SABLE HILLS: Κυκλοφόρησαν νέο lyric video για το τραγούδι “No Turning Back”

NEWS

Οι άρχοντες του riff από το Tokyo, Sable Hills μοιράζονται ένα ολοκαίνουργιο single από το πολυαναμενόμενο τρίτο άλμπουμ του συγκροτήματος “Odyssey”, που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Απρίλιο μέσω της Arising Empire. Στο “No Turning Back”, υπάρχει η συνεργασία με τον Trevor Phipps των Unearth.

Γνωστοί για το δυναμικό τους μείγμα από έντονα riff και μελωδικές αρμονίες, οι Sable Hills συνεχίζουν να επαναπροσδιορίζουν τα όρια του metalcore, μαγεύοντας τους φίλους τους σε όλο τον κόσμο. Το “Odyssey” υπόσχεται να είναι μια πρωτοποριακή προσθήκη στη δισκογραφία τους, αναδεικνύοντας το μοναδικό στυλ και τη μουσική τους ικανότητα. Οι φίλοι τους μετρούν ανυπόμονα τις μέρες για την κυκλοφορία του δίσκου, αναμένοντας μια συλλογή κομματιών που θα εδραιώσει ακόμα περισσότερο την θέση των Sable Hills σαν μεγάλο όνομα του είδους τους.

Δείτε παρακάτω το βίντεο:

Ο κιθαρίστας Ric σχολιάζει: “Το νέο τραγούδι “No Turning Back” είναι γεμάτο ενέργεια. Μπορείτε να κάνετε mosh, stagediving, circlepit, singalong, ό,τι θέλετε να κάνετε σε ένα metal/hardcore live. Το τραγούδι είναι γρήγορο και σύντομο, κοντά στα 3 λεπτά.

Και έχουμε έναν από τους θρύλους του metalcore και καλό μας φίλο, τον Trevor Phipps των Unearth στο τραγούδι. Πραγματοποιήσαμε περιοδεία με τους Unearth στην Ιαπωνία και την Taiwan. Και κάνοντας τη φιλία μας, προέκυψε και αυτό. Είναι μεγάλη τιμή που τον παρουσιάζω αυτή τη στιγμή και είμαι τόσο ενθουσιασμένος που βλέπω πώς αντιδρά ο κόσμος στο τραγούδι.”

Οι Sable Hills είναι:

Takuya Mishima – Φωνητικά

Wataru Yuasa – Κιθάρα & Φωνητικά

Rict Mishima – Κιθάρα

Takuya Ueda – μπάσο

Keita Kondo – ντραμς

Website
Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1190 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.