τους έλειπε. Φοβερή ερμηνεία, σε ένα κορυφαίο τραγούδι των Αθηναίων. Ο μόνος τρόπος να σταματήσεις την “μηχανή” των Fortress Under Siege, ήταν η λήξη του show και το outro υπό τους ήχους του “Faithless”, όπως και έγινε.
Οι Αθηναίοι “έσπειραν”, ο κόσμος το απόλαυσε και με το παραπάνω και εκθείασε την μπάντα με ιαχές θριάμβου και δυνατά χειροκροτήματα. Ένα show-δυναμίτης, από ένα group που συνεχίζει να “μεγαλώνει”, album με το album, εμφάνιση με την εμφάνιση. Το καλύτερο live των Fortress Under Siege, μέχρι το επόμενο. Από τις μπάντες που πρέπει να παρακολουθήσεις ζωντανά, όπου τις πετύχεις, αναμφίβολα. Το αξίζουν.
Fortress Under Siege setlist:
Intro/Soldier Boy
Bring Out Your Dead
Distant Voices
Lords Of Death
Spartacus
Atlantis
Don’t Let Go
Look At You
Love Enforcer
Ride The Thunder
A Legacy In Stone
Outro/Faithless
Επιδρομή στο μπαρ για δροσερά ροφήματα και πάλι πίσω, καθώς η ατραξιόν της βραδιάς, οι φοβεροί Scanner, ήταν οι επόμενοι στην σειρά. Πάνε 9 ολόκληρα χρόνια, από την τελευταία τους εμφάνιση στην χώρα μας και όλοι όσοι βρεθήκαμε την Κυριακή το βράδυ στο Κύτταρο, είχαμε τεράστια “περιέργεια” αν θα καταφέρναμε να ζήσουμε κάτι ανάλογο, όπως το 2015. Αντίστοιχη “περιέργεια” φαίνεται ότι είχαν και οι ίδιοι οι Γερμανοί, για το αν θα ζούσαν και πάλι, εκείνες τις μοναδικές στιγμές στην χώρα μας. Η αλήθεια είναι, ότι και το τελευταίο τους πόνημα “The Cosmic Race”, ήταν ένας πολύ σημαντικός λόγος, για να τους δεις ζωντανά.
Σε χρόνο ρεκόρ ετοιμάστηκε η σκηνή, τα φώτα έσβησαν και το show ήταν έτοιμο να ξεκινήσει. “Scanner, Scanner”, οι επευφημίες από το πλήθος και υπό τους speed-άτους ήχους του “The Earth Song”, η μπάντα πραγματικά “κατέλαβε” την σκηνή. Μου έκανε τρομερή εντύπωση, η ηρεμία του ιθύνοντα νου των Γερμανών Axel Julius και φυσικά η επιβλητική παρουσία του Ευθύμη Ιωαννίδη, του τραγουδιστή της μπάντας. Όσο για το παίξιμο, ακόμη και με τα τεχνικά προβλήματαπου προέκυψαν, οι Scanner έμοιαζαν “διαστημικοί”.
Με τον Julius “εκτός” ουσιαστικά, λόγω των τεχνικών δυσκολιών, φάνηκε και το ταλέντο του έτερου κιθαρίστα, Dominik Rothe. Μιλάμε, ο τύπος “φυσάει”. “Fuck The Bastards” και πανζουρλισμός από κάτω. Φοβερή ερμηνεία από τον Ευθύμη και ένα αδιανόητο κιθαριστικό κρεσέντο από τον Dominik. Σειρά του “The Judgement”, με το ομώνυμο κομμάτι και κάπου εκεί αντίο ενισχυτή. Ούτε και αυτός άντεξε τις “ταχύτητες” και την ένταση των Scanner και του Julius. Ο Ευθύμης ανέλαβε “δράση” απασχολώντας το κοινό μέχρι να βρεθεί λύση, δείγμα του πόσο εξαιρετικός performer είναι, ενώ η “βοήθεια” των Fortress Under Siege, υπήρξε καίρια και άμεση, ώστε να συνεχιστεί το show. Ένας νέος ενισχυτής (του Φώτη Σωτηρόπουλου) συνδέθηκε και πάλι πίσω στη “δράση”.
Αυτή η μικρή “καθυστέρηση”, δεν φάνηκε να πτοεί καθόλου την μπάντα, αλλά τελικά έμοιαζε να τους έχει δώσει ακόμη περισσότερη ενέργεια. “R.M.U.” και τα μυαλά στα “κάγκελα”. “Μάχη” στις πρώτες σειρές, ενώ ο ήχος πλέον έδειχνε να έχει βρει τα “πατήματά” του. Ο Julius πιο “σίγουρος” πια, ξεδίπλωνε με περισσή αυτοπεποίθηση τις κιθαριστικές “αρετές” του, ενώ ο Ευθύμης το “βιολί” του: κουβέντα με τους οπαδούς και into the point ερμηνείες, χωρίς να χάνει τον “ειρμό” του. Ακόμη ένας ύμνος από το “The Cosmic Race”, το “Warriors Of The Light”, με τους παρευρισκόμενους να έχουν συνέλθει πλέον, μετά τα απανωτά αρχικά “χτυπήματα” και να είναι πιο ενεργοί και στο τραγούδι.
Ήταν βέβαιο, ότι τόσο η αρχική ημίωρη καθυστέρηση στην έναρξη της βραδιάς, όσο και το τεχνικό πρόβλημα στην αρχή του show των Γερμανών, θα είχαν την “επίπτωσή” τους στο setlist, με τα “Ball Of The Damned” και “Eutopia” να είναι τα “θύματα”, όπως ανακαλύψαμε στο τέλος της εμφάνισης. “Not Alone” για την συνέχεια και τα “γκάζια” στο τέρμα, ενώ το “Rubber Man” έμοιαζε το ιδανικό κομμάτι, για headbanging και λοιπές “ευγενικές” εκδηλώσεις.
Οι Scanner φρόντισαν από την αρχή του show τους να δείξουν τις “άγριες” διαθέσεις τους, μπήκαν “γκαζωμένοι” και έτσι “τερμάτισαν”, χωρίς φρένα. «Teeeeerrrrrrrriiiiiiooooonnnn» δια στόματος Ευθύμη, με το κοινό να δίνει “ρέστα” στο ρεφρέν και την μπάντα να τα “σπάει” επί σκηνής. Τι ζήσαμε, Θεέ μου! Πραγματικό ολοκαύτωμα. Τα χρόνια όχι μόνο δεν επηρέασαν την ενέργεια και την ένταση της μπάντας, αλλά μάλλον τους έδωσαν extra ώθηση και “σοφία” ως προς την “χρησιμοποίησή” τους. Οι Scanner, πιο μανιασμένοι από ποτέ, ένα πράγμα. Και όσοι “πιστοί” προήλθαν την Κυριακή το βράδυ στο Κύτταρο, το ίδιο (ίσως και περισσότερο) κ@υλωμένοι, όπως και τότε το 2015.
Με το “Scanner’s Law”, ο Ευθύμης μας προλόγισε το τέλος του show, όμως κάτι τέτοια σε ελληνικό “έδαφος” δεν περνάνε. Τι περίμενες κύριε;; Ότι θα ερχόσουνα, θα έλεγες δύο-τρία κομμάτια και θα έφευγες;; Όχι, εδώ θα κάτσεις και θα πεις και ένα και δύο και τρία και όσα ακόμη τραγούδια μπορείς, μέχρι το πρωί. Το “Warp 7” “ξεσήκωσε” τις αντιδράσεις του κοινού, ενώ απέδειξε για ακόμη μία φορά, ότι οι Γερμανοί είναι σε καταπληκτική κατάσταση. Οι οπαδοί “έχυσαν” και την τελευταία στάλα ιδρώτα που είχαν, ενώ η μπάντα δεν σταμάτησε να τους ευχαριστεί και να ανταποδίδει με “καυτό” power/speed “ατσάλι”.
“Buy Or Die” στην συνέχεια, με το πλήθος να “βοηθά” στο ρεφρέν και να δίνει “πόνο” στην αρένα. Γνωρίζοντας ότι πλησιάζει το τέλος μιας ισοπεδωτικής εμφάνισης, ο κόσμος βρήκε τα ψυχικά αποθέματα να “αποχαιρετίσει” τους Γερμανούς παιχταράδες, όπως τους πρέπει. Τραγούδησε, φώναξε, αποθέωσε την μπάντα, αναγνωρίζοντας ότι και οι ίδιοι οι Scanner έδωσαν τα πάντα στην σκηνή. Στο “Across The Universe”, τελευταίο τελικά κομμάτι του show, ο Ευθύμης κάλεσε τον Φώτη Σωτηρόπουλο των Fortress Under Siege και ακόμη έναν θεατή, να το τραγουδήσουν μαζί (ίσως και σαν ευχαριστώ που τους βοήθησε με τον ενισχυτή).
Ίσως όλη η ουσία της βραδιάς. Από τις στιγμές, που δεν σε αφήνουν ασυγκίνητο. Δεν γίνεται να σε αφήσουν, αν αγαπάς το heavy metal. Το κοινό χειροκρότησε τους “ήρωές” του, φώναξε ρυθμικά το όνομά τους και οι Scanner τους ευχαρίστησαν και εστιάζοντας στα πρόσωπά τους, μπορούσες να διακρίνεις την “υπόσχεσή” τους, ότι θα ξανάρθουν, θα το επιδιώξουν να ξαναβρεθούν στην χώρα μας. Συγκλονιστικοί, ισοπεδωτικοί. Τρομερή εμφάνιση, γεμάτη ενέργεια και ένταση και ένα setlist “φωτιά”. Εμφάνιση, από αυτές που “γεννούν” οπαδούς μιας μπάντας. Πότε είπαμε ότι θα ξανάρθουν;
Scanner setlist:
Intro
The Earth Song
Fuck The Bastards
The Judgement
R.M.U.
Warriors Of The Light
Not Alone
Rubber Man
Terrion
Scanner’s Law
Warp 7
Buy Or Die
Across The Universe
Επιστρέφοντας σπίτι, ένοιωσα ένα “γεμάτο” αίσθημα ικανοποίησης. Αυτή η εμφάνιση των Scanner, κατάφερε να ανασύρει από το μυαλό μου, όλες εκείνες τις ευχάριστες αναμνήσεις, από τις παρελθοντικές συναυλιακές “περιπέτειές” μου, όλες εκείνες τις “επικές” μουσικές στιγμές μου. Σε κάτι τέτοιες βραδιές, κατανοείς την ουσία του heavy metal και γιατί τελικά αγάπησες αυτήν τη μουσική. Μέσα από τέτοιες εμφανίσεις, “γεννιέται” ο μύθος μιας μπάντας. Κάτι τέτοιες εμφανίσεις, μας δίνουν την δύναμη να συνεχίσουμε. Ευελπιστούμε σε ανάλογες στιγμές, στο μέλλον.
Φωτογραφίες & videos: Ιωάννης Φράγκος
