SAXON: Νέο επίσημο video για το “Madame Guillotine”

NEWS

Οι Saxon κυκλοφόρησαν ένα μουσικό βίντεο για το “Madame Guillotine”, το νέο single από το 24ο στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος, Hell, Fire And Damnation, που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο από τη Silver Lining Music.

Δείτε παρακάτω το video:

Το “Hell, Fire And Damnation” είναι ένα εξαιρετικό βρετανικό κλασικό heavy metal άλμπουμ. Ο Biff αποδίδει τα πλουσιότερα φωνητικά του εδώ και χρόνια, ο Nigel Glockler και ο Nibbs Carter στα ντραμς και το μπάσο αντίστοιχα καθιερώνουν τον ρυθμικό νόμο τους με τρομερή δύναμη, και οι κιθάρες του Doug Scarratt και του Brian Tatler είναι φρέσκες και καυτές, συμπληρώνοντας τέλεια ο ένας τον άλλον. Μουσικά, οι Saxon τα φέρνουν όλα στο τραπέζι. Υπάρχει ένας εξαγριωμένος φόρος τιμής στο πραγματικό heavy metal στο super-γρήγορο “Fire And Steel”, ένα υπέροχο νεύμα στη γέννηση του NWOBHM στο ηλεκτρικό mid tempo “Pirates Of The Airwaves” και η ένδοξη ξέφρενη επίθεση του ομότιτλου “Hell, Fire And Damnation”.

Με παραγωγή από τον Andy Sneap (Judas Priest, Exodus, Accept) και τον Biff Byford, με τη μίξη και το mastering του Sneap, το Hell, Fire And Damnation βαδίζει στην τέλεια γραμμή μεταξύ της σίγουρης, σύγχρονης δύναμης και της ένδοξης ασέβειας του NWOBHM που συνδημιούργησαν οι Saxon.

Hell, Fire And Damnation tracklisting:

“The Prophecy”

“Hell, Fire And Damnation”

“Madame Guillotine”

“Fire And Steel”

“There’s Something In Roswell”

“Kubla Khan And The Merchant Of Venice”

“Pirates Of The Airwaves”

“1066”

“Witches Of Salem”

“Super Charger”

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1154 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.