Δεν είναι πολλές οι φορές που η κυκλοφορία ενός album μεταδίδει ένα τόσο ισχυρό πανανθρώπινο μήνυμα, σε βαθμό που η μουσική του να περνάει σε δεύτερη μοίρα. Ευαισθητοποιημένοι από την καταστροφή των δασών στην Κόστα Ρίκα, o κιθαρίστας Sylvain Demercastel και ο ντράμερ Dirk Verbeuren (Megadeth) ιδρύουν το 2022 τους Savage Lands και δημιουργούν έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που συνεργαζόμενος με ιδιώτες, επιχειρήσεις, επιστήμονες κι εθελοντές, αναπτύσσει έντονη οικολογική δράση. Ξεκινώντας από την δενδροφύτευση των αποψιλωμένων περιοχών της Κόστα Ρίκα (τα έσοδα του “Army of the Trees” θα διατεθούν γι’ αυτόν το σκοπό), φιλοδοξούν να υποστηρίξουν έργα που προωθούν τη βιοποικιλότητα, προκειμένου ο κόσμος να γίνει καλύτερος για τις μελλοντικές γενιές.
Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που οι δύο φίλοι συνεργάζονται μουσικά. Κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ο Dirk συμμετείχε στο δεύτερο album (“Fake”) του γαλλικού συγκροτήματος του Sylvain, “Artsonic”. To line up συμπληρώνεται από τους Poun (φωνητικά) κι Etienne Trenton (μπάσο) από τη metalcore μπάντα “Black Bomb A” και τον Florian Pons από τους “Loco Muerte” στα τύμπανα (ο Dirk συμμετέχει σε τρία κομμάτια).
Βέβαια ένα τέτοιο κίνημα δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από περισσότερο ή λιγότερο επιφανή μέλη της metal κοινότητας, κάθε ένα από τα οποία βάζει το δικό του λιθαράκι στο τελικό αποτέλεσμα. Κάθε κομμάτι προσαρμοσμένο στην μουσική ταυτότητα του εκάστοτε “καλεσμένου” δημιουργεί ένα πολυποίκιλο σύνολο από black, groove, thrash και death metal επιρροές με πλήθος από sludge και metalcore στοιχεία. Ως εκ τούτου, είναι αδύνατο το “Army of the Trees” να τοποθετηθεί σε μια συγκεκριμένη metal κατηγορία, μιας και αγκαλιάζει ένα ευρύτερο φάσμα του.
To δυναμικό ξεκίνημα (“Black Rock Heart”) φέρνει με το καλημέρα μια ενδιαφέρουσα μείξη φωνητικών, με την προσθήκη του εμβληματικού Kai Uwe Faust (Heilung) και της “αιθέριας” Chloe Trujillo (συζύγου του Robert των Metallica), στα ήδη υπάρχοντα αιχμηρά του Poun. Η σαμανική αύρα που μεταφέρουν, με ήχους από την καρδιά της φύσης και τα συναισθήματα οργής που εξωτερικεύονται για την αδιαφορία και την επιζήμια επίδραση του ανθρωπίνου είδους στον πλανήτη, σηματοδοτούν την ανάγκη για επαγρύπνηση.
Τυπικό στη δομή του, με έναν πετυχημένο συνδυασμό μελωδίας και θυμού το “Ruling Queen” και σειρά της Alissa White-Gluz (Arch Enemy) να πρωταγωνιστήσει, με τις λυσσαλέες κραυγές και τις καθαρές “γήινες” εναλλαγές, να απλώνονται στο πιο πιασάρικο κομμάτι του album. Στο πλευρό της και ο κιθαρίστας Kenneth Andrews (Obituary), που συμπράττει στον αγώνα για την αποτροπή της οικολογικής καταστροφής από το δικό του “μετερίζι”, με άγρια και ζωηρά riffs.
Πιο αργό αλλά εξίσου βασανιστικό το “The Last Howl”, επικεντρώνεται στο δράμα των πιθήκων της περιοχής μετά τις αποψιλώσεις των δασών, που έγινε αισθητό με τα ανατριχιαστικά ουρλιαχτά τους. Ο John Tardy (Obituary) εξαπολύει τα δικά του σπαρακτικά γρυλίσματα, ενώ οι βαριές “διαδρομές” στο κιθαριστικό κομμάτι ενισχύονται από την παρουσία του Andreas Kisser (Sepultura). Στον ίδιο ρυθμό και η δυναμική μελαγχολική μπαλάντα “No Remedy”, με την Maria Franz (Heilung) να ομορφαίνει με τα δικά της “αγγελικά” φωνητικά την ατμόσφαιρα δίπλα στα “αγωνιώδη” του Poun.
Με τους επιθετικούς βρυχηθμούς του Chris Harms (Lord of the Lost) προχωρά το “Out of Breath”, καθώς οι “πνεύμονες” οξυγόνου ανά την υφήλιο καταρρέουν. Ο Pi Stoffers (Lord of the Lost) προσθέτει όγκο στα κιθαριστικά riffs, ενώ λίγες στάλες ηρεμίας αλλά και απογοήτευσης ταυτόχρονα προσφέρει η Chloe Trujillo. Μελωδικό και συγκινητικό το “Better Man”, σε μια εκ βαθέων αγχώδη ενδοσκόπηση για τις επιλογές του παρελθόντος που φάνταζαν μονόδρομος, κυλάει “ειρηνικά” πατώντας πάνω σε πιο ανάλαφρες “υφές”.
Ολιγόλεπτο και ταχύτατο το “Never Be Up” με έντονη hard rock απόχρωση, ενώ το εκρηκτικό ομώνυμο κομμάτι που ακολουθεί, ανεβάζει κατακόρυφα την ένταση με ρυθμούς που ποικίλουν και την αγγλική γλώσσα να συμπλέει με τη γαλλική, για να μεταδώσει ένα πανίσχυρο μήνυμα για την διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος. Κραυγές μάχες από έναν σεβαστό αριθμό καλλιτεχνών (ειδικά από τη γαλλική metal σκηνή), δίνουν έναν φρέσκο και γεμάτο ενέργεια τόνο αποτυπώνοντας τον συλλογικό χαρακτήρα του “Army of the Trees”.
Εξίσου χειμαρρώδες και το “Visions Of Life” που παρά το καταθλιπτικό του ύφος δεν υπολείπεται σε εκρήξεις κι ενδιαφέροντα solo, που οδηγούν με περίσσια “αυτοπεποίθηση” για να διατρανώσουν ένα νέο όραμα για ζωή. Ο επίλογος (“Addicted”) γράφεται με μια ειλικρινή εξομολόγηση για την απάνθρωπη μορφή της εξέλιξής μας, σε ελαφρώς gothic αργόσυρτο tempo, με grunge πινελιές κι ένα μπάσο που πάλλεται ραγδαία με την υποστήριξη των αδυσώπητων τυμπάνων.
Το “Army of the Trees” δεν είναι απλά ένα ακόμη metal album, αλλά κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Ένα σινιάλο αφύπνισης, ένα σήμα κινδύνου για οτιδήποτε απειλεί το ζωικό και φυσικό βασίλειο, έναυσμα για συστράτευση σε ένα καθολικό αγώνα για επιβίωση. Εθελοντές σε αυτό δεκάδες μουσικοί – ακτιβιστές από διάφορες σχολές του metal, που αφήνουν το δικό τους ξεχωριστό ίχνος ενώνοντας τις δυνάμεις τους για έναν ανώτερο σκοπό. Ελπίζουμε το παράδειγμα των “Savage Lands” να βρει αντίστοιχους μιμητές σε ευρύτερους καλλιτεχνικούς χώρους.
Είδος: Heavy Metal
Δισκογραφική Εταιρεία: Season of Mist
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 14 Φεβρουαρίου 2025
