PHIL MOGG: Κυκλοφορεί την προσωπική του δουλειά με τον τίτλο “Mogg’s Motel”

NEWS

Φίλοι των UFO, προσέξτε! Όποιος φοβόταν τα τελευταία δύο χρόνια ότι ο frontman των UFO, Phil Mogg, ένας από τους πιο σημαντικούς rock τραγουδιστές παγκοσμίως, θα εξαφανιζόταν εντελώς από τη σκηνή μετά το θάνατο της μπάντας του, πέρα ​​από τα προβλήματα υγείας του, ευτυχώς έχει πλέον αποδειχθεί λανθασμένος.

Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα για να πάρει τη δημιουργική του πνοή, ο Βρετανός μουσικός με την χαρακτηριστική φωνή είναι έτοιμος να παρουσιάσει την τελευταία του μπάντα και κυκλοφορία, το ‘Moggs Motel’, την οποία συνέθεσε μαζί με τον Tony Newton (μπάσο & πλήκτρα) από το συγκρότημα Voodoo Six, ο οποίος είχε περιοδεύσει με τους UFO στο παρελθόν, και τον μακροχρόνιο συνεργάτη του Neil Carter (κιθάρα, πλήκτρα, φωνητικά).

Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο στούντιο του Steve Harris των Iron Maiden στο Essex/UK. Στο στούντιο, το συγκρότημα ενισχύθηκε από τον Joe Lazarus (τύμπανα) και τον Tommy Gentry (κιθάρα) για να ολοκληρώσουν το line-up.

Δείτε τις δηλώσεις του Mogg:

Τα δώδεκα διαχρονικά τραγούδια του άλμπουμ δείχνουν ότι ο Mogg δεν έχει χάσει τίποτα από το καλλιτεχνικό του χάρισμα, τη μοναδικά εκφραστική φωνή του και την αγάπη για την αχαλίνωτη δημιουργικότητά του. Το “Moggs Motel” θα είναι διαθέσιμο από τη Steamhammer/SPV από τις 6 Σεπτεμβρίου 2024 σε όλο τον κόσμο εκτός Βόρειας Αμερικής σε CD, βινύλιο LP και για ψηφιακά.

Δύο singles με video θα κυκλοφορήσουν σαν ορεκτικά πριν από την άφιξη του άλμπουμ στα φυσικά και ψηφιακά καταστήματα: το εναρκτήριο τραγούδι του άλμπουμ “Apple Pie” θα κυκλοφορήσει στις 28 Ιουνίου 2024 και θα ακολουθήσει το “Sunny Side Of Heaven” στις 16 Αυγούστου 2024.

Website
UFO Facebook

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 1091 Articles
Αν και από την τρυφερή ηλικία των ισχυρών δονήσεων κυνηγούσε την άκρη του Ουράνιου Τόξου, κάποια στιγμή στην εφηβεία του ανακάλυψε πως γεννήθηκε με ένα Triryche σημάδι, έστω και αν αυτό τον πρόδωσε μόλις τον οδήγησε στη Γη της Επαγγελίας. Ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή ένωσε το αγαπημένο του δίπολο, από το απόλυτο Καναδικό τρίο ως τα παλικάρια του "Νησιού" από το Aylesbury που ανάστησαν ένα ιδίωμα με τον Ψηλό ποιητή-ψάρι και αγκάλιασαν το μέλλον με τον κύριο "Η". Έμαθε και συνεχίζει να αγαπά με το ίδιο πάθος τους μεγάλους του τσίρκου της μουσικής αλλά και τα άγνωστα ευρήματα των ατέλειωτων ανασκαφών, όπως αγαπά και τις υπερβάσεις στα μουσικά ιδιώματα και άνετα θα έπινε κουβάδες από καφέ με τον Martin Walkyier και τον Paddy McAloon στο ίδιο τραπέζι. Ένας από τους διακαείς πόθους του με το πληκτρολόγιο ή την "πένα" είναι να συμφιλιώσει την παραδοσιακή prog metal παράταξη με τους μοντέρνους πιονιέρους του χώρου, μένοντας με πάθος ετοιμοπόλεμος σε κάθε προειδοποίηση της μοίρας για την εξάπλωση των λεπρών. Δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να δραπετεύσει από τις σελίδες του Σαρτρ, έστω και αν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Σιχαίνεται τη σοβαροφάνεια, τον φασισμό κάθε απόχρωσης και τον Κούγια. Ο κινηματογράφος μάλλον στένεψε πολύ γι' αυτόν μετά το "Διάφανο Δέρμα", ενώ όταν κοιτάζει το Subbuteo με μεγεθυντικό φακό, προτιμά οι ομάδες του σε οποιοδήποτε χορτάρι του πλανήτη να φοράνε βυσσινί.